Βιβή Σινογιάννη: «Χωρίς το τραγούδι στη ζωή μου, είμαι μισή»
Με τα «Ψηλά Τακούνια» της Sunny Μπαλτζή επανέρχεται στη δισκογραφία και στις ζωντανές εμφανίσεις η Βιβή Σινογιάννη. Και λίγο πριν το live της στο Hollywood, στις 25 Μάη, μας εξηγεί γιατί θα ήθελε να ταξιδέψει στο 1960, πως παραλίγο να εγκαταλείψει το τραγούδι και τι θα ακούσουμε στον νέο της δίσκο.
Μίλησέ μας για τα «Ψηλά Τακούνια»…
Tα «Ψηλά Τακούνια» είναι το πρώτο τραγούδι που επιλέξαμε να κυκλοφορήσει ως single από τη Heaven Art σε στίχους και μουσική της Sunny Μπαλτζή. Το πρωτάκουσα από μια γυναίκα που θαυμάζω, τη Μελίνα Ασλανίδου. Είναι ένα τραγούδι που έγραψε η Sunny στα 16 της και μου «έβγαλε» από την πρώτη στιγμή που το άκουσα μια μοναδική αθωότητα.
Πώς συνεργαστήκατε με τη Sunny Μπαλτζή;
Με τη Sunny γνωριζόμαστε από το 2010. Τη γνώρισα σε ένα μαγαζί όπου δούλευα τότε. Ξανανταμώσαμε πριν από έναν χρόνο τυχαία και όλα ξεκίνησαν από ένα καραόκε στο μπαράκι της, το Σουρεάλ! Όλα τα άλλα ήρθαν από μόνα τους…
Μίλησέ μας και για το άλμπουμ που ακολουθεί…
Είναι ένα project που πίστεψα από την πρώτη στιγμή και θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Επιλέξαμε κάποια κομμάτια τα οποία έχουν κυκλοφορήσει από άλλους καλλιτέχνες και θέλαμε να ξανακουστούν, καθώς και κάποια ακυκλοφόρητα. Όλος ο δίσκος είναι σε στίχους και μουσική της Sunny και στα περισσότερα κομμάτια έχει κάνει και τις ενορχηστρώσεις. Αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο είναι ότι δεν εγκλωβιζόμαστε σε ένα «είδος» μουσικής. Πειραματιστήκαμε αρκετά και το αποτέλεσμα τουλάχιστον εγώ το έχω λατρέψει.
Στις 25 Μαΐου σε βρίσκουμε στο Hollywood. Τι θα ακούσουμε εκεί;
Θα ακούσετε τραγούδια από νέους αλλά και καταξιωμένους ερμηνευτές που έχω αγαπήσει πολύ. Θα χορέψουμε, θα τραγουδήσουμε, θα συγκινηθούμε… Φυσικά το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει και όλα τα κομμάτια του επερχόμενου δίσκου.
Το 2017 διαλύθηκε η μπάντα σου, SOLDOUT, και για δύο χρόνια έκανες ένα… διάλειμμα. Τι έγινε; Σκέφτηκες να αποσυρθείς;
Για μένα είχε πλέον τελειώσει η σχέση μου με το τραγούδι. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Η επιμονή της Sunny ήταν αυτό που με παρακίνησε. Αν δεν είχαμε ξαναβρεθεί, μάλλον δεν θα το σκεφτόμουν καν. Της το χρωστάω. Γι’ αυτό και πάντα χρησιμοποιώ πληθυντικό σε ό,τι αφορά αυτόν τον δίσκο. Εκείνη η βραδιά στο Σουρεάλ ήταν που με έκανε να καταλάβω ότι χωρίς το τραγούδι στη ζωή μου, είμαι μισή. Είχα να πιάσω μικρόφωνο σχεδόν δύο χρόνια και το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο. Μεγάλο ρόλο έπαιξε και η στήριξη του Άγγελου, του πιο δικού μου ανθρώπου, που από την πρώτη στιγμή με στηρίζει και είναι δίπλα μου σε όλα.
Είναι απαιτητική και ανταγωνιστική η μουσική βιομηχανία. Θα σκεφτόσουν ποτέ τη συμμετοχή σε ένα talent show;
Δεν είμαι κατά αυτών, όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή θεωρώ πως δεν θα με βοηθούσε κάπου.
Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει στη σκηνή;
Δεν θα το ονόμαζα φόβο. Είναι εκείνο το γλυκό και δημιουργικό άγχος, ειδικά τα πρώτα λεπτά. Τα απρόοπτα δεν με φόβιζαν ποτέ. Αν έχεις καλή ομάδα, όλα αντιμετωπίζονται. Η μπάντα μου με έμαθε να αντεπεξέρχομαι σε κάθε δυσκολία και τους ευχαριστώ. Στα live που θα ακολουθήσουν στα τύμπανα θα είναι ο Άγγελος, οπότε κι εγώ νιώθω πολύ πιο σίγουρη.
Στο σπίτι τι μουσική ακούς;
Σχεδόν τα πάντα. Από Metallica μέχρι Τσιτσάνη! Καθετί έχει την ώρα του.
Μόλις κέρδισες ένα φανταστικό μουσικό ταξίδι στον χρόνο, για να ακούσεις από κοντά και να επικοινωνήσεις με όποιον μουσικό θέλεις. Πού θα πήγαινες;
Θα πήγαινα γύρω στο 1960, για να μπορέσω να ακούσω έναν γνήσιο ρεμπέτη της Σμύρνης. Δεν πρόλαβα να ακούσω τον παππού μου Χρήστο Σινογιάννη να παίζει με το μπουζούκι του και να τραγουδάει στα ρεμπέτικα κουτούκια. Τον έχω μόνο σαν εικόνα να παίζει στο σπίτι μας.
