Είδαμε την παράσταση «Δύο θεοί: Το τέλος του κόσμου σε τέσσερις πράξεις» στο Θέατρο Ροές - Free Sunday
Είδαμε την παράσταση «Δύο θεοί: Το τέλος του κόσμου σε τέσσερις πράξεις» στο Θέατρο Ροές

Είδαμε την παράσταση «Δύο θεοί: Το τέλος του κόσμου σε τέσσερις πράξεις» στο Θέατρο Ροές

Tο βραβευμένο έργο του Λένου Χρηστίδη με το βραβείο «Κάρολος Κουν» το 1999, “ Δύο Θεοί”, υπό την σκηνοθετική επιμέλεια του Παντελή Δεντάκη και εταιρία παραγωγής την  Dino’s films… παρακολουθήσαμε.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Κάπου στο μέλλον, δυο φίλοι, ο Πάτρικ και ο Μιγκέλ, βρίσκονται κλεισμένοι σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης για άτομα που έχουν εξάρτηση από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Όλα κυλούν ήρεμα, βαρετά και επαναλαμβανόμενα, μέχρι που ενημερώνονται κάποια στιγμή από τα μέσα, πως ένας πόλεμος επίκειται να ξεσπάσει ανάμεσα στην Αμερική και την Ευρασία, με όπλα πυρηνικά και συνέπεια αυτού… η εξάλειψη  κάθε ζωντανού επάνω στον πλανήτη οργανισμού.

Ορμώμενοι λοιπόν από αυτή την πληροφορία, οι δύο τρόφιμοι, ξεθάβουν και πάλι τον υπολογιστή τους, με σκοπό, να καταγράψουν μέσα του όλη την μέχρι τότε του πλανήτη ιστορία και να τον θάψουν έπειτα με ασφάλεια σε βάθος  τέτοιο, ώστε η νέα ανθρωπότητα που σε χιλιάδες χρόνια θα ξαναδημιουργηθεί, θα τον χρησιμοποιήσει σαν μπούσουλα.

Αυτό τους καθιστά αυτόματα Θεούς, μιας και έχουν την δύναμη να παρέμβουν στην Ιστορία και να την αναδιαμορφώσουν, με τους εαυτούς τους κύριους εμπνευστές.

Βαφτίζουν λοιπόν τους τρόφιμους  σπουδαίους διανοητές και δημιουργούς, ανατροφοδοτώντας την διάθεση όλων απέναντι σε ένα μέλλον, που στην ουσία υπό νέες ταυτότητες, θα τους εμπεριέχει.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Ανασηκώνοντας το λεπτό διάδημα του μάταιου, απαντά από κάτω κανείς, μια σειρά από ψευδαισθήσεις που αφορούν αυτό που είναι,  αυτό που θα μπορούσε να είναι και  αυτό… που θα επιθυμούσε να είναι.

Η δύναμη να αναδιαμορφώσει κανείς την πραγματικότητα είναι ένα ύψιστο αφροδισιακό, από το οποίο αντλεί δύναμη, διάθεση, διαύγεια, πάθος, έπαρση, χειριστικότητα και… αβροφροσύνη.

Οι δύο Θεοί, γεννήματα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, της μετά θάνατον σημασίας,  της φήμης και της αναγνωρισιμότητας,πασχίζουν να δημιουργήσουν υποθήκες μέλλοντος ψευδείς και είναι πολλοί, αν όχι όλοι, αυτοί, που σε αυτή την συλλογιστική να ενταχθούν πασχίζουν, κονταροχτυπιούνται, θυσιάζουν… επιθυμούν.

“Τιμαί Θεούς και ανθρώπους καταδουλούνται”. (Οι τιμές υποδηλώνουν Θεούς κι ανθρώπους), μας λέει ο Ηράκλειτος.

Έτσι, με όπλο το μέλλον, οι “δύο Θεοί” μας, καταφέρνουν να επιβληθούν επάνω στους ανθρώπους και να κερδίσουν προνόμια, τα οποία είναι τόσα πολλά!

Πόσες φορές δεν έχει διερωτηθεί κανείς πως θα ήταν η ζωή αν θα ήταν προικισμένος με χαρίσματα και ευφυία πέραν από την συνηθισμένη,  με εφευρετικότητα ή καλλιτεχνική και συγγραφική δεινότητα, αθλητική ικανότητα, ποιος δεν θα επιθυμούσε να έγραφε σαν τον Ντοστογιέφσκι, να συνθέτει σαν τον Μότσαρτ και τον Μπετόβεν, να ζωγραφίζει σαν τον Ρέμπραντ, να στοχάζεται σαν τον Σωκράτη ή τον Αριστοτέλη… να ήταν… ένας από αυτούς και η ακτινοβολία του στους αιώνες να προχωρούσε… ποτέ να μην ξεθύμαινε.

Σε ένα φουτουριστικό περιβάλλον εκτυλίσσεται η παράσταση, που εκ πρώτης επαφής διερωτάται κανείς για το τι είναι αυτό που θα παρακολουθήσει. Λευκότητα, αυστηρές γεωμετρίες, στολές που παραπέμπουν σε μελλοντικούς χρόνους, ανθρωπόμορφα  ρομπότ και μουσική φουτουριστική, είναι τα στοιχεία που χρησιμοποιεί στιλιστικά, σκηνογραφικά και μουσικά η παράσταση και που πολύ καλά πλαισιώνουν τελικά το θέμα.

Οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών Σταύρου Σβήγγου και Ορέστη Τζιόβα  άψογες, το κωμικό στοιχείο διάχυτο στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης, οι εκφράσεις και ο συντονισμός κουρδισμένα σαν καλό ελβετικό ρολόι, ενώ και το υπόλοιπο επιτελείο, ο Σωκράτης Πατσίκας, η Νικολέτα Παπαδοπούλου και ο Παύλος Παυλίδης, έβαλαν σημαντικές και άκρως απαραίτητες πινελιές, για να πάρει όλο το θέαμα υπόσταση...και την τελική του μορφή.

Μια παράσταση που μέσα από την διακωμώδηση και την ελαφρότητα, τον φουτουρισμό και την απλότητα, ανασαίνει για να καταδείξει… με τρόπο εύπεπτο και απολαυστικό, την απέραντη δύναμη της Σαιξπηρικής… ματαιότητας.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Σκηνικά: Νίκος Δεντάκης
Κινησιολογία: Σεσίλ Μικρούτσικου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια μουσικής: Νέστορας Κοψιδάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Διεύθυνση παραγωγής: Σοφία Παπαδοπούλου
Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Παίζουν: Σταύρος Σβήγκος, Ορέστης Τζιόβας, Σωκράτης Πατσίκας, Παύλος Παυλίδης Νικολέτα Παπαδοπούλου.

* Το έργο κυκλοφορεί από τις Eκδόσεις Καστανιώτη

Πληροφορίες
Πρεμιέρα: Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018 στις 21:00

Ημερομηνίες: από 5 Νοεμβρίου 2018 έως 08 Ιανουαρίου 2019

Ημέρες & ‘Ωρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

Διάρκεια: 100 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€, Μειωμένο 12 €

Χώρος : Θέατρο Ροές

Διεύθυνση: Ιάκχου 16, Γκάζι ( Μετρό ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ)

Πληροφορίες-Κρατήσεις Θέατρο Ροές: 210 3474312