Οι ακρότητες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περιορίζουν τα περιθώρια Τσίπρα

Σύμφωνα με όσα είπε χθες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση έχει αυτονόητες και απαράγραπτες ευθύνες, η πιο σοβαρή και εγκληματική από τις οποίες είναι ότι αγνόησε τις προειδοποιήσεις και τα σχέδια που της παραδώσαμε.

Η αλήθεια είναι ότι λίγα είπε. Για αντιπολίτευση ιδίως και για Τσίπρα ειδικότερα, ίσως είπε πολύ λίγα.

Ελάχιστα.

Διότι προφανώς οι ευθύνες όποιου διαχειρίζεται μια απειλή είναι αυτονόητες. Απαράγραπτες βέβαια δεν είναι διότι ουδείς έθεσε ζητήματα ποινικών ευθυνών.

Αλλά δεν χάλασε ο κόσμος.

Μπορεί κάποιος να θέσει αύριο η μεθαύριο.

Αλλά όταν η μείζων ευθύνη που καταλογίζει στον Μητσοτάκη είναι το ότι αγνόησε τις προειδοποιήσεις, βάζει πολύ χαμηλά τον πήχη των ευθυνών.

Ούτε παραιτήσεις δεν ζήτησε καν.

Η εξέλιξη είναι εύλογη. Διότι αν ανέβαζε τους τόνους, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα βρισκόταν να αποτελεί δεύτερο βιολί ενός ηλιθίου που ανήγαγε σε πολιτική ένα υβρεολόγιο, που είχε σηκώσει απευθείας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο Τσίπρας κατάλαβε την πραγματική απειλή. Τον Μητσοτάκη μπορεί να ελπίζει οτι κάποτε μπορεί να τον νικήσει. Την κλιμάκωση της χυδαιότητας, ποτέ. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μπορεί να βρίζει περισσότερο.

Και τελικά, αν θέλει να απευθύνεται στον Μητσοτάκη με βρισιές, μπορεί να το ξεκινήσει και μόνος.

Δεν θα του το επιβάλλει η πρόεδρος του Συλλόγου Αρχαιολόγων στο facebook.

Καλό θα ήταν όμως να εξετάσει και ο ίδιος πόσο εύκολα, μια βρισιά αποτέλεσε τόσο εύκολα σημαία μιας πολιτικής.

Όπως και να εξετάσουν οι ακόλουθοι της πολιτικής του, γιατί δεν ανέδειξε το ζήτημα των εκκενώσεων, που τόσο κεντρικά έπαιξαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.