Είδαμε την παράσταση «Ήρωες», στο Νέο Θέατρο “Κατερίνα Βασιλάκου”

Το επιτυχημένο έργο «ΗΡΩΕΣ» του Gerald Sibleyras, που παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά με μεγάλη επιτυχία στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου, σε μετάφραση Μαριάννας Τόλη, υπό την σκηνοθετική επιμέλεια του Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς… παρακολουθήσαμε.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Τρείς βετεράνοι απόστρατοι αξιωματικοί με προσωπικότητες σε διαφορετικό  βαθμό ανεπτυγμένες, (ιδιοσυγκρασία, πάθη και αίσθηση της πραγματικότητας),                                             “ο ενθουσιώδης, κωμικός Ρενέ, Δημήτρης Πιατάς, ο ηγετικής στόφας, παρεξηγησιάρης Γουσταύος , Ιεροκλής Μιχαηλίδης και ο γοητευτικός Φερνάν, Γιάννης Φέρτης” ζουν σε ένα γηροκομείο.

Μέσα σε αυτό, σε μια απλή και επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα, με τρόπο λιτό και απέριττο, ξεδιπλώνουν την διαφορετικότητά τους, τα πάθη, του πόθους και τις επιθυμίες… την διάθεση τους για ζωή, μέσα από αλληλεπιδρώμενες  καταστάσεις, θανάτους που ελάχιστα πλέον τους αγγίζουν και σχέδια… για ένα αδύνατο μέλλον.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Αποδομώντας μια παράσταση στα χαρακτηριστικά που ο Αριστοτέλης έχει ορίσει για την ανάλυση του  δράματος, (θεωρώντας πως συμπίπτουν με οιαδήποτε άλλη μορφή θεάτρου, με ελάχιστες επί της ουσίας διαφοροποιήσεις), αυτά είναι η  πλοκή, οι χαρακτήρες, ο διάλογος, το θέμα, η μουσική-ρυθμός και το θέαμα.

Ξεκινώντας από το κυριότερο κομμάτι  και ίσως το μοναδικό που δύναται να ωθήσει μια παράσταση στο μέλλον, ακόμη κι αν κατά τα άλλα υστερεί, αυτό των ερμηνειών, καλούμαστε εδώ να υποκλιθούμε στο σπουδαίο υποκριτικό ταλέντο των ηθοποιών,               (Γιάννη Φέρτη, Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Δημήτρη Πιατά).

Στην παράσταση ετούτη που η των ρόλων κατανομή είναι σε ίσες ποσότητες μοιρασμένη.   η απουσία του ενός για ελάχιστο χρόνο από τη σκηνή κατάφερνε να δημιουργήσει θλίψη, αυτόματη απώλεια και ένα κενό για τους άλλους δυο, μα και για εμάς.

Αυτό σημαίνει πως οι ηθοποιοί, έδεσαν  τόσο μεταξύ τους, που ως σάρκα μία λειτουργούσαν μέσα στη διαφορετικότητά τους… συνδεδεμένοι άρρηκτα… και οι ρόλοι… τους ταίριαξαν γάντι.

Έτσι απολαύσαμε την αναπόληση και την μελαγχολία, την καυστικότητα και το χιούμορ σε ίσες ποσότητες, καθώς σταθήκαμε απέναντι στο ξεδίπλωμα της φιλίας, της με παιδικά στοιχεία φιλοδοξίας, του νεανίζοντος ενθουσιασμού απέναντι στην επίτευξη του καινούριου μα και την πανίσχυρη έννοια της χρονικής φθοράς και του θανάτου.

Ανεπιτήδευτα οι ρόλοι εκφράστηκαν, ζωντανά, συγχρονισμένα, με μια έντονη δόση μελαγχολίας εκφρασμένης με των φύλλων το φτερούγισμα, που κατέδειξαν την των εποχών αλλαγή.

Οι διάλογοι και οι εναλλαγές αυτών αρμονικές, καθώς  και οι γενικότεροι του θέματος δρόμοι, που είναι η ζωή μες στο θάνατο, η νεανική ορμή μες στον ενήλικα, η διάθεση του ταξιδιού ακόμη και εν τω μέσον της σωματικής αδυναμίας και η ουσιαστική δύναμη της φιλίας με τα θετικά και τα αρνητικά της,(τάση υπερπροστατευτισμού, επιλεκτική διάθεση, διαφορετικότητα επιδιώξεων και επίπεδο αντίληψης).

Η μουσική δοσμένη με μαεστρία και ποιητική διάθεση, σε συγκερασμό με την οπτική ελευθερία του πετάγματος του φύλλου …των πουλιών, οι φωτισμοί σωστά στημένοι, το σκηνικό ολοκληρωτικά ουσιαστικό και τα κοστούμια άρτια επιλεγμένα.

Αναφορικά τέλος με την πλοκή και το θέμα, προκύπτουν τα εξής…

Τα διαδραματιζόμενα γεγονότα είναι συγκεκριμένα, λιτά, δίχως κάποια ιδιαίτερη ένταση.

Η ένταση προκύπτει καθαρά εσωτερικά από την επανάληψη και την ποιητική του καθημερινού και τετριμμένου. Δεν πρόκειται για μια διάσταση παράστασης που επάνω της ο σκηνοθέτης λειτούργησε δυναμικά, μα άφησε την ρουτίνα να ομιλεί εξ ονόματός του… οδηγώντας απλουστευμένα σε σημαντικά συμπεράσματα.

Εν κατακλείδι στη συγκεκριμένη παράσταση δεν προκύπτει μια φιλοσοφία, που δια μέσω των διαλόγων της να μας συγκλονίσει και αυτόματα το άνθος της συγκίνησης μέσα μας να ανθίσει, μα λιτά και σταδιακά οδηγείται ο θεατής… στις προτάσεις- σκέψεις-πέταγμα… που την παράσταση καθορίζουν.

Μια πολύ ευχάριστη παράσταση, που ερμηνευτικά θα ενθουσιάσει.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Νιkita Milivojevic

Μετάφραση: Μαριάννα Τόλη

Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός

Κινησιολογία: Αmalia Bennett

Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς

Κουστούμια: Μιχάλης Σδούγκος

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

Video art: Στάθης Αθανασίου

Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ

Παραγωγή: Art & Ether - Μαριάννα Τόλη

Δημόσιες Σχέσεις: Όλγα Παυλάτου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πού παίζεται

Νέο Θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου»

 Προφήτη Δανιήλ 3-5 & Πλαταιών,Κεραμεικός
Τηλ : 2110132002-5

Παραστάσεις : Σάβ. 9 μ.μ., Κυρ., Τετ. 6 μ.μ.
Τιμή : € 20-10.
Μέχρι : 30/12