Ένα τρομακτικά εύπεπτο σενάριο για τις σχέσεις με την Τουρκία

Μία από τις κρατούσες θεωρίες, προκειμένου να εξηγηθεί η τουρκική στάση απέναντι στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό, ήταν ότι “δεν του βγαίνει η επιχείρηση στο Αφρίν”, η κατάληψη δηλαδή, από την Τουρκία, μέρους της Βόρειας Συρίας, στο οποίο κυριαρχούσαν κουρδικές δυνάμεις.

Καλή θεωρία, η οποία ήταν εύκολη και εύπεπτη, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει ευρύτατα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Από χθες πλέον έχει ένα κενό. Οι τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν το Αφρίν. Και τώρα;

Τώρα πρέπει να ανασυρθεί μία άλλη εύκολη και εύπεπτη θεωρία;

Μπορεί και να βρεθεί. Δεν είναι δύσκολο. Το ανησυχητικό της υπόθεσης, άλλωστε, δεν είναι ότι ο Ερντογάν κατέλαβε το Αφριν.

Ανησυχητικό είναι το ενδεχόμενο η ελληνική στάση απέναντι στην Τουρκία -ειδικά μετά τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών στον Έβρο- να καθοριζόταν με βάση το ενδεχόμενο ότι ο Ερντογάν κάνει κινήσεις αντιπερισπασμού με βάση την αποτυχία του στο Αφρίν.

Είναι πραγματικά τρομακτικό το ενδεχόμενο οι αναλύσεις των εμπειρογνωμόνων των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, πάνω στις οποίες χαράσσεται η πολιτική, να είναι τόσο επιφανειακές και εύπεπτες λες κι είναι σκάνδαλο Novartis.

Ας ελπίσουμε πως η πηγή αυτών των αναλύσεων, που διαχύθηκαν στα ΜΜΕ από πολιτικά στελέχη και επηρέασαν την ελληνική κοινή γνώμη, δεν ήταν τα Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, δηλαδή η διπλωματική και η στρατιωτική ασπίδα της χώρας.

Διότι, αν ήταν, το επόμενο σενάριο λογικά θα βασίζεται στην εξαγγελία των Κουρδικών πολιτοφυλακών, που έφυγαν από το Αφρίν, ότι “θα κάνουν κόλαση τη ζωή” του τουρκικού στρατού που τους νίκησε.

Σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου, η πολιτική ασφάλειας και άμυνας χαράσσεται με βάση όλα τα πιθανά σενάρια.