Κι ο Βουτσάς αγάπησε αλλά τουλάχιστον ήταν πολυθρόνα
«Σε πιο ασφαλές περιβάλλον από ποτέ ζει ο Έλληνας», διαβεβαίωσε χθες ο αν. υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας και είχε απόλυτο δίκαιο όσο κι αν σε αυτό το αξίωμα υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, στις περιπτώσεις που αυτός ο Έλληνας είναι:
-
πρώην πρωθυπουργός
-
γιατρός για τον οποίο κυκλοφορεί η φήμη ότι παίρνει φακελάκια
-
πρύτανης, που ενοχλεί τους φοιτητές που θέλουν το πανεπιστήμιο για άσυλο
-
καθηγητής, που θέλει να συνεδριάσει στη σύγκλητο
-
δικηγόρος, που εμπλέκεται σε υποθέσεις με ποινικούς
-
εργαζόμενος σε ξένη πρεσβεία
-
εφοριακός, που δουλεύει σε εισπρακτική υπηρεσία
-
αστυνομικός φρουρός σε αστυνομικό τμήμα
-
εργαζόμενος, που δεν κάνει απεργία
-
βενζινάς ή περιπτεράς, που δουλεύει τη νύχτα
-
εργαζόμενος σε ξένη επένδυση στην Ελλάδα, διότι είναι λακές των αφεντικών του
-
τραπεζικός, που δουλεύει σε τράπεζα της επαρχίας
-
πιλότος ελικοπτέρου
-
δεσμοφύλακας
-
δημοσιογράφος, που δεν προωθεί τα λαϊκά αιτήματα
-
δικαστής, που δε βγάζει τις σωστές αποφάσεις για τους λαϊκούς αγωνιστές
-
διαιτητής, που δεν κάνει τα σωστά σφυρίγματα
Βεβαίως σ' αυτούς τους ανασφαλείς πρέπει να προστεθούν και όσοι:
-
απολαμβάνουν προσωπικής προστασίας λόγω του θεσμικού τους ρόλου, όπως υπουργοί και βουλευτές.
-
χρήζουν προστασίας διότι όλο και από κάποιους θα απειλούνται όπως τραγουδιστές, επιχειρηματίες κλπ
-
ξέρουν από ποιους απειλούνται και έχουν καταφύγει στην πρόσληψη ιδιωτικής ασφάλειας
Όλοι οι άλλοι Έλληνες είναι όντως ευγνώμονες στον κ.Τόσκα επειδή σήμερα ζουν «σε πιο ασφαλές περιβάλλον από ποτέ».
Εκτός κι αν κάποιος από την οικογένειά τους ανήκει σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες. Ή τύχει να βρεθεί σε λάθος σημείο τη λάθος στιγμή.
Αλλά σ' αυτήν την περίπτωση τι άλλο να είχε κάνει ο Υπουργός; Και πιο σεμνός να ήταν και λιγότερο αλαζόνας και επαρμένος και καλύτερη συναίσθηση του ρόλου του να είχε, πάλι ίδιο θα ήταν το αποτέλεσμα.
Το ενδεχόμενο να έχει θεωρητικά την πολιτική ευθύνη, αλλά την πολιτική στο Υπουργείο να την χαράσσει άλλος, δεν αποτελεί άλλοθι, αλλά αναξιοπρέπεια για μια καρέκλα. Τουλάχιστον ο Βουτσάς είχε αγαπήσει πολυθρόνα...
