Στο ΣτΕ οι συνταξιούχοι του Δημοσίου για τις περικοπές άνω των 1.300 ευρώ

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προσέφυγε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων (ΠΟΠΣ), η οποία εκπροσωπεί τους συνταξιούχους του Δημοσίου τομέα, κατά τριών υπουργικών αποφάσεων με τις οποίες αναπροσαρμόζονται οι κύριες και οι επικουρικές συντάξεις.

Σύμφωνα με τον νόμο 4387/2016 εισάγεται περαιτέρω περικοπή των επικορικών συντάξεων στην περιπτωση που μετά τον επανυπολογισμό τους, το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης υπερβαίνει το ποσό των 1.300 ευρώ.

Στην προσφυγή της η ΠΟΠΣ επικαλείται την νομολογία του ΣτΕ και ειδικά τις αποφάσεις της Ολομέλειάς του (2287-2290/2015), με τις οποίες είχαν κριθεί αντισυνταγματικές οι μειώσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεων που έγιναν με τους νόμους 4051 και 4093/2016, καθώς δεν είχε προηγηθεί μελέτη επιπτώσεων των μέτρων που ελήφθησαν στη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών φορέων και στο επίπεδο διαβίωσης των συνταξιούχων.

Οι συνταξιούχοι επισημαίνουν στην προσφυγή τους ότι η κυβέρνηση, όχι μόνο αγνόησε τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, αλλά έκανε ένα ακόμα βήμα σε βάρος των συνταξιούχων και μείωσε περαιτέρω τις συντάξεις κατά παράβαση των συνταγματικών αρχών της αναλογικότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών, αλλά και παραβίασε και την προστατευόμενη αξία του ανθρώπου και το δικαιώματος του στην περιουσία, στην έννοια της οποίας (περουσίας) περιλαμβάνεται και η σύνταξη, η οποία προστατεύεται από την ΕΣΔΑ.

Επιπρόσθετα η ΠΟΠΣ τονίζει ότι οι υπουργικές αποφάσεις είναι αντίθετες στο άρθρο 22 του Συντάγματος, καθώς απαγορεύουν κάθε χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό των Ταμείων Επικουρικής Ασφάλισης, παραγνωρίζοντας έτσι τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης και την υποχρέωση του κράτους να συμβάλλει στη χρηματοδότηση των φορέων αυτών προς κάλυψη των ελλειμμάτων τους.

Τέλος η ΠΟΠΣ επισημαίνει ότι οι υπουργικές αποφάσεις, εφόσον προβαίνουν σε επανυπολογισμό των ήδη καταβαλλομένων συντάξεων, παραβιάζουν την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων (πολιτών), ενώ παραβιάζουν και τις γενικές αρχές του δικαίου της κοινωνικής ασφάλισης.