Ευγενία Σαμαρά: Με έναν τρόπο οι άνθρωποι επιλέγουμε την οικογένεια μας - Free Sunday
Ευγενία Σαμαρά: Με έναν τρόπο οι άνθρωποι επιλέγουμε την οικογένεια μας

Ευγενία Σαμαρά: Με έναν τρόπο οι άνθρωποι επιλέγουμε την οικογένεια μας

Η ανάγκη να αγαπάμε και να μας αγαπούν ακολουθεί μόνο τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας ή φτιάχνει τους δικούς της; Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να διαλέγουμε τους γονείς και τα παιδιά μας;

Τα παραπάνω ερωτήματα θέτει μεταξύ άλλων το βραβευμένο έργο της Marta Barcelo «Μαμά®» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον.

Ο Γιώργος Σουλεϊμάν, σκηνοθετεί την Ελένη Καστάνη και την Ευγενία Σαμαρά στην παράσταση που μιλάει για την ιδιαίτερη σχέση μίας μητέρας με την κόρη της. Με αφορμή την παράσταση, η Ευγενία Σαμαρά μίλησε στο Freesunday.gr.

mama 1

Αρχικά θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για τον ρόλο που υποδύεστε.

Ο ρόλος που υποδύομαι είναι η Αμπάρ. Μια γυναίκα πολύ σύγχρονη, στην ηλικία των 32 ετών, επιτυχημένη στη δουλειά της με μια διαφημιστική εταιρία. Σχεδόν δεν έχει φίλους, έχει την Εσπεράνσα. Έχει μια μάνα και δεν έχει πατέρα. Θέλει να υιοθετήσει ένα παιδί, δεν ξέρει αν είναι έτοιμη, μερικές φορές πίνει για να νιώσει πιο άνετα. Αγαπάει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο και η συναναστροφή μαζί της θα σε κάνει να μάθεις πολλά πράγματα και για τον ίδιο σου τον εαυτό.

Πώς βιώνετε την συνεργασία σας με την Ελένη Καστάνη;

Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτήν τη συνεργασία. Η Ελένη είναι μια πολύ έμπειρη και σημαντική ηθοποιός με μεγάλη πορεία. Με έκανε να νιώσω ασφάλεια από την πρώτη στιγμή, καθώς είναι τόσο πολύ δοτική στη σκηνή και συμπεριφέρεται και σαν μαθήτρια στον Γιώργο Σουλειμάν, τον σκηνοθέτη μας. Πάνω στην σκηνή νιώθω ότι είναι σαν μικρό παιδί που είναι διαθέσιμο να μάθει από την αρχή. Δεν έρχεται με καμία πεποίθηση ότι έχει την γνώση και τα γνωρίζει τα πράγματα. Αυτό το βλέπουμε εμείς καθώς η εμπειρία της γράφει πάνω στην σκηνή.

Με ποια ερωτήματα μας φέρνει αντιμέτωπους το έργο της συγγραφέως;

Το πρωταρχικό είναι τι σημαίνει οικογένεια. Τι είναι αυτό που μας κάνει οικογένεια; Τι είναι αυτό που κρατάει δυο ανθρώπους μαζί; Είναι ο ίδιος τύπος αίματος; Είναι το μεγάλωμα; Είναι η ανάγκη να μην είμαστε μόνοι μας; Αυτά νομίζω είναι τα πρώτα ερωτήματα και θα δώσουμε τις απαντήσεις με αυτό το έργο. Δεν θα φύγετε χωρίς να τις πάρετε.

Η σχέση μητέρας και κόρης έχει χαρακτηριστεί ως από τις πιο περίπλοκες. Συμφωνείτε;

Συμφωνώ, είναι μια σχέση που κρύβει πολλά πράγματα. Καταρχήν είναι μια σύνδεση δυο ανθρώπων του ίδιου φύλου και από την αρχαιότητα κρύβει μια ρωγμή η σχέση αυτή. Αυτή η σχέση περνάει από πολλά στάδια. Υπάρχει πολλή αγάπη, υποσυνείδητα βγαίνει κάποιος ανταγωνισμός. Υπάρχει μεγάλη προστασία ούτως ή άλλως από την πλευρά της μάνας προς τα παιδιά της αλλά ειδικά προς την κόρη είναι δύσκολο το πώς ελέγχεται και δεν γίνεται πιεστικό.

Ο «ρόλος» σας ως κόρη στην καθημερινότητα πώς είναι;

Έχω μια μητέρα η οποία μοιάζει πολύ με την Εσπεράνσα. Είναι τρομερά δοτική, με φροντίζει, μου μαγειρεύει, καθαρίζει, προβλέπει ό,τι μπορεί να χρειαστώ προτού το χρειαστώ. Παρόλα αυτά έχει και ένα μεγάλο κομμάτι μιας μαμάς που θα πει την άποψη της πολύ ειλικρινά και μπορεί να γίνει και σκληρή, φυσικά από αγάπη, για το δικό μου καλό, δεν χαϊδεύει τα αυτιά. Σαν κόρη έχω περάσει και εγώ από διάφορα στάδια. Μέχρι μια ηλικία ήμουν προσκολλημένη μόνο στην μητέρα μου. Στην εφηβεία περάσαμε από όλο αυτή την ένταση και τώρα έχουμε γίνει δυο φίλες. Έχει μια πολύ ωραία ατάκα το κείμενο που λέει «Τώρα που μεγαλώσαμε μπορούμε να είμαστε φίλες». Το πιστεύω και ισχύει πολύ και στην δική μου περίπτωση.

Στην παράσταση η πλοκή είναι σχεδόν κινηματογραφική. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Βλέπεις μια ιστορία να ξετυλίγεται μπροστά σου, χωρίς ο χρόνος να είναι γραμμικός. Βλέπεις σκηνές από την ζωή αυτών των δυο ανθρώπων μέσα σε τρία χρόνια, οπότε όλο αυτό το κάνει ιδιαίτερα κινηματογραφικό. Επίσης, το κείμενο έχει κινηματογραφική γραφή και θα μπορούσε να σταθεί μπροστά από κάμερα και έχει μεγάλο ενδιαφέρον ότι γίνεται στο θέατρο. Φυσικά όλα αυτά με την σκηνοθετική άποψη και αντίληψη του Γιώργου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ιλένιας και τον κατάλληλο φωτισμό της Ζωής, δίνει αυτή την αίσθηση.

Τι πιστεύετε ότι θα συνέβαινε εάν «μπορούσαμε να διαλέγουμε τους γονείς και τα παιδιά μας»;

Με έναν τρόπο οι άνθρωποι επιλέγουμε την οικογένεια μας. Μπορεί να μην είναι το ζευγάρι που μας έφερε στην ζωή αλλά με κάποια επιλογή που κάνουμε στην πορεία της ζωής μας διαλέγοντας τους φίλους μας και τον σύντροφο μας. Ακόμη και αν είχαμε την επιλογή σε ποια κοιλιά θα μπούμε, που ενεργειακά με έναν τρόπο πιστεύω ότι γίνεται για να διδάξουμε και να διδαχτούμε, δεν ξέρω αν αυτό θα λειτουργούσε ως ιδανικό σενάριο, γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν. Επίσης, θεωρώ πως δεν υπάρχει αντικειμενικά ιδανική οικογένεια. Τα τελευταία χρόνια όποτε σκέφτομαι να δημιουργήσω την δική μου οικογένεια, με πιάνει μια τρέλα για το πώς θα τα κάνω όλα σωστά, πως θα προσφέρω στο παιδί μου και πως θα κάνω έναν άνθρωπο χωρίς φοβίες. Καταλαβαίνω πως ό,τι και να κάνω πρέπει να έχω στο μυαλό μου απλά να δώσω αγάπη αλλά και ελευθερία στο πλάσμα που θα φέρω στον κόσμο, αλλά είναι σίγουρο ότι το παιδί μου θα δημιουργήσει ελλειμματικές πεποιθήσεις, θα δημιουργήσει φοβίες γιατί έτσι είναι η φύση του ανθρώπου.

mama 3

Ερμηνεύουν:
Μαμά: Ελένη Καστάνη
Κόρη: Ευγενία Σαμαρά
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σουλεϊμάν
Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Πρωτότυπη Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Οργάνωση παραγωγής: Εύα Πολυχρονιάδου
Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος
Artwork: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Σιακαντάρης
«Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες» Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15
Τιμές εισιτηρίων: 15 € (Γενική είσοδος), 12 € (Φοιτητές, Άνεργοι, ΑμΕΑ).