Γιατί η Θεσσαλονίκη θα πει το νερό νεράκι - Free Sunday
Γιατί η Θεσσαλονίκη θα πει το νερό νεράκι

Γιατί η Θεσσαλονίκη θα πει το νερό νεράκι

Συγχρόνως πανηγυρίζει που ως ανώνυμη εταιρεία έχει αύξηση κερδοφορίας και κάνει τα κέρδη προσλήψεις.

«Νέο κύκλο πρωτοβουλιών για την έξοδο της ΕΥΑΘ από τη μέγγενη του Υπερταμείου και την απόδοσή της στην τοπική κοινωνία» αναλαμβάνει το Διοικητικό Συμβούλιο της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΕΔΚΜ). Αυτό τουλάχιστον αποφασίστηκε στην προηγούμενη συνεδρίαση του Δ.Σ., στην οποία παρέστησαν ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΑΘ, καθηγητής Ι. Κρεστενίτης, ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ Γ. Αρχοντόπουλος, η εκπρόσωπος του Κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων Ύδρευσης Νομού Θεσσαλονίκης Α. Πουλημένου και οι εκπρόσωποι των συλλογικών φορέων «Sosτε το νερό» Ι. Τσώχος και «Κίνηση 136» Λ. Αγγέλου.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΠΕΔΚΜ: «Στη διάρκεια της συνεδρίασης διατρανώθηκε η αταλάντευτη θέση της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΥΑΘ Α.Ε. και την αποτροπή της ιδιωτικοποίησής της, υπενθυμίζοντας το συντριπτικό αποτέλεσμα του τοπικού δημοψηφίσματος του Μαΐου 2014, κατά το οποίο οι κάτοικοι του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης και καταναλωτές-πελάτες της ΕΥΑΘ Α.Ε., με ποσοστό 98%, τάχθηκαν κατά της προοπτικής ιδιωτικοποίησης του νερού».

Πρακτικώς, δηλαδή, η ΠΕΔΚΜ θέλει η ΕΥΑΘ να μείνει κρατική και να μη γίνει ιδιωτική εταιρεία, διότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο κερδοσκοπικής δραστηριότητας. Και σε αυτό συμφωνεί και ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΑΘ, καθηγητής Κρεστενίτης, ο οποίος σε ανάλογη συνεδρίαση του οργάνου, πριν από λίγους μήνες, θα συμμετείχε ως εκπρόσωπος του «Sosτε το νερό».

Κατά μια διαβολική σύμπτωση, η συνεδρίαση της ΠΕΔΚΜ έγινε την ίδια μέρα που η ΕΥΑΘ ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του εξαμήνου.
  • Κύκλος εργασιών: 37,8 εκατ. ευρώ (+1,25%)
  • Μεικτά κέρδη: 15,9 εκατ. ευρώ (+13,24%)
  • Προ φόρων κέρδη: 10,7 εκατ. ευρώ (+13,34%)
  • Κέρδη μετά τους φόρους: 5,49 εκατ. ευρώ (-0,97%, επειδή ο συντελεστής πήγε 29%)
Στην ανακοίνωσή της η ΕΥΑΘ εξέφρασε την περηφάνια της για το γεγονός ότι ο όμιλος, όπως προσεγγίζει την εταιρεία, είχε κέρδη. Το ζήτημα είναι τι διαφορά έχουν τα κέρδη όταν τα καρπώνεται το κράτος από τα κέρδη που καρπώνεται ιδιώτης. Θεωρητικά η διαφορά έγκειται στις προτεραιότητες, που στην πρώτη περίπτωση καθορίζονται με κάποιες κατεστημένες διαδικασίες, ενώ στη δεύτερη πάνε στην τσέπη του ιδιώτη.

Οι «λαϊκές» προτεραιότητες της εποχής ΣΥΡΙΖΑ
«“Επιστρέφουμε” τα κέρδη της εταιρείας με έργα στην τοπική κοινωνία της Θεσσαλονίκης» είπε ο κ. Κρεστενίτης. Η επιστροφή, όπως εξήγησε, είναι «η πρόσληψη 150 εργαζομένων μέσω ΑΣΕΠ», πρακτικά δηλαδή η αύξηση του προσωπικού της εταιρείας κατά 50%, η οποία, κατά τον κ. Κρεστενίτη, «θα επιτρέψει στην εταιρεία να επεκτείνει τις δραστηριότητές της, συμβάλλοντας στην οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής». Το ζήτημα είναι τι ακριβώς αφορά η «επέκταση», η οποία ξεκινά από την πρόσληψη προσωπικού.

Εδώ και δεκαετίες είναι γνωστό ότι η ΕΥΑΘ έχει τεράστιο πρόβλημα διαρροών στο δίκτυό της και χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις για τη συντήρησή του. Μάλιστα, ένας πρώην επικεφαλής της εταιρείας συνήθιζε να υπολογίζει πόσο κέρδος θα είχε η εταιρεία αν μάζευε τη διαρροή σε μπουκαλάκια και την πουλούσε.

Κατά τον κ. Κρεστενίτη, όμως, προτεραιότητα είναι η πρόσληψη προσωπικού. Αν κάθε νέα πρόσληψη κοστίζει 1.000 ευρώ, η μισθοδοσία της εταιρείας θα αυξηθεί κατά περίπου 1,8 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι, εφόσον τα μετά τους φόρους κέρδη είναι περίπου 11 εκατ. ευρώ, απαιτείται το 16% αυτών –αν μείνουν όπως είναι σήμερα– για τη μισθοδοσία του νέου προσωπικού. Αν, αντί για 1.000 ευρώ, το κόστος είναι 1.500 ευρώ ανά άτομο, η εταιρεία θα πρέπει να διαθέτει το 1/4 αυτών των ετήσιων κερδών της για το νέο προσωπικό, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι τα κέρδη θα μείνουν όπως είναι σήμερα.

Ποιος, όμως, κρίνει ότι «επιστροφή» στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης είναι οι προσλήψεις και όχι π.χ. η αντικατάσταση των φθαρμένων αγωγών ή η μείωση του τιμολογίου; Ο κ. Κρεστενίτης και η κυβέρνηση που τον διόρισε. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο κ. Κρεστενίτης πιέζει μέσω των δημάρχων να μείνει η κατάσταση ως έχει, για να συνεχίσει ο ίδιος –ή όποιος άλλος τον οποίο κρίνει κατάλληλο η κυβέρνηση– να αποφασίζει στο όνομα της κοινωνίας για το… καλό της, όπως αυτός το βλέπει.

Μένει μόνο να μάθουμε πόσα χρωστάνε για το νερό που χρησιμοποιούν οι δήμοι οι οποίοι συμπαραστέκονται στο αίτημα να μείνει η ΕΥΑΘ κρατική εταιρεία. Ένας από αυτούς χρωστούσε σχεδόν 1 εκατ. ευρώ. Μήπως πρέπει ο κ. Κρεστενίτης να δώσει στη δημοσιότητα τον κατάλογο με τους μεγάλους χρεώστες της εταιρείας, των δήμων συμπεριλαμβανομένων, ή δεν θέλει να τους στενοχωρήσει;

Κράτος ή ιδιώτης;

Πρακτικά, δεν έχει καμία διαφορά αν για το νερό αποφασίζει ο ιδιώτης ή ο κρατικός επικεφαλής της ΕΥΑΘ. Όποιος θέλει το νερό δημόσιο αγαθό πρέπει να ξεκινήσει από τις διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου.

Η Πρωτοβουλία 136, η οποία πρότεινε την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου της ΕΥΑΘ από τους καταναλωτές, ήταν μια πολύ φιλόδοξη πρόταση, που χρειαζόταν, ωστόσο, πολύ εξοπλισμό, προσωπικό και χρηματοδότηση για να προωθηθεί και όχι να στηρίζεται σε διάφορους περιθωριακούς που βρήκαν ακροατήρια για να ψηφοθηρήσουν. Όμως ήταν η μόνη πρόταση που εμπεριείχε την απαραίτητη διαδικασία ελέγχου σε ένα αγαθό το οποίο είναι πολύτιμο. Διότι το δίκτυο διανομής του νερού και η αποχέτευση έχουν υποχρεωτικά μονοπωλιακή διαχείριση. Δεν είναι «Coca-Cola», από την οποία μπορείς να απόσχεις, δεν μπορείς να αλλάξεις πάροχο, δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο με μπουκάλια νερό, δεν μπορείς να διαχειριστείς την αποχέτευση μόνος.

Η διοίκηση της εταιρείας, που ασκεί τη δραστηριότητα, πρέπει να δίνει τα εχέγγυα ότι θα κάνει καλή χρήση της και να ελέγχεται ότι το κάνει διαρκώς, έτσι ώστε να μη βρεθούν οι καταναλωτές να κάνουν μπάνιο με το μπουκάλι. Και η «επιστροφή» της κερδοφορίας της ΕΥΑΘ με προσλήψεις χωρίς σχέδιο, πρόγραμμα και στόχο απέχει πολύ από το να εγγυάται «χρηστή διοίκηση».

Εκτός αν η πρόσληψη των «150» είναι το ενέχυρο που καταθέτει η διοίκηση της εταιρείας για να αποθαρρύνει οποιονδήποτε ιδιώτη να ενδιαφερθεί για την ΕΥΑΘ, όσο είναι στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Αν βέβαια η πρόταση για τους «150» περάσει από τους θεσμούς και δεν γίνεται απλώς για να καλοπιάσει την πόλη. Διότι η ΕΥΑΘ θα πουληθεί και, δυστυχώς, χωρίς εγγυήσεις.