Εθνικά συμφέροντα και γεωστρατηγικές ζαριές

Στα Σκόπια μεταβαίνει σήμερα ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς. Έχει ήδη στείλει τις προτάσεις του για το όνομα, κάποιες απο τις οποίες εκείνοι τις θεωρούν παράλογοες, κι έχει ήδη λάβει τις δικές τους.με κάποιες από τις οποίες λογικά θα διαφωνεί.

Το θέμα όμως είναι ότι μέχρι στιγμής, σχεδόν τρεις δεκαετίες, από την εμφάνιση του προβλήματος με το όνομα, η συμβίωση των δυο χωρών ελάχιστα δείχνει να επηρεάστηκε από αυτό. Ακόμη και στο πρώτο εξάμηνο του 2017, που η Ελλάδα εξακολουθούσε να βρίσκεται σε οικονομική κρίση, οι ελληνικές επενδύσεις στην γειτονική χώρα, ήταν στην 7η θέση των ξένων επενδύσεων ενώ τα αυτοκίνητα με το ΜΚ, γεμίζουν τα πολυκαταστήματα της Θεσσαλονίκης και τις ακτές της Πιερίας και της Χαλκιδικής.

Αν σε αυτόν τον κόσμο είμασταν οι δύο μας, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε κι έτσι. Αλλά δεν είμαστε.

Οι επισπεύδοντες στο θέμα της λύσης έρχονται από έξω. Είναι αυτοί που θέλουν να μην υπάρχουν εκκρεμότητες και αβεβαιότητες έτσι ώστε να υπάρξει ένα νέο γεωπολιτικό τοπίο στην περιοχή. Αλλά και οι αντίθετοι στη λύση είναι από έξω. Είναι αυτοί που θέλουν να διατηρήσουν την αβεβαιότητα, προσδοκώντας μία καλύτερη τύχη την επόμενη φορά.

Γιαυτό αυτοί που θα λύσουν το θέμα, δηλαδή οι κυβερνήσεις της Αθήνας και των Σκοπίων, πρέπει να πάρουν σοβαρά υπόψη τους, ότι το θέμα του ονόματος, μπορεί να είναι πολύ σημαντικό για μας, είναι ένας απλός μοχλός στην γεωστρατηγική αντιπαράθεση Ανατολής – Δύσης.

Είτε υπάρξει, είτε δεν υπάρξει λύση, ενδεχόμενο να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι δεν υφίσταται. Πρέπει λοιπόν να αποφασίσουν που είναι καλύτερα προστατευμένα τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας. Της χώρας και όχι της παραμονής της κυβέρνησης στην εξουσία για λίγο ακόμη.