Ανδρέας Κατσιγιάννης: «Οι ερμηνευτές έχουν τον ρόλο ενός οργάνου» - Free Sunday
Ανδρέας Κατσιγιάννης: «Οι ερμηνευτές έχουν τον ρόλο ενός οργάνου»

Ανδρέας Κατσιγιάννης: «Οι ερμηνευτές έχουν τον ρόλο ενός οργάνου»

Το album «Κεχαριτωμένη» αποτελεί τον δεύτερο κύκλο της ενότητας τραγουδιών και ορχηστρικών θεμάτων από το μουσικό έργο του συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη, με τον κεντρικό τίτλο «Μεγάλες Ώρες». Ο συνθέτης Ανδρέας Κατσιγιάννης, σε στίχους Αλέξανδρου Φωτεινού, αποδίδει με λυρικότητα και υψηλή φόρτιση ένα σύνολο τραγουδιών που αποτελούν επίκληση προς τη χάρη της Παναγίας και ταυτόχρονα έναν από καρδιάς χαιρετισμό στη Μητέρα όλων. Τραγούδια σύγχρονα, με τις πρωταγωνιστικές και εκ βαθέων συγκινητικές ερμηνείες της Γλυκερίας, του Δημήτρη Μπάση αλλά και της Ελεάννας Βαρελά, με την καθοριστική συμμετοχή του φωνητικού συνόλου «Chorus Vivendi».

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Κεχαριτωμένη» με τραγούδια αφιερωμένα στην Παναγία. Τι σας οδήγησε σε αυτήν τη δημιουργία;

Το άλμπουμ «Κεχαριτωμένη» είναι το δεύτερο μέρος από το συνολικό μου έργο «Μεγάλες Ώρες» και είναι αφιερωμένο στην Παναγία. Η Παναγιά είναι ένα σύμβολο για τους Έλληνες, συνδεδεμένο με σημαντικά γεγονότα της ιστορίας μας, αλλά και της καθημερινότητάς μας. Είναι ένα σύμβολο που συνδέει τη χαρά και τη λύπη στη συλλογική και ατομική μας σκέψη. Δεν είχε ξαναγίνει κάτι τόσο ολοκληρωμένο που να σχετίζεται με το τραγούδι, έχουμε αναφορές στην παράδοση, στο τραγούδι το παραδοσιακό και στην υμνογραφία της εκκλησιαστικής βυζαντινής μουσικής και μικρές αναφορές σε κάποια τραγούδια. Θεωρώ λοιπόν ότι το τραγούδι που καταπιάνεται με διάφορα θέματα του ανθρώπου και της κοινωνίας μπορεί να δεχθεί κι αυτά τα τραγούδια, που είναι αφιερωμένα στην Παναγία.

Σας γνωρίσαμε ως κινητήριο μοχλό της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας, με άξονα την μουσική της Μικράς Ασίας. Στο νέο σας άλμπουμ κυριαρχεί το ύφος της Βυζαντινής και Δυτικής μουσικής. Ήταν μια ευκαιρία να φανερώσετε άλλες πλευρές του μουσικού σας κόσμου;

Πολλές φορές, σε πολλά έργα που έχω κάνει και στο παρελθόν, συνδυάζω στη μουσική μου αυτή την ανατολική και δυτική κουλτούρα που έχουμε ως φορείς ενός πολιτισμού που εμπεριέχει αυτή την πλούσια μουσική γεωγραφία. Και στο «Της Σιωπής τον Τόπο» και στις μουσικές που έχω κάνει για τα διάφορα ντοκιμαντέρ και στα οργανικά μου κομμάτια, πάντοτε η Ανατολή συνομιλεί με τη Δύση.

Έχετε συνεργαστεί με πολλούς σπουδαίους ερμηνευτές: Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία, Δημήτρης Μπάσης, Άλκηστις Πρωτοψάλτη και πολλοί άλλοι. Υπάρχουν ερμηνευτές-απωθημένα, που θα θέλατε να τραγουδήσουν τραγούδια σας;

Οι ερμηνευτές, για μένα, στο τραγούδι έχουν τον ρόλο ενός οργάνου μιας ορχήστρας. Ως μουσικός που γράφεις ένα μουσικό κομμάτι, πάντοτε θέλεις να έχεις και ένα ιδιαίτερο όργανο, που να πρωταγωνιστεί στη μουσική σου. Με αυτόν τον γνώμονα, επιδιώκω πάντοτε συνεργασίες ανάλογα με αυτό που θέλω να ακούσω, ανάλογα με αυτό που θέλω να προτείνω και μ’ αυτό που μου ταιριάζει και αποτελεί πρόταση για τον ακροατή. Γι’ αυτό συνεργάζομαι με πολλούς ερμηνευτές και ερμηνεύτριες, που καταθέτουν, πέρα από το ταλέντο τους, εμπειρία και βίωμα. Το τραγούδι για μένα είναι βιωματική διαδικασία, είναι καθημερινή άσκηση, γι’ αυτό πάντοτε θα ψάχνω ερμηνευτές και από την παλιότερη γενιά και από τη νεότερη γενιά, προτείνοντας πολλές φορές νέες φωνές που μπορούν να μεταφέρουν εμπειρία και βίωμα στο σήμερα.

Συνθέσατε τη μουσική και τα τραγούδια της ταινίας «Σμύρνη μου Αγαπημένη». Τι εκπροσωπούν για εσάς η Μικρά Ασία και ο ελληνισμός της;

Η Μικρά Ασία αποτελεί τα θεμέλια της νεότερης Ελλάδος. Χωρίς την Ιωνική πολιτιστική κληρονομιά, η Ελλάδα δεν θα ήταν αυτή που είναι σήμερα. Οφείλουμε την πολιτιστική μας συνέχεια και διαδρομή, στη μουσική, σε διάφορες τέχνες, στα γράμματα, στην εφευρετικότητα, στο εμπόριο, ειδικά στον πολιτισμό που έφεραν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας και με υπομονή και επιμονή κατάφεραν να τον μεταδώσουν σε όλη την επικράτεια, σε μια περίοδο που ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Με αυτό το σκεπτικό κινήθηκα μουσικά γράφοντας το soundtrack αυτής της μοναδικής ταινίας, όπου μέσα σε δύο ώρες καταγράφεται αυτός ο μοναδικός πολιτισμός, αλλά και η δύναμη των ανθρώπων να ξεκινήσουν από την αρχή τη ζωή τους, χωρίς να έχουν χάσει τις αξίες τους.

Η εχθρική ρητορική της Τουρκίας τον τελευταίο καιρό σάς ανησυχεί;

Το παράλογο είναι ότι οι λαοί τα έχουμε βρει. Παρακολουθώ εδώ και χρόνια ότι η μουσική μου είναι πολύ αγαπητή στην Τουρκία. Έχω παίξει πάρα πολλές φορές εκεί, έχω συμπράξει με σπουδαίους μουσικούς και τραγουδιστές και υπάρχει μία αμοιβαία αγάπη για τον πολιτισμό μας και για το μοίρασμα του πολιτισμού μας. Πολιτικά όμως δεν συμβαίνει το ίδιο, γιατί προφανώς απέχει το πνεύμα των λαών από οποιαδήποτε διαδικασία επικοινωνίας. Πιστεύω ότι η απειλή δεν είναι τόσο δυνατή όσο παρουσιάζεται, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχιστεί αυτή η παράλογη ρητορική, που σκοπό έχει να αποπροσανατολίσει τη δυναμική και τα «θέλω» των λαών, που δεν είναι κάτι άλλο πέρα από την ομαλή συνύπαρξη και συμβίωση.

Ποιο τραγούδι θα θέλατε να είχατε γράψει;

Έχω μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που η μουσική ήταν καθημερινή διαδικασία. Γνώρισα από πολύ μικρή ηλικία τους μεγάλους δημιουργούς, τους μεγάλους ποιητές, τους μεγάλους στιχουργούς, το παραδοσιακό τραγούδι, το μεσογειακό τραγούδι. Είναι τόσες πολλές οι αναφορές, που νομίζω ότι στη μουσική μου υπάρχουν έντονα αυτές οι αναφορές από όλους αυτούς τους δημιουργούς, ως φόρος τιμής και ως συνέχεια μιας μουσικής παράδοσης, που περνάει από γενιά σε γενιά. Άρα θα είναι χιλιάδες τα τραγούδια που θα ήθελα να έχω γράψει. Γι’ αυτό στις μουσικές μου πάντοτε υπάρχουν οι αναφορές αυτές, που με οδήγησαν στον ευτυχισμένο κόσμο του τραγουδιού και της ελληνικής μουσικής.