H πρώτη μετάνοια είναι δύσκολη, μετά συνηθίζεις...

H ανάρτηση της εκπροσώπου τιου ΣΥΡΙΖΑ, κυρίας Ρ¨ανιας Σβίγκου με την οποία αποδοκίμασε την φρασεολογία της βουλευτού του κόμματος, Ελένης Αυλωνίτου αποδεικνύει ότι το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου είχε απόλυτο δίκαιο όταν υποστήριξε ότι δεν πρέπει να αναγνωριστεί λάθος στους χειρισμούς της αντιμετώπισης της πυρκαγιάς της 23ης Ιουλίου.

Διότι από την πρώτη αναγνώριση του λάθους και μετά οι συγγνώμες -τόσο λεκτικές όσο και εν τοις πράγμασι- διαδέχονται η μία την άλλη με ταχύτητα φωτός.

Αφού στην αρχή δεν έφταιγε κανένας, μετά την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον πρωθυπουργό έφταιγε ο Τόσκας, η πρώτη παραίτηση του οποίου είχε απορριφθεί, έφταιγαν οι αρχηγοί της ΕΛΑΣ και της Πυροσβεστικής, οι οποίοι είπαν ότι θα ξαναέκαναν τα ίδια, έφταιγε ο ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, που άγνωστο τι είχε κάνει και τι δεν είχε κάνει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα δεν είχε συνηθίσει να παραδέχεται λάθη. Ακόμη και η διαχείριση της περιόδου που οδήγησε στο μνημόνιο είχε χαρακτηριστεί “αυταπάτη”. Γιατί στο επικοινωνιακό επιτελείο ήξεραν ότι τα λάθη δεν μπορεί να περιοριστούν ποτέ σε ένα και κυρίως ότι τα λάθη δείχνουν αδυναμία.

Είναι προφανές ότι οι πολιτικές ύβρεις της κυρίας Αυλωνίτου δεν ήταν προσωπική της υπόθεση. Διότι σε αυτές είχε συμπέσει με τον συνάδελφο της Χρήστο Καραγιαννίδη της Δράμας, που είχε πει ότι η ΝΔ είναι κόμμα ελεεινών με τον πιο ελεεινό να είναι αρχηγός της, με τον αναπληρωτή υπουργό Φώτη που μιλούσε για ημιθανή αντιπολίτευση και με διάφορους άλλους, που είχαν ζηλώσει τη δόξα του κ.Πολάκη.

Ουσιαστικά η κυρία Σβίγκου δεν αποδοκίμασε την κυρία Αυλωνίτου. Αποδοκίμασε την κατεύθυνση που είχε πάρει η κυρία Αυλωνίτου.

Δηλαδή αυτούς που της είχαν δώσει την γραμμή για ανάσταση της επιθετικότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ανάληψη από τον πρωθυπουργό της πολιτικής ευθύνης για την τραγωδία, δεν είναι ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να είναι ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ πλέον.

Αλλά αυτός ο άλλος ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει την ίδια ηγεσία, όπως συνέβη με τον ΣΥΡΙΖΑ που ανέλαβε την εξουσία για να σκίσει τα μνημόνια, αλλά τελικά πανηγυρίζει που τα εφάρμοσε;