Γιώργος Μπίλιος: «Όπου υπάρχει έκφραση, υπάρχει και δημιουργία»

Τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο «Διακόπτης» κυκλοφόρησε ο ερμηνευτής Γιώργος Μπίλιος.

Ο «frontman» του ελληνικού συγκροτήματος με αγγλόφωνο στίχο «Amnesia Pills», που έχει κάνει μέχρι σήμερα σημαντικές συνεργασίες (Μαρία Φαραντούρη Μελίνα Τανάγρη κ.α.), παρουσιάζει έναν πολυσυλλεκτικό δίσκο με τραγούδια των Γιώργο Δημητριάδη, Βαγγέλη Μαρκαντώνη, Ανδρέα Καραγιαννίδη, Σταύρο Πηλαδάκη, Νίκο Μπάρδη, Γιώργο Γουδή Παναγιώτη Αυγερινό αλλά και δικά του.

Με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου ο Γιώργος Μπίλιος μίλησε στο freesunday.gr.

Αρχικά, θα θέλαμε να μας πείτε πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με την μουσική.

Με τη μουσική έχω μεγαλώσει. Αισθάνομαι σαν να υπήρχε ήδη στο DNA μου. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα τραγουδούσα. Άλλωστε δεν θα μπορούσα να το αποφύγω μιας κι ο πατέρας μου ήταν σε χορωδίες (τον έχω δει στο Ηρώδειο με τον Ξαρχάκο) και ο θείος μου ήταν καθηγητής κλασσικής κιθάρας. Όμως την ώθηση για να ασχοληθώ επαγγελματικά, μου την έδωσε ένας φίλος κιθαρίστας, όταν με άκουσε να τραγουδώ σε μια καλοκαιρινή παρέα. Αν και στην αρχή διστακτικός, ακολούθησα τη συμβουλή του και δεν το μετάνιωσα ποτέ μου.

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός σας δίσκος. Πείτε μας λίγα λόγια.

Δεν ξέρω ακριβώς πως είναι όταν οι γυναίκες φέρνουν στον κόσμο ένα μωρό –πόσο επίπονο είναι η διαδικασία, αλλά τι δικαίωση νιώθουν μετά- αλλά αισθάνομαι σαν να έχω γεννήσει. Μόνο που εμένα αυτή η κύηση διήρκησε 3 χρόνια. Με πολύ κόπο, αναζήτηση και προσήλωση. Είμαι χαρούμενος λοιπόν για το δημιούργημά μου, έχω το άγχος αν θα αρέσει στον κόσμο, αν θα φτάσει στον κόσμο και αν θα ταυτιστούν οι ακροατές με τις σκέψεις και τις μουσικές μου. Όπως όλοι οι χαζομπαμπάδες, που θέλουν το παιδί τους να αρέσει…

Ο δίσκος σας έχει τον τίτλο «Διακόπτης». Τι συμβολίζει για εσάς αυτή η λέξη;

Ο «Διακόπτης» είναι μια λέξη-κλειδί. Αντανακλά όλη τη φιλοσοφία του δίσκου. Την πολυσυλλεκτικότητά του. Την αλλαγή διαθέσεων και μουσικών ιδιωμάτων σε κάθε κομμάτι. Και στο τέλος είναι λίγο ο καθρέφτης μου. Εγώ που αλλάζω, που πειραματίζομαι, που ανοίγω και κλείνω.

Μεταξύ των τραγουδιών του «Διακόπτη» περιλαμβάνεται και το «Άστο το χεράκι σου». Για ποιο λόγο επιλέξατε το συγκεκριμένο τραγούδι;

Ήταν ένα κομμάτι που μπήκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Είχαμε ολοκληρώσει τα κομμάτια και ήταν μια ιδέα του Βαγγέλη του Μαρκαντώνη (ο οποίος έχει αναλάβει την παραγωγή στο μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου και μου έχει δώσει και το Rodolfo), η οποία να σας πω την αλήθεια στην αρχή μου φάνηκε «ξένη» από μένα. Όμως όσο το άκουγα προσπαθώντας να το ερμηνεύσω, τόσο και ξυπνούσε μνήμες. Στο κομμάτι αυτό βλέπω τη γιαγιά μου να φτιάχνει το αγαπημένο μου γλυκό - το ρυζόγαλο- και να τραγουδά. Με όλη της την αγάπη για το πιο γλυκό αποτέλεσμα.

Αγγλικός ή Ελληνικός στίχος;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω το ένα από το άλλο. Δυστυχώς, ανήκω με έναν τρόπο και στην αγγλόφωνη ελληνική σκηνή (μέλος των Amnesia Pills), οπότε δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να διαλέξει πλευρά! Και οι δύο αποτελούν σημείο έκφρασης. Κι όπου υπάρχει έκφραση, υπάρχει και δημιουργία.

Τη σημερινή εποχή μπορεί ένας τραγουδοποιός να ζήσει από την τέχνη του;

Εγώ θα σας πω ότι είναι πολύ δύσκολο. Το προσπάθησα για αρκετά χρόνια. Δεν είχε επιτυχία το εγχείρημα. Γενικά πιστεύω ότι αν δεν έχει χρήματα να επενδύσεις στη μουσική, είναι δύσκολο να σου φέρει. Οπότε οι υπόλοιποι είμαστε απλώς Δον Κιχώτες που αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε…

Το album «Διακόπτης» κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group