Ο προαναγγελθείς θάνατος της συμφωνίας των Πρεσπών

Ο Νίκος Κοτζιάς συνέδεσε την παρουσία του στο υπουργείο Εξωτερικών με τη συμφωνία των Πρεσπών.

Τα 3/4 των Ελλήνων διαφωνούν με το περιεχόμενό της, αλλά σύμφωνα με τον ίδιο έκλεισε μία διαμάχη 27 χρόνων, που έδειχνε άλυτη.

Αυτό θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή -και μετά από αυτήν.

Με βάση αυτή την οπτική, την οποία ο κ. Κοτζιάς δεν έκρυψε ποτέ, ο λόγος που τον οδήγησε στην παραίτηση είναι κατώτερος των περιστάσεων.

Εκτός εάν ο κ. Κοτζιάς είδε ένα βήμα μπροστά από αυτό που φαίνεται αυτή τη στιγμή, δηλαδή την προσπάθεια να περάσει η συμφωνία από αμφότερα τα κοινοβούλια.

Πρακτικά, δηλαδή, ο κ. Κοτζιάς να αναζήτησε αφορμή εξόδου από την κυβέρνηση, επειδή κατάλαβε ότι η συμφωνία, την οποία έχει χαρακτηρίσει «διπλωματικό αριστούργημα», δεν πρόκειται να περάσει και σε αυτό συντελεί η στάση του κ. Τσίπρα.

Προτίμησε να αρπάξει μία πρόφαση, για να βγει αλώβητος από την κυβέρνηση και να χρεωθεί ο Τσίπρας προσωπικά τη διαχείριση της συμφωνίας μέχρι την κατάρρευση της.

Άλλωστε, όπως ανακοίνωσαν χθες οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας της κυβέρνησης Ζάεφ, σήμερα αρχίζουν συνομιλίες με το ΝΑΤΟ για την ένταξη της χώρας στη συμμαχία. Και χωρίς την υλοποίηση των προβλέψεων της συμφωνίας για συνταγματική αναθεώρηση...

Η συμφωνία λειτουργεί προς το παρόν αποσταθεροποιητικά και στις δύο χώρες, αλλά ο βασικός της στόχος -η εκδίωξη των Ρώσων από τα Βαλκάνια δια της επεκτάσεως της συμφωνίας- μία χαρά προχωρεί.