Η χώρα των συμπτώσεων

Αν η Ελλάδα δεν ήταν χώρα δικαίου με εξουσίες ανεξάρτητες και διακριτές, πολλά θα μπορούσαν να συμβούν και πολλά θα μπορούσαν να υποψιαστούν οι άνθρωποι, Ειδικά αυτοί που είναι καχύποπτοι.

Αλλά η Ελλάδα είναι χώρα δικαίου κι έτσι η καχυποψία δεν μπορεί να ρίχνει νερό στο μύλο της υπονόμευσης του δημόσιου βίου της χώρας.

Κάποιος πολύ καχύποπτος, θα μπορούσε να συνδυάσει την αποκατάσταση της ηρεμίας στον κυβερνητικό συνασπισμό και τη δήλωση του κ.Καμμένου, ότι «Η συγκυβέρνηση θα φτάσει μέχρι το τέλος» με την απόφαση του μονομελούς της Θεσσαλονίκης, η οποία αθώωσε τον κατηγορούμενο για προτροπή σε βία, Υπουργό Άμυνας.

Αλλά αυτή η καχυποψία πέφτει στο κενό. Διότι σε ένα κράτος δικαίου, που οι εξουσίες είναι ανεξάρτητες, δεν μπορεί κανείς να επηρεάσει τον δικαστή.

Αυτά συμβαίνουν στην Τουρκία του κ.Ερντογάν.

Οπότε η χρονική σύμπτωση είναι απολύτως τυχαία.

Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ.Καμμένος λέει ότι «η συγκυβέρνηση θα φτάσει μέχρι το τέλος»

Το έχει ξαναπεί και στο παρελθόν.

Σε μία συνέντευξη του το καλοκαίρι του 2017.

Κατά σύμπτωση μόλις ο κ.Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει τις συνομιλίες του κ. Π. Καμμένου με έναν ισοβίτη κρατούμενο, «δήθεν κυβερνητικές παρεμβάσεις στον χώρο της Δικαιοσύνης».

Κατά σύμπτωση και τότε προαναγγέλλοντας αποκαλύψεις σκανδάλων που είχαν διαπράξει οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.