Κανόνες ή ασυδοσία

Τις 600 περίπου έφτασαν σε δύο ημέρες οι καταγγελίες για την παραβίαση του αντικαπνιστικού νόμου.

Ο αριθμός ακούγεται εντυπωσιακός αλλά δεν είναι, αν λάβει κάποιος υπόψη τον αριθμό των χώρων στους οποίους απαγορεύεται το κάπνισμα.

Βεβαίως ο χρόνος που απαιτείται για την κατανάλωση ενός τσιγάρου είναι πολύ μικρότερος από τον χρόνο της αντίδρασης των υπηρεσιών που επιλαμβάνονται των καταγγελιών. Και προφανώς η δυναμικότητα των υπηρεσιών δεν είναι τέτοια που να μπορεί να ανταποκριθεί σε έναν τέτοιο όγκο καταγγελιών.

Όμως και μόνη η εντύπωση ότι υπάρχει κάποιος που ενδέχεται να κάνει καταγγελία επειδή στο δίπλα τραπέζι κάποιος αδιαφορεί για έναν κανόνα που θεωρητικά ισχύει για όλους, είναι μία αρχή μιας άλλης κοινωνικής λειτουργίας.

Δεν είναι κάρφωμα, δεν είναι χαφιεδισμός, είναι το τέλος της ανοχής στην ασυδοσία που καλλιεργεί η ατιμωρησία.

Αρκεί να έχει αποτέλεσμα. Γιατί αλλιώς η ατιμωρησία θα ενισχύσει την ασυδοσία...

Η μάχη είναι πολύ μεγαλύτερη. Και το τσιγάρο δεν είναι καν το θέμα της