Κι οι φυλακές στη μάχη κατά της διαπλοκής
Κάποιοι κρατούμενοι αποφάσισαν να επιβάλουν σε έναν άλλο συγκρατούμενο τους την ποινή που οι ίδιοι θεώρησαν ότι θα έπρεπε να του επιβληθεί για το αδίκημα του.
Γιατί, στην δική ηθική αξιολόγηση, το δικό του αδίκημα είχε μεγαλύτερη ηθική απαξία από το δικό τους. Εκείνοι ήταν ληστές, εκείνος βιαστής και δολοφόνος.
Όπως είχε πει ο πρωθυπουργός, μπορεί να μας είμαστε ψεύτες, αλλά δεν μας είμαστε κλέφτες.
Στην δική του ηθική αξιολόγηση, το ψέμα είναι προτιμότερο από την κλοπή.
Τον βίασαν λοιπόν.
Δεν είναι της ώρας να αξιολογήσουμε τις αξίες τους.
Μπορούμε όμως να αξιολογήσουμε ότι μέσα στη φυλακή έδρασε μία συμμορία κρατουμένων, με δικούς τους της κανόνες, κρατώντας μαχαίρια που σημαίνει οπλοφορία.
Βίασαν έναν κρατούμενο που είναι ποινικό αδίκημα.
Είχαν κινητά που απαγορεύεται.
Κινηματογράφησαν τη σκηνή, όπως συμβαίνει όταν τα γεγονότα χρειάζονται μάρτυρες.
Την διένειμαν σε κανάλια και δημοσιογράφους με χαρακτηριστική άνεση.
Κι όλα αυτά χωρίς η διοίκηση των φυλακών να καταλάβει τίποτε.
Συμβαίνει προφανώς με όσους κρατούμενους μπορούν και θέλουν.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, σύμφωνα με τον οποίο, η δικαστική εξουσία πρέπει να πορεύεται μαζί με την πολιτική εξουσία κατά της διαπλοκής, είναι ακόμη στη θέση του.