Είδαμε την παράσταση «Μαθήματα Πολέμου», στο Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

29.05.2018
Πολιτισμός

Μια ιδιαίτερη δραματοποιημένη παράσταση, που βασίζεται στο έργο του Θουκυδίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, κείμενο και δραματουργία του Γιάννη Λιγνάδη, και Ιστορική σύμβουλο την Δρ. Ανδρονίκη Μακρή … παρακολουθήσαμε.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ-ΣΧΟΛΙΑ

Ανθολογώντας και αντλώντας την ουσία από τα πέντε πρώτα βιβλία της Ιστορίας του Πελοποννησιακού πολέμου, ο Δημήτρης Λιγνάδης με μια ομάδα νέων ηθοποιών, μας περιγράφουν-μεταφέρουν, την τραγωδία του πολέμου καθώς και τους μηχανισμούς που στοιχειοθετούν και συνθέτουν τη “σάρκα” της τραγωδίας αυτής…πίσω απ’ το προφανές.

Συνδέοντας το παλιό και το νέο, τον σύγχρονο προβληματισμό και την καταστροφική δίνη του πολέμου σε συνδυασμό με τον Ιστορικό Λόγο, η παράσταση καλείται με τα θεατρικά τεχνάσματα και την ουσία της, όχι μόνο να μας ψυχαγωγήσει, μα να μας διδάξει και να μας φέρει αντιμέτωπους με την τραγικότητα της βίας και το παρασκήνιο αυτής.

“Στα πολεμικά επεισόδια της δραματικής σύνθεσης περιέχονται η πολιορκία και άλωση της μαρτυρικής Πλάταιας, ο εμφύλιος πόλεμος στην Κέρκυρα, οι μάχες της Πύλου και της Σφακτηρίας, η καταστροφή της Μήλου. Τα πολεμικά γεγονότα και άλλα δραματικά συμβάντα συναρθρώνονται, μεταξύ άλλων, με τον επιτάφιολόγο του Περικλή, τον λοιμό στην Αθήνα, ομιλίες πολιτικών πρωταγωνιστών και στοχαστικές κρίσεις του ιστορικού”.

Το πνεύμα του πρωτοτύπου μεταφράζεται με συνέπεια και σε συνδυασμό με μια μουσική σε πιάνο του Θοδωρή Οικονόμου επιτυγχάνει να εκτοξεύσει το συναίσθημα και την ένταση όχι με τρόπο επιτηδευμένο, μα τοποθετώντας μας καταμεσής της δράσης, να παλεύουμε με στωικότητα να αποκρυπτογραφήσουμε τις συνθήκες που την ξεδιπλώνουν και την ορίζουν ως φαινόμενο…διαχρονικό.

Τα τεκταινόμενα που ορίζουν κάθε εποχή εμπεριέχουν σημαντικές μεταξύ τους ομοιότητες και ως μια διαδικασία ανακυκλώμενου πόνου, ηθικής και αντίληψης, καταμαρτυρούν ότι το νέο τρέφεται απ’ το παλιό και ότι η εξέλιξη στα θέματα της ηθικής, της εξουσίας, του πλούτου, της επέκτασης και της κυριαρχίας δεν εξευγενίζονται ποτέ, παρά μονάχα με νέα μορφή, όνομα και εκτελεστές αναδομούνται.

Ο Πελοποννησιακός πόλεμος, είναι ένα μεγάλο μάθημα ηθικής κατάδειξης της ανηθικότητας, είναι μια ωδή στην μάστιγα κι ένα ρέκβιεμ ανορθολογισμού, που σκοπό έχει να εκ-παιδεύσει τον σύγχρονο άνθρωπο σε συνθήκες εννοιών παλαιών, που τον ορίζουν… σαν ποτέ να μην αναθεωρήθηκαν, σαν να μην τον παραδειγμάτισαν επί της ουσίας ποτέ.

Οι ερμηνευτές, διατηρώντας και αναπαράγοντας την έκπληξη απέναντι στα φαινόμενα, αναδυόμενοι πίσω απ’ το ορατό ως βέλη, έτοιμα να κεντρίσουν, να καρφώσουν και να στιγματίσουν τον θεατή, χαράζουν επιδέξια, βήμα βήμα την πορεία της εξέλιξης και ως τοποτηρητές της ιστορικότητας, ο καθένας από την πλευρά του, αντιπαραβάλει το πρόσωπό του… στην αντίστοιχη θέση, συχνά εναλλάσσοντάς το… ή παραλλάσσοντάς το.

Επί της ουσίας γινόμαστε μαθητές ξανά, φρεσκάροντας τις γνώσεις μας, ανακαλώντας τις ιστορικές μας μνήμες και αναδομώντας με λεπτότητα την ηθική μας απέναντι στην βία και τον πόλεμο, με την χρήση της θεατρικότητας και της αχαλίνωτης αυτής δύναμης.

Οι ηθοποιοί ως εργαλεία μεταλαμπάδευσης, με την ένταση που αρμόζει στο κείμενο,

Ανοίγουν οπές στον χωροχρόνο σπρώχνοντάς μας μέσα , να παρακολουθήσουμε ιδίοις όμμασι… τον δρόμο που οδήγησε… στην ίδια μας την εξέλιξη… στο κατάδικό μας… σήμερα.

Τα «Μαθήματα Πολέμου» αποτελούν συμπαραγωγή της Dramaticus και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών σε συνεργασία με το Σωματείο Διάζωμα στο πλαίσιο του κύκλου ΘΕΑΤΡΟ@MEGARON UNDERGROUND.

Η παράσταση διαρκεί 75 λεπτά και απευθύνεται σε θεατές άνω των 13 ετών.

Συντελεστές