Χρήστος Θηβαίος: «Αν μας θεωρούν αξιοπρεπείς τα παιδιά μας, έχουμε κι εμείς μέλλον»

Κακόφημα, δημιουργικά, συκοφαντημένα, ιδιαίτερα, καλλιτεχνικά, παραμελημένα. Κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που έχουν συνοδεύσει τα Εξάρχεια. Το αποτύπωμά τους στο παρόν αναζητά ο Χρήστος Θηβαίος, σε μια «Βόλτα στα Εξάρχεια», κάθε Σάββατο.

Μιλήστε μας για την παράσταση «Μια βόλτα στα Εξάρχεια»…

Πρόκειται ίσως για την πιο ιδιαίτερη παράσταση που προκείμεθα να δώσουμε τον τελευταίο καιρό. Έχουμε κάνει πάρα πολλές πρόβες, πρωτοστατούντος του Μάξιμου Δράκου, πιάνο-πλήκτρα, προγραμματισμοί, επιμέλεια ενορχήστρωσης, στα τύμπανα και στα κρουστά και στα φωνητικά ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος, και φυσικά η παρέα που έχουμε αρχίσει και δουλεύουμε και το προσωπικό μας υλικό, αλλά και αυτή την ιδιαίτερη παράσταση, ο Κωνσταντίνος Μπουντούνης στο βιολοντσέλο και η Λυδία Μπουντούνη στο βιολί, που αποτελούν τους String Demons. Όλοι μαζί, φωνητικά και τραγούδι, και θα ακουστεί ένα υλικό που χρόνια τώρα θέλω να παρουσιάσω στον κόσμο με τον δικό μου τρόπο, όπου πρόκειται για τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Νικόλα Άσιμου, της Αρλέτας και της Κατερίνας Γώγου, των «Αγίων των Εξαρχείων», των ανθρώπων που γνώρισα από κοντά, άλλους περισσότερο, άλλους λιγότερο, πάντως τους γνώρισα και τους έζησα σ’ αυτή τη γειτονιά, και θα παίξουμε φυσικά και τα τραγούδια μας τα αγαπημένα όλα αυτά τα χρόνια, που γνωρίζει ο κόσμος, τα δικά μου, από την εποχή των Συνήθων Υπόπτων, που κι αυτοί είναι πια εδώ και χρόνια Εξάρχεια, από κει ξεκινήσαμε κι εκεί τελειώσαμε και εδώ εξακολουθούμε να λειτουργούμε όσοι έχουμε απομείνει, καθώς επίσης και τραγούδια μου από τις συνεργασίες που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια με τον Γιώργο Ανδρέου, τον Γιώργο Νταλάρα, τη «Μικρή Πατρίδα», με τον Βασίλη Δημητρίου τον «Μεγάλο Θυμό», αυτό που ο κόσμος αγάπησε ως «Πόσο πολύ σ’ αγάπησα», τη συνεργασία μου με τον Θάνο Μικρούτσικο, τον «Άμλετ της Σελήνης», τον «Σταυρό του Νότου», τις «Γραμμές των Οριζόντων», τραγούδια απ’ όλη την επόμενη δισκογραφία που έχω κάνει μέχρι τώρα, όπως και τραγούδια από το «Σιδερένιο Νησί», που είναι ο τελευταίος δίσκος, που αφορά την αιματηρή εξέγερση των μεταλλωρύχων της Σερίφου ενάντια στη Γερμανική Μεταλλευτική Εταιρεία του νησιού. Θα ακουστούν όλα αυτά τα τραγούδια, καθώς και τραγούδια τραγουδοποιών που αγάπησα, που εκτιμώ και που θαυμάζω. Επίσης, θα ακουστούν μουσικές διασκευασμένες με ιδιαίτερο τρόπο από τους String Demons, δικές τους συνθέσεις και καινούργια τραγούδια που έχουμε ετοιμάσει μαζί και θα βγουν στο προσκήνιο. Όλο αυτό είναι σε παραγωγή της Cricos και η παραγωγή του ήχου ανήκει στον χρόνια συνεργάτη μου, το πέμπτο μέλος των Συνήθων Υπόπτων, τον Γιώργο Κορρέ.

Μεγαλώσατε στα Εξάρχεια του 1980. Τότε που ήταν το καλλιτεχνικό κέντρο μιας ασυμβίβαστης γενιάς. Αυτές οι συναναστροφές με είδωλα πλέον της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής πόσο σας επηρέασαν;

Για μένα, τα Εξάρχεια αφορούν την εφηβική μου ηλικία, γιατί εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, πήγα δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο στο Μεταξουργείο, και θα πω την ιστορία ως εξής: Ήμουν 4 χρονών όταν είδα τα τανκς της χούντας να περνάνε στην οδό Αχιλλέως στο Μεταξουργείο, στο πρώτο μου σπίτι, και σιγά σιγά, με τη Μεταπολίτευση, ανδρώθηκα από το Μεταξουργείο στα Εξάρχεια και γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους από κοντά. Τον Νικόλα τον Άσιμο, τον Παύλο τον Σιδηρόπουλο, μια πολύ μεγάλη φιλία με συνδέει ακόμα, και πνευματική, εκτός από προσωπική, με την Αρλέτα, και αυτή τη συγκλονιστική ποιήτρια, την Κατερίνα Γώγου. Τα πράγματα ήταν πάρα πολύ όμορφα, καθημερινές συζητήσεις στα καφενεία των Εξαρχείων, ατέρμονες βόλτες, αυτό που έλεγε η Κατερίνα Γώγου «η Πατησίων πάνω κάτω», ο εκρηκτικός και ευγενέστατος Πρίγκιπας της Ροκ από την Κυψέλη, που βρήκε λιμάνι στα Εξάρχεια, ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο φιλόσοφος με τη μαγκούρα και το κλουβί, ο Νικόλας ο Άσιμος, και θα έλεγα η θεοσοφία και ο πνευματικός κόσμος, ωκεανός, που ακούει στο όνομα Αρλέτα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν με τους οποίους μιλούσαμε καθημερινά σχεδόν και τελικά αυτή η γειτονιά έγινε για μένα πραγματικά η πνευματική μου μεταπολίτευση και ήταν το έναυσμα και ο βατήρας για να συνεχίσω τις σπουδές της φιλοσοφίας στην Ιταλία και να γράψω τα τραγούδια τα οποία έγραψα και γνωρίζετε όλοι.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να επιμένετε να ζείτε στα Εξάρχεια, με τη δική σας οικογένεια πλέον;

Αγαπώ πολύ αυτή τη γειτονιά και, όπου κι αν έχω βρεθεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο, νομίζω ότι θεωρώ ότι είναι το σπίτι μου, και χαίρομαι πολύ που τη χαίρεται και η οικογένειά μου και περνάμε πάρα πολύ όμορφα σ’ αυτή τη γειτονιά, βγαίνω άνετα με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου και οποιαδήποτε ώρα της μέρας μπορούμε να κυκλοφορήσουμε. Σίγουρα υπάρχουν αυτό που λέμε τα επεισόδια, τα οποία άλλοτε παίρνουν μεγαλύτερο θα έλεγα εύρος απ’ ό,τι τους αποδίδεται, αλλά, από την άλλη πλευρά, σίγουρα και κάποια δυσάρεστα επεισόδια τα οποία δεν ευχαριστούν κανέναν μας. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει ως γειτονιά η πιο ζωηρή και η πιο πνευματώδης και γενέτειρα πολιτισμού σ’ αυτή την πόλη.

Θεωρείτε πως ο δήμος και η αστυνομία εσκεμμένα στιγματοποιούν τα Εξάρχεια;

Δεν συμφωνώ με οιουδήποτε είδους συνωμοσιολογία, γιατί δεν μου αρέσει να ακολουθώ τέτοιου είδους σκέψεις. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι μπορεί να συμβαίνουν επιμέρους γεγονότα τα οποία μπορεί να έχουν συμφέρον ως επί το πλείστον οικονομικό, και το μεταφράζω έτσι λόγω της μαρξιστικής μου ιδεολογίας και βάσης, παρ’ όλα αυτά είμαι πάντα αισιόδοξος και πιστεύω ότι κάποια στιγμή τα επιμέρους προβλήματα θα λυθούν και αυτή η γειτονιά θα είναι η γειτονιά που πάντα θα δίνει το φως του πολιτισμού σ’ αυτή την πόλη, όπως και άλλες γειτονιές φυσικά, απλά επειδή έχει το στίγμα και το όνομα.

Είστε ικανοποιημένος από το επίπεδο της ελληνικής μουσικής σήμερα; Πλέον, και λόγω των εξελίξεων στη μουσική βιομηχανία, σπάνια παραλαμβάνουμε ολοκληρωμένους δίσκους, όπως π.χ. το ’90 και το ’80.

Ναι, είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος, γιατί τα νέα παιδιά έχουν τρομερή έμπνευση και πιστεύω ότι θα γράψουν τραγούδια ακόμα καλύτερα και από τα δικά μας. Σίγουρα, όπως αναφέρετε κι εσείς, λόγω των εξελίξεων στη μουσική βιομηχανία δεν βγαίνουν ολόκληροι δίσκοι, παρά επιμέρους τραγούδια. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι τα νέα παιδιά έχουν όλη τη δύναμη για να μας δώσουν ολοκληρωμένες δουλειές στο μέλλον και να μας εκπλήξουν με τον πιο όμορφο και δημιουργικό τρόπο.

Τι απολαμβάνετε περισσότερο: τη διαδικασία ηχογράφησης στο στούντιο ή τις ζωντανές εμφανίσεις;

Άλλη είναι η διαδικασία της ηχογράφησης και άλλη η διαδικασία των ζωντανών εμφανίσεων. Χαίρομαι και τις δύο το ίδιο. Τις απολαμβάνω το ίδιο. Από τη μια, στο στούντιο, στο Syn Ena, που είναι το δικό μας Abbey Road, μπορούμε να δημιουργήσουμε όποιο μουσικό κλίμα, είδος θέλουμε στα τραγούδια μας και να εμπνευστούμε ακόμα και τη στιγμή της ηχογράφησης και να αλλάξουμε τα πάντα, που αυτό είναι το πολύ όμορφο και επίσης το να υπάρχει αυτή η διαδικασία της πάλης και της αμφίδρομης δημιουργικότητας ανάμεσα σ’ εμένα και στους μουσικούς, στους συναδέλφους. Από την άλλη πλευρά, οι ζωντανές εμφανίσεις κάθε φορά κάνουν τα καινούργια τραγούδια να έχουν την ωριμότητα των παλιών και τα παλιά τραγούδια να έχουν την αγωνία των καινούργιων.

Στις εμφανίσεις σας υπάρχει και πολύ πιτσιρίκι. Πώς το εξηγείτε;

Το εκτιμώ και το σέβομαι και πραγματικά με κάνει πολύ ευτυχισμένο να βλέπω νέους ανθρώπους στις συναυλίες, και αυτό το οποίο έχω να πω είναι ότι τα παλιά μου τραγούδια, αλλά και τα καινούργια ως επί το πλείστον, οι πρώτοι άνθρωποι που τα προβάρω είναι τα παιδιά μου. Και πιστεύω πως αν αρέσουμε και μας θεωρούν αξιοπρεπείς ακόμα τα παιδιά μας, τα νέα παιδιά, έχουμε κι εμείς μέλλον, γιατί από το δικό τους μέλλον εξαρτάται το δικό μας σήμερα, το δικό μας χθες και η έμπνευσή μας.

INFO

«Μια βόλτα στα Εξάρχεια»

Χρήστος Θηβαίος

Μουσική σκηνή Σφίγγα

Ακαδημίας & Ζωοδόχου Πηγής (είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)

Τηλ. κρατήσεων: 211 4096149, 6987 844845

Ώρα έναρξης: 22:30

Τιμή εισόδου στο μπαρ: €12 με μπίρα ή κρασί