Παλιομοδίτικες αναποτελεσματικές υστερίες

Όχι γιατί άλλαξε κάτι ή μίλησε διαφορετικά, αλλά γιατι έδειξε το μέγεθος του προβλήματος της επόμενης ημέρας, μετά τον κορωναϊό.

 

Ήδη οι προϋπολογιζόμενες δαπανες μέσα σε λίγες μόνο μέρες φτάνουν τα 10 δισ. όταν το σύνολο των χρημάτων που θα αντλήσει η Ελλάδα από την ποσοτική χαλάρωση είναι 12. 

Κι είμαστε ακόμη στην αρχή.

 

Είναι πραγματικά κρίμα που σε αυτό το κλίμα, η αντιπολίτευση δείχνει εξαιρετικά ανώριμη και προσπαθεί εναγωνίως να βρει θέμα να διαφοροποιηθεί. Νόμισε ότι βρήκε το δώρο του Πάσχα, που εξακολουθεί να ισχύει στον ιδιωτικό τομέα αλλά όχι στο δημόσιο 

Δυστυχως δεν έχει περιθώρια, και οι απελπισμένες υστερίες του τύπου "να μην τολμήσει" και "να μη διανοηθεί" δεν έχουν ακροατήριο.

 

Μετά από 4,5 χρόνια στην εξουσία, έπρεπε να είχε καταλάβει ότι το θέμα στην οικονομία δεν είναι η βούληση αλλά η υλοποίηση της. 

 

Προφανώς οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν δώρο Πάσχα. Άλλωστε δεν υπάρχει κανείς που να μην θέλει να πάρουν δώρο οι οποίες εργαζομενοι. Κι είναι γελοίο να υπονοεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο μόνος λόγος για να μην καταβληθεί το δώρο είναι η ...επιθυμία του Μητσοτάκη και της ΝΔ να μην παίρνουν δώρο οι εργαζόμενοι.

 

Το ζήτημα είναι να διασφαλιστεί το πώς χωρίς να τεθεί σε αμφισβήτηση η ίδια η λειτουργία των επιχειρήσεων και στο βάθος η ίδια η εργασια   τους. Δεν μπορεί κανείς να κάνει ανακατανομή της πίτας όταν δεν υπάρχει πίτα.

 

Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι δεν υπάρχει περίπτωση κατάργησης του δώρου Πάσχα, δεν κλείνει τη συζήτηση, αλλά την ανοίγει.

 

Για την οικονομία, την κοινωνία και τη σοβαρότητα...