Έτερονήμισυ: «Οι νέοι καλλιτέχνες οφείλουν να παίρνουν ρίσκο»

Οι έτερονήμισυ, συγκρότημα που γνωρίσαμε κυρίως από την προηγούμενη δισκογραφική δουλειά τους με τις συμμετοχές πολλών αγαπημένων τραγουδιστών (Μανώλης Μητσιάς, Βασίλης Σκουλάς, Σταύρος Σιόλας, Σαββέρια Μαργιολά, Νίκος Στρατάκης κ.ά.) αλλά και από τις live εμφανίσεις τους σε όλη την Ελλάδα, μας παρουσιάζουν τη μουσική τους εργασία με τίτλο «Δανεικά… κι αγύριστα». Με τη φωνή του συγκροτήματος, Μυρτώ Καμβυσίδη, παρέα με τη φιλική συμμετοχή του Χρήστου Νινιού, οι έτερονήμισυ προσεγγίζουν τραγούδια αγαπημένα και μας μιλούν για το project.

Πείτε μας, παρακαλώ, δυο λόγια για τους έτερονήμισυ. Πώς θα συστηνόσασταν σε όσους δεν σας γνωρίζουν;

Σπύρος Μέντης: Είμαστε μια ομάδα φίλων μουσικών, κατά κύριο λόγο, που ασχολούμαστε με τη σύνθεση και την εν γένει παραγωγή των δικών μας τραγουδιών. Επίσης, τον τελευταίο καιρό πειραματιζόμαστε και με την εικόνα και προσπαθούμε να συνοδεύσουμε τα τραγούδια μας με βίντεο παραγωγής μας. Έως τώρα έχουμε εκδώσει τρία άλμπουμ. Το πρώτο, «Η στράτα που βαδίζω», είχε σαφείς αναφορές στην κρητική κουλτούρα και μεταξύ άλλων συμμετείχαν ο Βασίλης Σκουλάς και ο Ψαραντώνης. Το δεύτερο άλμπουμ μας ήταν το μουσικό παραμύθι της Γωγώς Σούρλα με τίτλο «Όταν αρρώστησε ο ήλιος», στο οποίο συμμετείχαν πάρα πολλοί καλλιτέχνες. Ενδεικτικά αναφέρω τους Παντελή Θαλασσινό, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Πάνο Μουζουράκη, Θοδωρή Μαραντίνη, Vegas, Γιάννη Ζουγανέλη, Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Γιάννη Μποσταντζόγλου… Το τρίτο μας άλμπουμ λεγόταν «έτερονήμισυ» και ήταν κι αυτό πολυσυλλεκτικό όσον αφορά το τραγουδιστικό κομμάτι, καθώς, εκτός της τραγουδίστριάς μας (Μυρτώ Καμβυσίδη), συμμετείχαν ο Λευτέρης Ελευθερίου μαζί με τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Βασίλης Σκουλάς, η Ματθίλδη Μαγγίρα, ο Νίκος Στρατάκης και πολλοί ακόμα. Στην παρούσα φάση έχουμε εκδώσει ένα ψηφιακό άλμπουμ με τέσσερις διασκευές αγαπημένων μας τραγουδιών: δύο παραδοσιακών, ένα του Νίκου Ζούδιαρη και ένα του Μίμη Πλέσσα. Σε δύο από αυτά συμμετέχει και ο καλός μας φίλος Χρήστος Νινιός.

Κατά πόσο ήταν εύκολο να διασκευάσετε αυτά τα τραγούδια και τι πιστεύετε για τις διασκευές γενικότερα;

Κώστας Ανετάκης: Αρχίζοντας από το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, οφείλω να παραδεχτώ ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό, προσωπικά, ήμουν εναντίον των διασκευών. Μου φαινόταν κάπως άδικο να στηριχτεί κανείς πάνω σε συνθέσεις άλλων και να τις χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Εξάλλου οι έτερονήμισυ, ως μουσική ομάδα, θεωρώ πως χαρακτηριζόμαστε από το πρωτότυπό μας υλικό παρά από την ταμπέλα της διασκευαστικής μπάντας. Η αρχική μας πρόθεση, λοιπόν, ήταν να ηχογραφήσουμε κάποια κομμάτια που αγαπάμε και παρουσιάζουμε στις εμφανίσεις μας, παιγμένα όμως κοντά στο προσωπικό μας ύφος. Κατά συνέπεια, προσπαθήσαμε στις διασκευές μας να διαφοροποιηθούμε από τον αρχικό ήχο και χαρακτήρα των κομματιών, επιδιώκοντας να δώσουμε κι άλλη υπόσταση στις αρχικές συνθέσεις. Αυτά τα τέσσερα κομμάτια τα έχουμε συνοδεύσει και με αντίστοιχα βίντεο παραγωγής μας.

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι μεγάλο ρίσκο η «αναμέτρηση» των διασκευών με τις πρωτότυπες συνθέσεις, ιδίως σε τραγούδια ευρέως γνωστά, όπως είναι το «Μάτια σαν και τα δικά σου» ή το «Μέτρησα» του Νίκου Ζούδιαρη. Εσείς τι πιστεύετε;

Μυρτώ Καμβυσίδη: Ασφαλώς, αν θεωρήσουμε ότι είναι «αναμέτρηση», υπάρχει μεγάλο μειονέκτημα ως προς τον διασκευάζοντα όταν το τραγούδι στην πρωτότυπή του εκδοχή είναι ευρέως αγαπημένο και αποδεκτό. Παράλληλα, όμως, αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα όταν ένα τραγούδι είναι ήδη ευρύτερα γνωστό, καθώς προσπερνιέται εξαρχής η διαδικασία γνωριμίας του κόσμου με το νέο τραγούδι και ξεκινάει από μια άλλη βάση το ταξίδι του. Φανταστείτε να διασκευάζεται ένα τραγούδι άγνωστο στο κοινό. Είναι πιο πολύ σαν να του δίνει ο διασκευαστής μια δεύτερη ευκαιρία να γνωστοποιηθεί παρά ωφελείται από την πρώτη εκτέλεση. Άλλωστε ο σκοπός των διασκευών είναι να δημιουργήσουν ένα τραγούδι εκ νέου… σχετικό με το πρωτότυπο, αλλά μια άλλη τελείως ανάγνωση, σύγχρονη και διαφορετική ερμηνευτικά και ενορχηστρωτικά. Ωστόσο, πάντοτε εμείς λειτουργούσαμε σεβόμενοι την πορεία του τραγουδιού μέχρι τώρα, γι’ αυτό και φροντίζαμε πρωτίστως να είναι ικανοποιημένοι οι ίδιοι οι συνθέτες, όπου ήταν εφικτό, όπως στην περίπτωση του Νίκου Ζούδιαρη και του Μίμη Πλέσσα. Κατά τα άλλα, οι νέοι καλλιτέχνες οφείλουν να παίρνουν ρίσκο και να πειραματίζονται για να συνεισφέρουν ως προς την εξέλιξη της μουσικής… και φυσικά διασκευάζοντας κάποια τραγούδια ανανεώνεται το ενδιαφέρον για τα ίδια. Σε κάθε περίπτωση, η «αναμέτρηση» είναι αμφίρροπη.

Τι υποδοχής έτυχαν οι διασκευές σας από τους συνθέτες τους;

Μυρτώ Καμβυσίδη: Κατ’ αρχάς, επιδιώξαμε να γνωστοποιήσουμε τις διασκευές μας διά ζώσης στους σύνθετες τους και όχι απλώς να εξασφαλίσουμε μια γραπτή άδεια μέσω των εταιρειών διαφύλαξης πνευματικών δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια, καταφέραμε να γνωρίσουμε από κοντά τόσο τον κ. Νίκο Ζούδιαρη όσο και τον μεγάλο μας μαέστρο Μίμη Πλέσσα. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ και για τους δυο τους. Ο κ. Πλέσσας και η κ. Λουκίλα μας υποδέχτηκαν στον χώρο τους, συζητήσαμε, τραγουδήσαμε και σίγουρα όσοι από εμάς βρεθήκαμε εκεί θα κουβαλάμε αυτές τις στιγμές πάντα μέσα μας, καθώς η κάθε λέξη του μαέστρου αποτελούσε κίνητρο για μας και η γενικότερη πορεία του παράδειγμα προς μίμηση. Ο κ. Ζούδιαρης επίσης δεν αρκέστηκε στα λόγια της πρώτης μας συνάντησης. Άλλωστε ακολούθησαν πολλές συναντήσεις έκτοτε. Μπορώ να πω μάλιστα με σιγουριά ότι έχει μπει ενεργά στη μουσική μας οικογένεια και στις ζωές μας εν γένει, όπως και ότι άνθρωποι σαν τον κ. Ζούδιαρη είναι άξιοι θαυμασμού και αποτελούν με σιγουριά τα καλύτερα πρότυπα, καθώς αφήνουν το αποτύπωμά τους σε ό,τι κάνουν κι εμείς εμπνεόμαστε από κάθε τους λέξη. Είναι ευτυχής συγκυρία να μπορεί κανείς να γνωρίσει από κοντά ανθρώπους των οποίων τη δουλειά έχει ως πρότυπο και να ανακαλύπτει ότι η ανθρώπινη υπόσταση συνάδει απόλυτα με το έργο, αν δεν το υπερκαλύπτει κιόλας.

Πέρα από τη νέα σας αυτή δουλειά, έχετε κάποιες προγραμματισμένες εμφανίσεις; Τι λένε τα σχέδιά σας;

Κώστας Ανετάκης: Τα σχέδιά μας λένε διακοπές ενόψει καλοκαιριού και, πρώτα ο Θεός, μόλις επιστρέψουμε, το φθινόπωρο, ξεκινάμε τις ζωντανές μας εμφανίσεις σε έναν ιδιαιτέρως φιλόξενο χώρο με εξαιρετική ηχητική κάλυψη, το Μουσικό Κουτί, στο Γκάζι. Εκεί θα βρισκόμαστε κάθε Πέμπτη σύσσωμη η μουσική ομάδα των έτερονήμισυ, αρχής γενομένης την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου, για να παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα που δουλεύουμε αρκετό καιρό τώρα και ευελπιστούμε να αρέσει και στον κόσμο, παρόλο που δεν αποτελείται από συνηθισμένες επιλογές τραγουδιών. Μάλλον θα έλεγα ότι τα λιγότερο γνωστά τραγούδια υπερέχουν των γνωστών στην επιλογή που κάναμε, όπως και ότι τα γνωστότερα τραγούδια που παίζουμε τα παρουσιάζουμε εμφανώς διαφοροποιημένα και παιγμένα με τον δικό μας ήχο. Σας περιμένουμε όλους στο Μουσικό Κουτί τις Πέμπτες του χειμώνα, λοιπόν. Ευχαριστούμε πολύ για την ευκαιρία να συστηθούμε στους αναγνώστες σας! Πάντα με το καλό να σμίγουμε!