Από την trash tv στην trash πολιτική - Free Sunday
Από την trash tv στην trash πολιτική

Από την trash tv στην trash πολιτική

Κι αν ο Ζουράρις δεν είχε μιλήσει απαξιωτικά για τους οπαδούς του Ολυμπιακού, θα είχε άλλη τύχη;

Όχι, αν δεν μιλούσε απαξιωτικά για τους οπαδούς του Ολυμπιακού και τον Άρη, δεν θα είχε καμία τύχη! Διότι κανένας δεν θα τον θυμόταν. Διότι είχε περάσει καιρός από την προηγούμενη ακρότητα που είχε πει...

Άρα, αφού δεν θα τον θυμόταν κανένας, θα υπήρχε στα ορεινά της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ και απλώς θα ψήφιζε ό,τι του λέει το κόμμα. Άρα αν ψήφιζε απλώς, ποιος θα τον ψήφιζε για να εκλεγεί, ώστε να συνεχίσει να ψηφίζει;

Τώρα ψηφίζει και μάλιστα με θόρυβο -κάνει θόρυβο, άρα υπάρχει.

Όπως εκείνα τα αλήστου μνήμης πάνελ στο “Ερωτοδικείο”, που μας συνέστησαν την αρχική ελληνική εκδοχή της thrash TV τη δεκαετία του 1990.

Ένας υπουργός, που βρίζει οπαδούς άλλων ομάδων, ένας δήμαρχος, που μας πληροφορεί για την ερωτική του ζωή και άλλοι παρόμοιοι. Η ελληνική κοινωνία προτιμά να επιλέγει αυτούς που κάνουν θόρυβο. Προτιμά να θυμάται τον Ζουράρι για το ότι έβριζε και όχι για το τι έκανε ως υπουργός.

Αλλά το προτιμούν κι οι ίδιοι διότι ως υπουργοί ή ως δήμαρχοι δεν έκαναν τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνουν. Η κοινωνία προτιμά αυτούς που ο λόγος τους είναι απλοϊκός και γίνεται αντισυμβατικός, λόγω της χυδαιότητας που διακρίνει το λεξιλόγιό τους.

Η πολιτική εξουσία έχει επιλέξει να απαξιώσει τον λόγο των μέσων ενημέρωσης, καταλογίζοντάς τους συμβατικότητα και καθωσπρεπισμό. Νομίζει ότι έτσι θα απαλλαγεί από την κριτική, αλλά όπως έστρωσε, έτσι θα κοιμηθεί.

Ας μη ξεχνάει ότι και η Τσιτσιολίνα έκανε πολύ θόρυβο, αλλά μιας χρήσεως ήταν. Σήμερα αυτή η τακτική έγινε mainstream, αλλά Τσιτσιολίνα δεν υπάρχει.

Στη σύγχρονη εκδοχή της πολιτικής, αν ο κ. Ζουράρις δεν μιλούσε απαξιωτικά για τους οπαδούς του Ολυμπιακού και τον Άρη, δεν θα είχε καμία τύχη. Διότι κανένας δεν θα τον ήξερε.