Σιγά μην είναι Μαυρογιαλούρος!

Κάθε φορά που κάποιοι από το πολιτικό προσωπικό θέλουν να ψέξουν τους αντιπάλους τους, ανασύρουν από την τηλεοπτική μνήμη της ελληνικής κοινωνίας, τον αλήστου μνήμης κινηματογραφικό Μαυρογιαλούρο, του Αλέκου Σακελλάριου.

'Όπως έκανε χθες η εκπρόσωπος τύπου των ΑΝΕΛ για το συνέδριο της ΝΔ.

Δύο τινά συμβαίνουν:

• είτε δεν έχουν δει την ταινία
• είτε δεν την έχουν καταλάβει

Διότι ο συμπαθής Μαυρογιαλούρος δεν ήταν αντιπολίτευση -ένας υπουργός ήταν, που εμφανίστηκε δέσμιος μιας κομματικής κλίκας και μίας γραφειοκρατίας μετακλητών, οι οποίοι ακύρωναν τις καλές του προθέσεις και απομυζούσαν το δημόσιο ταμείο εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητα του συνεργάτη του.

Προφανώς είναι ωραίο άλλοθι. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι οι συνεργάτες! Το πρόβλημα είναι οι Υπουργοί. Και προφανώς ο πρωθυπουργός. Διότι αυτοί παίρνουν τις αποφάσεις.

Ε, κανένας από αυτούς, που κυβερνάν σήμερα, δεν μπορεί να πείσει πλέον ότι έχει την αφέλεια του Μαυρογιαλούρου να νομίζει ότι μένει στην εξουσία, για να κάνει καλό στον τόπο.

Και κυρίως την πολιτική εντιμότητα, που επέδειξε ο Μαυρογιαλούρος όταν παραιτήθηκε.

“Η τραγωδία που ζήσαμε είναι αποτέλεσμα της βίαιης και άναρχης παρέμβασης που έχει γίνει επί δεκαετίες στο φυσικό περιβάλλον. Και πέρα από τη γενική διαπίστωση, υπάρχουν και συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις, καθώς και συγκεκριμένες ευθύνες”, είπε χθες ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στις πλημμύρες στη Μάνδρα, που έγιναν επί των ημερών του και στις οποίες 23 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Ε, αυτό δεν θα το έλεγε ποτέ ο κινηματογραφικός Μαυρογιαλούρος! Θα είχε τη συναίσθηση της ευθύνης και τουλάχιστον θα σώπαινε... Υπήρχε και φιλότιμο!