Ακούστε το νέο τραγούδι της Κατερίνας Κούκα

Η Κατερίνα Κούκα, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος εγκαινιάζουν τη συνεργασία τους με το νέο τραγούδι «Τα βήματα» που αποτελεί και ορόσημο για τη δισκογραφική επιστροφή της Κατερίνας Κούκα. Μια συνεργασία που προέκυψε σχεδόν «καρμικά» από την ανάγκη του Θέμη να συναντήσει την Κατερίνα και της Κατερίνας να ερμηνεύσει τραγούδια των δύο δημιουργών που λατρεύει.

«Τα Βήματα» είναι ένα δυνατό τραγούδι που σε κερδίζει από την πρώτη ακρόαση με το συγκινητικό πάθος της ερμηνείας της Κατερίνας Κούκα να αναδεικνύεται μέσα από

τη μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και τους στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου.

Αληθινή, εξωστρεφής, επικοινωνιακή αλλά συνάμα απλή και με μια σπάνια εσωτερικότητα στην ερμηνεία της, η Κατερίνα Κούκα, με τη γνήσια λαϊκή φωνή της, επιστρέφει με ένα τραγούδι που έγραψαν για την ίδια, δύο από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του σύγχρονου έντεχνου τραγουδιού. Δέκα χρόνια μετά την τελευταία της δισκογραφική δουλειά, η  Κατερίνα Κούκα πιο ώριμη από ποτέ ανοίγεται σαν «πέλαγος», όπως την χαρακτηρίζει ο Θέμης Καραμουρατίδης και αφήνεται στα χέρια των δύο δημιουργών.

«Τα βήματα» είναι το πρώτο τραγούδι της κοινής αυτής συνεργασίας που θα συνεχιστεί με μια σειρά κοινών παραστάσεων της Κατερίνας Κούκα και του Θέμη Καραμουρατίδη, αλλά και με νέα τραγούδια.

Ακούστε το εδώ:

«Τα βήματα»

Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Ερμηνεία: Κατερίνα Κούκα

Έπαιξαν οι μουσικοί :

Τύμπανα: Αλέξανδρος Κούρος

Μπάσο: Γιώργος Μπουλντής

Κιθάρες: Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου

Μπουζούκι: Νίκος Κατσίκης

Πιάνο, ενορχήστρωση, Β φωνή: Θέμης Καραμουρατίδης

Η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering έγιναν στο Studio subway από τον Γιάννη Παξεβάνη με βοηθό ηχολήπτη τον Βαγγέλη Σαπουνά.

Φωτογραφία: Γιώργος Κασαπίδης

Εταιρεία: Feelgood Records

Στίχοι

Ακόμα το θυμάμαι το μαρτύριο:

Να μ’ έχεις αγκαλιά και να σωπαίνεις.

Να γίνονται οι σιωπές βασανιστήριο

Του δειλινού τα χρώματα να παίρνεις.

Τα άκουγα να φτάνουνε τα βήματα

Αργά και σταθερά για να σε πάρουν

Τα άκουγα να σκάνε σαν τα κύματα

Τα λόγια που δε λες να σιγοντάρουν.

Τα άκουγα να φτάνουνε τα βήματα

Της μέρας της επόμενης στ’ αφτιά μου

Ν’ αφήνουν πίσω άλυτα ζητήματα

Για πάντα να σε παίρνουνε μακριά μου.

Ακόμα το θυμάμαι το μαρτύριο:

Να με κρατάς σφιχτά μα να το νιώθω

Στις φλέβες να κυλά σα δηλητήριο

Το πέρασμα στο αίσθημα το νόθο.