Πολύ (επικοινωνιακό) κακό για το (πολιτικό) τίποτα

H συμμαχία των τριών κομμάτων της κοινοβουλευτικής αριστεράς ήταν εξαιρετικά,κοντόφθα΄μη και ιδιοτελής.

Το ένα από τα τρία δεν ήθελε να κάνει τίποτε παρά θόρυβο

το δεύτερο δεν μπορούσε να κάνει τίποτε παρά μόνο θόρυβο

και το τρίτο δεν ενδιαφερόταν να κάνει τίποτε παρά μόνο θόρυβο έξω από το φετιχ του πολιτικού ετεροπροσδιορισμού, δηλαδή να υπενθυμίσει τις αντιαμερικανικές πολιτικές καταβολές του, ειδικά τώρα που πολλοί αναρωτιούνται σοβαρά τι νόημα έχει πλέον η πορεία στην αμερικανική πρεσβεία.

Βολεύτηκαν και οι τρεις.

Ο ένας αφου έχασε την προσφυγή στο δικαστήριο, δεν είπε οτι θα επιμείνει στην πορεία μετά την απόρριψη της προσφυγής.

Ο άλλος δεν είχε σκοπό καν να πορευθεί καθως, όπως είπε "ήταν δεδομένο ότι κανείς δεν είχε πρόθεση να θέσει σε δεύτερη μοίρα την προστασία της δημόσιας Υγείας"

ο τρίτος θα κάνει κάποια επαναστατική γυμναστική με μάσκες. 

Πόση σημασία δίνει σε όλα αυτά η κοινωνία την οποία απειλεί ευθέως η πανδημία;

Τολμούν να καλέσουν την κοινωνία να διακινδυνεύσει να μολυνθεί και να ψάχνει κρεβάτι τις εντατικές που καταγγέλλουν ότι λείπουν;

Κι αν την καλέσουν, θα πάει;

Διότι ενθουσιασμένοι από την φασαρία μόνο οι μπαχαλάκηδες ηταν...