Σαλίνα Γαβαλά: «Η τέχνη δεν έχει κανένα νόημα αν είναι απλώς προϊόν ματαιοδοξίας»

Η Σαλίνα Γαβαλά μάς παρουσιάζει το νέο της τραγούδι, με τίτλο «Μάγισσες», σε δικούς της στίχους και μουσική. Οι «Μάγισσες» είναι προάγγελος του ολοκληρωμένου άλμπουμ της, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες.

Σε ποια καλλιτεχνική φάση σε πέτυχε η καραντίνα;

Με βρήκε εν μέσω παραστάσεων στην «Όμορφη Πόλη». Είχαμε προλάβει να ολοκληρώσουμε τις εμφανίσεις μας στο Μέγαρο Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης και μετά τις εμφανίσεις στην Κρήτη σταμάτησαν όλα. Ευτυχώς, τον Σεπτέμβρη μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε δύο ακόμη παραστάσεις, στο Ηρώδειο, οι οποίες προβλήθηκαν αργότερα σε παγκόσμιο online streaming. Βέβαια εκκρεμούν κι άλλες παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής και μια ευρωπαϊκή περιοδεία που ετοιμάζει ο σκηνοθέτης μας, ο Γιώργος Βάλαρης. Περιμένουμε να δούμε πότε θα μας επιτραπεί.

Πώς παραμένεις δημιουργική την περίοδο του εγκλεισμού;

Γράφω δύο νέα θεατρικά κείμενα. Έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί. Είναι και τα δύο μουσικοθεατρικά έργα αυτοβελτίωσης, στην ίδια φιλοσοφία με τα «Όνειρα Γλυκά». Στα «Όνειρα Γλυκά» η ηρωίδα συνομιλούσε με τον φανταστικό μελλοντικό εαυτό της, ο οποίος τη βοηθούσε να αποδεχτεί τα λάθη της, να αγαπήσει τον εαυτό της, να συμφιλιωθεί με τον χρόνο και να μάθει να γεύεται τις στιγμές. Στο νέο έργο εξετάζει τη σχέση της όχι πια με τον εαυτό της αλλά με τον άντρα, στις διάφορές του μορφές. Και ένα τρίτο έργο που ετοιμάζω είναι ένας μονόλογος με αφορμή την καραντίνα. Λίγο πιο εσωτερικό και μοναχικό έργο, όπως άλλωστε και οι μέρες που διανύουμε. Γράφω όμως και νέα τραγούδια. Ένα από αυτά κυκλοφόρησε πριν από δύο μήνες, σε μουσική και στίχους δικούς μου, οι «Μάγισσες».

Ποιες είναι οι «Μάγισσες»; Τι συμβολίζουν;

Δεν είναι απαραίτητα γυναίκες. Είναι οτιδήποτε διαταράσσει την ισορροπία μας στη σχέση μας με κάποιον άλλον ή ακόμα και στη σχέση μας με τον εαυτό μας. Μπορεί να είναι οι αρνητικές σκέψεις, η κατάθλιψη, οι ουσίες που προκαλούν αρνητικά αισθήματα, θυμό, θλίψη, και μας οδηγούν σε έναν λαβύρινθο σκοτεινό και εφιαλτικό. Μέσα όμως από αυτή την κατάσταση προσπαθώ να αφήσω χώρο να κερδίσει το φως, η αγάπη και το καλό. Όπως κάνω και μέσα από τα έργα μου. Προσπαθώ να βρω τον τρόπο να γίνουμε καλύτεροι. Είναι κάτι που θέλει εξάσκηση και προσπάθεια. Η τέχνη, όμως, νιώθω ότι δεν έχει κανένα νόημα αν είναι απλώς προϊόν ματαιοδοξίας. Η τέχνη πρέπει να κάνει τον κόσμο καλύτερο, ή τουλάχιστον να φυτεύει έναν σπόρο. Όταν τραγουδάω Μίκη Θεοδωράκη στην «Όμορφη Πόλη», συνειδητοποιώ το βάρος που είχε το τραγούδι και αναπολώ τις εποχές εκείνες που είχε τη δύναμη να ξεσηκώσει τον κόσμο, να τονώσει το συναίσθημα του ελληνισμού. Όμως ακόμα και μέσα από ένα ερωτικό τραγούδι μπορείς να περάσεις μηνύματα. Αυτό επιδιώκω.

Ποια είναι η γνώμη σου για όλα αυτά που συμβαίνουν στον χώρο του θεάτρου, αφού έχεις υπάρξει ηθοποιός στα πρώτα σου βήματα;

Ίσως ένας λόγος που αποφάσισα να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα από την υποκριτική και να στραφώ στη μουσική είναι το γεγονός ότι έχω αντιμετωπίσει αρκετά περιστατικά ως ηθοποιός, κάποια λιγότερο σοβαρά και κάποια περισσότερο. Κάποια πράγματα σε ακροάσεις και πρόβες με έχουν ενοχλήσει, κάποια άλλα με έχουν προσβάλει. Οπότε, κάποιες καταγγελίες δεν με εξέπληξαν. Όπου υπάρχει εξουσία, πολύ συχνά υπάρχει και κατάχρησή της. Τα τελευταία, όμως, σκάνδαλα με συγκλόνισαν. Μιλάω φυσικά για τους βιασμούς και τις κακοποιήσεις ανηλίκων. Μου φέρνουν στο μυαλό τα σκάνδαλα με τα κυκλώματα παιδεραστίας στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας, που τελικά δεν έφεραν κάποια αλλαγή, ούτε ουσιαστικά τιμωρήθηκε κανείς από τους ενόχους. Ελπίζω αυτή τη φορά να αλλάξει κάτι στον κόσμο, γιατί αρχίζω να φοβάμαι ότι το κακό είναι πολύ πιο δυνατό από το καλό. Γι’ αυτό και προσπαθώ τελευταία για κάτι άσχημο που βλέπω να συμβαίνει να κάνω εγώ κάτι καλό, για να το εξισορροπήσω. Είναι η μόνη μου αντίσταση σε όλη τη βία που συμβαίνει γύρω μας. Βία είναι όμως και όσα ζούμε τελευταία με τη στέρηση της ελευθερίας μας και την καταδίκη μας σε ανεργία. Στον αντίποδα, εγώ συνεχίζω να δημιουργώ, να γεύομαι τη μαγεία της φύσης, την ελευθερία που προσφέρει η θάλασσα, και να ονειρεύομαι πιο φωτεινές μέρες.

Τι άλλο σε κρατάει δημιουργική και αισιόδοξη;

Το γεγονός ότι καταφέραμε μέσα στην καραντίνα να ολοκληρώσουμε και να κυκλοφορήσουμε ένα παιδικό άλμπουμ, στο οποίο τραγουδώ, αλλά έχω τη χαρά να έχω και την καλλιτεχνική επιμέλεια. Ο «Τραγουδοπαραμυθόκοσμος», που έχει ψυχαγωγικό, εκπαιδευτικό αλλά και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, είναι ένα διπλό άλμπουμ με τραγούδια και παραμύθια, σε στίχους Σταύρου Σταύρου και μουσική Αντρέα Λάμπρου και τη συμμετοχή 32 από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς και τραγουδιστές. Είναι ένας τρόπος να δούμε κι εμείς τον κόσμο με τα παιδικά μάτια. Να χαιρόμαστε με τα απλά. Με μια βόλτα στη θάλασσα, με μια όμορφη μέρα με ήλιο, με τη συντροφιά και την αγάπη που παίρνουμε από τα ζώα.