O Μπόρις Τζόνσον επέζησε πολιτικά χωρίς πειθαρχικό με Τζανακόπουλο και Γεροβασίλη...

Μέτρα κατά των όσων διαφωνούν μέσα στο κόμμα επιδιώκει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος την ίδια στιγμή αναζητά την παραμικρή διαφοροποίηση στο εσωτερικό της ΝΔ για να την αναγάγει σε μείζον πολιτικό θέμα. Όχι μόνο αν υπάρχει διαφοροποίηση αλλά και για τις περιπτώσεις που στην Κουμουνδούρου ισχυρίζονται ότι εντόπισαν κάποια, έστω αμυδρή.

Παλαιότερα ο Ανδρέας Παπανδρέου κατέβαζε όσους διαφωνούσαν από το τρένο. Τώρα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος προσπαθεί να πείσει ότι διαφωνεί αλλά δεν αμφισβητεί τον πρόεδρο. Δηλαδή κακό θα ήταν αν τον αμφισβητούσε; Κακό θα ήταν να νομίζει ότι θα ήταν καλύτερος αρχηγός του κόμματος; Και τι θα άλλαζε αν το νόμιζε; Τον πρωθυπουργό αναδεικνύουν οι κάλπες και οχι οι φιλοδοξίες.

Η φιλολογία περί της ανάγκης αυστηρής εσωκομματικής πειθαρχίας είναι μία αφελής προσέγγιση που απλώς βάζει αστυνομικούς όρους στην πολιτική συζήτηση. Και είναι αδύνατο να επιτευχθεί. Το αντάρτικο είναι πιο δύσκολος πόλεμος από τις τακτικές μάχες.

Και όσοι κάνουν αυτή τη συζήτηση, ας μην ξεχνούν ότι ο Μπόρις Τζόνσον δεν μπορούσε να περάσει την καίριας πολιτικής σημασίας επιλογή του για το Brexit διότι το καταψήφιζαν οι δικοί του βουλευτές. Αλλά δεν διέγραψε κανέναν και μετά από λίγο κέρδισε με άνεση τις εκλογές.