O καλός πρέσβης, ο κακός πρέσβης και τα σοκολατάκια

Προφανώς στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μία ειδική διπλωματική δεοντολογία, σύμφωνα με την οποία είναι απαράδεκτό ο πρέσβης μιας χώρας να θεωρεί θετική τη στάση της αντιπολίτευσης σε ένα θέμα που αφορά τη χώρα του, ενώ είναι αξιέπαινο ο πρέσβης μιας άλλης χώρας να ευχαριστεί την κυβέρνηση για τη στάση της απέναντι στη χώρα του και να συμμετέχει σε κομματικές εκδηλώσεις.

Έτσι είναι απαράδεκτο ...ο πρέσβης της Ισπανίας να εκφράζει την ικανοποίηση της κυβέρνησης του επειδή η αξιωματική αντιπολίτευση πήρε σαφή θέση κατά της απόσχισης της Καταλονίας, ενώ είναι αξιέπαινο... ο πρέσβης της Βενεζουέλας να υμνεί τον ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να καλύπτει τις σε βάρος του προκατόχου του καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση.

Προφανώς το Υπουργείο Εξωτερικών δε θυμόταν ότι μόλις πριν από δέκα ημέρες, κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, του θύμισαν πως είχε παρέμβει στα εσωτερικά των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν είχε κάνει τη δήλωση με την οποία ευχόταν να μην εκλεγεί ο Ντόναλντ Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ.

Ίσως να μην του θύμισε κανένας ότι στον ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζαν όταν πριν από πολύ λίγες ημέρες ο πρόεδρος του Eurogroup είπε ότι δεν πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα, δηλαδη παρενέβη στα εσωτερικά ελληνικά πράγματα.

Είναι βέβαιο ότι κανείς δεν απαγορεύει σε μία κυβέρνηση να κάνει εξωτερική πολιτική με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Το πρόβλημα είναι ότι θα την υποστεί κιόλας. Αυτά είναι που έχει βρει, βρίσκει και θα βρίσκει διαρκώς μπροστά της η ελληνική εξωτερική πολιτική της εποχής του ΣΥΡΙΖΑ.