Στερέωση και κατάχωση λόγω καιρικών φαινομένων αποφάσισε το ΚΑΣ για τις αρχαιότητες στην Κέρο
Την έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) πήρε η μελέτη συντήρησης και προστασίας των αρχιτεκτονικών καταλοίπων που αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια της συστηματικής ανασκαφής στην Κέρο και το Δασκαλιό το χρονικό διάστημα 2016-2018, πήρε πρόσφατα το «πράσινο φως» από το .Η μελέτη έγινε από τη Βρετανική Αρχαιολογική Υπηρεσία, η οποία σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων που πραγματοποιεί έρευνες στο ακατοίκητο νησί των Κυκλάδων.
Η μελέτη προβλέπει εργασίες στερέωσης των αρχιτεκτονικών καταλοίπων, τα οποία στη συνέχεια θα καταχωθούν για λόγους ασφάλειας και προστασίας.
Θετικές στην παραπάνω πρόταση ήταν, εξάλλου, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και η Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, καθώς πρόκειται για περιοχή με έντονα καιρικά φαινόμενα, ειδικά τον χειμώνα, συνεπώς η προστασία τους είναι απαραίτητη.
Η προσπάθεια ήταν η μελέτη να περάσει από το Συμβούλιο γρήγορα, ώστε να αρχίσει να υλοποιείται το φθινόπωρο.
Στο μικρό νησί του Δασκαλιού, που αρχικά συνδεόταν με μία στενή λωρίδα γης με την παρακείμενη θέση του Κάβου στην Κέρο, εντοπίστηκε ένας εξαιρετικά σημαντικός οικισμός, που άκμασε κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.
Τον περασμένο Απρίλιο, το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού είχε κάνει γνωστό ότι ανακαλύφθηκε σειρά εντυπωσιακών κλιμάκων, αποστραγγιστικών αγωγών και λιθόκτιστων κατασκευών, που αποκαλύπτουν μία εξελιγμένη αστική αρχιτεκτονική άνευ προηγουμένου για τη συγκεκριμένη περίοδο.
Τα κτίρια στο Δασκαλιό ήταν κατά το πλείστον κτισμένα με καλής ποιότητας μάρμαρο, το οποίο, σύμφωνα με τους ανασκαφείς, ερχόταν από τη γειτονική Νάξο (περίπου 10 χλμ. βορειότερα), καθώς η ίδια η Κέρος δεν διέθετε καλής ποιότητας μάρμαρο
Το πρόγραμμα διευθύνουν ο καθηγητής Κόλιν Ρένφριου, o δρ. Μάικλ Μπόιντ και η Ειρήνη Λεγάκη από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, ως αναπληρώτρια διευθύντρια. Το τετραετές πρόγραμμα (2015-2018), αποτελεί συνέχεια των ανασκαφών που διεξήχθησαν από το 2006 έως το 2008 στη θέση Κάβος Δασκαλιού, στο δυτικό άκρο της Κέρου, καθώς και άλλων παλαιότερων ερευνών της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Οι μεγάλες ποσότητες θραυσμένων μαρμάρινων ειδωλίων και αγγείων που εντοπίστηκαν στη θέση, καθώς και ποσότητες κεραμικής οι οποίες είχαν τελετουργικά εναποτεθεί σε δύο «Ειδικούς Αποθέτες» σε χρονικό βάθος περίπου πεντακοσίων ετών (2750 -2240 π.Χ.), σηματοδοτούν, σύμφωνα με τον καθηγητή Κ. Ρένφριου, το παλαιότερο θαλάσσιο ιερό στον κόσμο.
