Είδαμε την παράσταση «Στέλλα Κοιμήσου» στο θέατρο Τζένη Καρέζη - Free Sunday
Είδαμε την παράσταση «Στέλλα Κοιμήσου» στο θέατρο Τζένη Καρέζη

Είδαμε την παράσταση «Στέλλα Κοιμήσου» στο θέατρο Τζένη Καρέζη

Η παράσταση αναλύει μια οικογένεια άκρως πατριαρχική, όπου ο πατέρας είναι κεφαλή του υποκόσμου. Η κόρη του Στέλλα, είναι ο συνδετικός κρίκος για τον αποχαρακτηρισμό και την εξυγίανση της οικογένειας στα μάτια του κόσμου, μιας και έχει συμφωνηθεί ο γάμος της με τον γιο ενός πολιτικού. Η κίνηση αυτή, για την οποία ο πατέρας είναι πολύ υπερήφανος και τον λόγο του έχει δώσει, θα διαταραχθεί από έναν πρόσφατο έρωτα της Στέλλας με έναν ηθοποιό που παίζει σε τηλεοπτικές σειρές. Ο έρωτας αυτός θα διαταράξει την ήδη διαταραγμένη οικογένεια σε τέτοιο βαθμό… που η αδρεναλίνη όχι μόνο των πρωταγωνιστών, μα και των θεατών, απ’ την των τεκταινομένων εξέλιξη… θα εκτοξευτεί στα ύψη.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Αγγίζοντας τα όρια της παράνοιας και μεταφέροντας το κλίμα των κινηματογραφικών του επιτυχιών, «Σπιρτόκουτο» , «Με την ψυχή στο στόμα» ο «Μαχαιροβγάλτης» και «Το μικρό ψάρι», στο σανίδι, ο Γιάννης Οικονομίδης καταφέρνει επιτυχώς, για τους λάτρεις του είδους να καθιερωθεί και στο θέατρο, ως θεσμός.

Απογυμνώνοντας με σκληρότητα και βία τον ακραίο άνθρωπο της διπλανής πόρτας,

εισδύει στο σύγχρονο περιβάλλον της μικροαστικής σκέψης σαν υπερβατικός αναλυτής

και απόλυτος γνώστης της  ψυχοπαθολογίας του, οδηγώντας μεθοδευμένα την πλοκή σε ένα χειρουργικά ακραίο τέλος-τέλμα.

Ο ανθρώπινος πόνος, η μοναξιά, η ενδοοικογενειακή και όχι μόνον βία, ο φόβος-τρόμος, η εγκατάλειψη, οι κοινωνικές ανισότητες, η πολιτική και η σύνδεσή της με την μαφία,

η παράνοια, η αδιαφορία, η απόγνωση, ο έρωτας, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, είναι μερικές μονάχα από τις έννοιες που με ακραίο τρόπο, ξεχειλώνοντάς τες ,

τις παραθέτει στα πόδια μας που τρέμουν, το σώμα μας… που από ρίγη έχει καταβληθεί και την καρδιά μας, που έχει κρυφτεί… στα πιο βαθιά σκοτάδια των σωθικών μας.

Πολλές φορές βέβαια το κοινό, μην μπορώντας τις έννοιες ετούτες να αντέξει, είτε αναγνωρίζοντας μέσα τους κομμάτια του εαυτού του, είτε αρνούμενο να τις δει με μάτια διάπλατα ανοιχτά, είτε απλά αδυνατώντας να τις ενστερνιστεί… τρέχει μακριά τους, εκμηδενίζοντας το σημείο της πραγματικότητας εκείνο, που δεν διανοείται ακόμη και να το φανταστεί… μα υπάρχει.

Αν αναλύσουμε την ερμηνευτική δεινότητα του πατέρα πρωταγωνιστή, ο οποίος το βάρος της παράστασης από την εμφάνισή του και πέρα στις πλάτες του κουβαλά, (Στάθης Σταμουλακάτος), θα αντιληφθούμε ένα θεατρικό μεγαλείο ακραίας έντασης, που ενώ σε άλλες παραστάσεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπερβολικό, μέσα σε αυτή την καταστροφική ένταση του Οικονομίδη, είναι ακριβής και αριστοτεχνική.

Από την άλλη πλευρά ο Γιάννης Νιάρρος που για την εκπληκτική ερμηνεία του πήρε και το βραβείο Δημήτρης Χορν, καταφέρνει και αποφορολογεί την παράσταση από την ιδιάζουσα της ένταση, πότε μέσω του ναρκο-ψυχισμού του και πότε μέσω κωμικοτραγικών περιστατικών και εκφράσεων, προετοιμάζοντας έτσι αριστοτεχνικά την καταλυτική είσοδο του πατέρα που οδηγεί σε ένα κρεσέντο-ρέκβιεμ, γνήσιας δεινότητας.

Καλοί και υπόλοιποι ηθοποιοί, η Στέλλα, (Ιωάννα Κολλιοπούλου), που βραβεύτηκε κι αυτή με το βραβείο Μελίνας Μερκούρη, (για πρώτη φορά βραβεύονται δύο ηθοποιοί στην ίδια παράσταση), δυναμική, προβάλλοντας με ένταση, τρέλα και απόγνωση  την άποψή της για τον έρωτα, μα συντρίβοντάς τον τελικά σιωπηλά μα διόλου συναινετικά, εμπρός στη βία και την έξαρση του πατέρα της, ενώ οι υπόλοιποι, μικρή αδελφή, θείος, θεία και ο έρωτάς της… δεν χαλούν την αρμονία της παράστασης.

Όπου βία πάρεστι, ουδέν ισχύει νόμος…μας λέει ο Μένανδρος.

Κι εδώ, καταλύθηκε όχι μόνο η οικιακή δημοκρατία, που ούτως η άλλως δεν υπήρξε ποτέ… μα και ο ίδιος ο προαιώνιος και απαράγραπτος νόμος της υπερίσχυσης της αγάπης,

έναντι του συμφέροντος.

Μια παράσταση γροθιά στο στομάχι γεμάτη ένταση και πάθος, που για τους λάτρεις του είδους… είναι υποχρεωτική!

Πληροφορίες για την παράσταση

Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης
Επιμέλεια κειμένου: Βαγγέλης Μουρίκης
Σχεδιασμός φωτισμών: Bασίλης Κλωτσοτήρας
Βοηθός σκηνοθέτη/επιμέλεια κίνησης: Αντώνης Ιορδάνου
Σκηνογραφία: Ioυλία Σταυρίδου
Ενδυματολόγος: Γιούλα Ζωιοπούλου
Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Αντώνης Ιορδάνου (θείος Τάκης), Ιωάννα Κολλιοπούλου (Στέλλα Γερακάρη), Ασημίνα Ξηρού (θεία Βάσω), Γιάννης Μυλωνάς (Μάριος Αγγελής), Καλλιρρόη Μυριαγκού (Ελένη Γερακάρη), Γιάννης Νιάρρος (Γιώργος Γερακάρης), Στάθης Σταμουλακάτος (Αντώνης Γερακάρης), Έλλη Τρίγγου (Ανθή Γερακάρη)

Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ακαδημίας 3, Αθήνα