H μάταιη δικαίωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Σε όσους παροικούν τη Θεσσαλονίκη είναι γνωστό ότι το 1992 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν ήταν ενθουσιασμένος με τη διενέργεια του συλλαλητηρίου στην πόλη.

Οι λόγοι ήταν προφανείς. Μία ογκώδης συγκέντρωση μάλλον δεν διευκολύνει την ευελιξία των κυβερνητικών επιλογών.

Όπως είπε χθες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της πΓΔΜ, «ένα δημοψήφισμα για το όνομα θα έβαζε εμπόδια για λύση».

Το ότι η λύση έχει δρομολογηθεί κι έχει καταλήξει κιόλας η ελληνική κοινή γνώμη το έμαθε από την Ένωση Κεντρώων, η οποία σε επίσημη ανακοίνωσή της ανάφερε ότι η “βουλή είναι έτοιμη να ψηφίσει το όνομα Νέα Μακεδονία”.

Χθες ο πρόεδρος του κόμματος Βασίλης Λεβέντης ανακοίνωσε ότι θα παραστεί στο συλλαλητήριο που προετοιμάζεται στη Θεσσαλονίκη με ασαφή διοργανωτή. Είναι προφανές ότι ο κ. Λεβέντης έχει διαπιστώσει ότι σήμερα δεν υπάρχει πολιτική δύναμη στον χώρο του συνταγματικού τόξου, που να έχει την ευχέρεια να χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων, οι οποίοι γαλουχήθηκαν επί 25 χρόνια με την ιδέα ότι “η Μακεδονία είναι ελληνική”.

Κι αυτό θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί.

Μπορεί να μην προσφέρει ψήφους για πλειοψηφία το θέμα, οι μετρήσεις λένε ότι είναι βέβαιο όμως πως εξασφαλίζει την πολιτική επιβίωση.

Για μία φορά τουλάχιστον.

Μπορεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που επιζητούσε να κλείσει το θέμα, να δικαιώθηκε σε βάθος χρόνου, όμως, από τα συλλαλητήρια “έφαγαν” πολιτικά όσοι χάιδευαν τα αυτιά με ανεύθυνες λυρικές κραυγές...

It's just politics