Η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, η Κασσάνδρα Τζάρτζαλου και ο… ιδανικός άντρας - Free Sunday
Η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, η Κασσάνδρα Τζάρτζαλου και ο… ιδανικός άντρας

Η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, η Κασσάνδρα Τζάρτζαλου και ο… ιδανικός άντρας

Ντέστινυ. Ένας άνδρας… πεπρωμένο έρχεται από σήμερα 19 Οκτωβρίου στο A Small Argo full of Art και αναστατώνει τη ζωή δύο φιλενάδων. Η γλυκόπικρη κωμωδία του Άκη Δήμου «Ντέστινυ», σε σκηνοθετική επιμέλεια της Χρύσας Καψούλη, μας δίνει ραντεβού κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00. Θέμα της - τι άλλο; - «το αιώνιο ζήτημα του έρωτα που ΄΄καίει΄΄ συνεχώς τις γυναίκες και τελικά τις καθορίζει».

Δυο κολλητές που παλεύουν ν’ αγαπηθούν χωρίς να ξέρουν τον τρόπο. «Τι να το κάνω το δαχτυλίδι ρε; Εγώ για το χάδι πήγαινα!» μονολογεί η Ρεβέκκα σε αυτή την βαθιά υπαρξιακή κωμωδία του Άκη Δήμου, που παρουσιάστηκε τελευταία φορά πριν από 13 χρόνια στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.

Μια τράπουλα που ανοίγει και ξανανοίγει. Επίμονα, φανατικά, εναγώνια. Κρατώντας πάντα το αποφασιστικό της χαρτί κλειστό. Τελικά η Άννα και η Ρεβέκκα θα τον συναντήσουν ποτέ τον… Ντέστινυ;

Η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου και η Κασσάνδρα Τζάρτζαλου υποδύονται τις δύο κεντρικές ηρωίδες του έργου και μιλούν στη Free Sunday για τον «Ντέστινυ» που όλες οι γυναίκες έχουν πλάσει στο μυαλό τους, την αγάπη, τη μοναξιά και… τις σχέσεις που «όταν τελειώσει ο έρωτας είναι βραχνάς».

  1. Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στο «Ντέστινυ» του Άκη Δήμου;

Κασσάνδρα: Ο τρόπος με τον οποίο αποκαλύπτεται - ή καλύτερα ξεμπροστιάζεται- η γυναικεία φαντασία μπροστά στην ανάγκη της για έρωτα.

Εμμανουέλλα: Η ποίηση μέσα στην καθημερινότητα, το αιώνιο ζήτημα του έρωτα που «καίει» συνεχώς τις γυναίκες και τελικά τις καθορίζει. Όλες οι γυναίκες έχουν πλάσει έναν «Ντέστινυ», έναν ιδανικό άντρα που τον έβαλαν στο βάθρο κι αυτό όχι μόνο έπεσε… γκρεμοτσακίστηκε! Ένα λάθος, μια φάρσα απ’ αυτές που μονάχα η μοίρα μπορεί να σκαρώσει.

  1. Πώς θα σκιαγραφούσατε η κάθε μία την ηρωίδα της;

Εμμανουέλλα: Η Άννα είναι αυθόρμητη και αθεράπευτα ρομαντική. Ψάχνει συνεχώς το όνειρο, τη φαντασίωση και την περιπέτεια στον έρωτα, αλλά μόνο στα λόγια μιας που η ερωτική της ζωή είναι σε τέλμα. Βρίσκεται σε μια μακροχρόνια σχέση που επικρατεί όπως λέει και η ίδια «μια αδιαφορία…»! Μοιάζει μικρό αλλά δεν είναι. Θεωρούμε δεδομένο πια να μένουμε σε μια αδιέξοδη σχέση επειδή βολευτήκαμε, συνηθίσαμε. «Οι σχέσεις όταν τελειώσει ο έρωτας είναι βραχνάς» όπως λέει και η σκηνοθέτης μας. Ξέρει πολλά. Η γνωριμία με τον Ντέστινυ ζωντανεύει επιτέλους το όνειρο και τη σημαδεύει ολοκληρωτικά.

Κασσάνδρα: Με δυο λόγια, η Ρεβέκκα είναι συναισθηματικά αδέξια, κυνικά ρομαντική. Αντλεί την αισιοδοξία της μέσα από τα μηδέν της.  

  1. Πόσο αναγνωρίσιμες σας είναι η Άννα και η Ρεβέκκα; Έχετε κοινά στοιχεία μαζί τους να μοιραστείτε;

Κασσάνδρα: Τόσα που καμιά φορά ξεχνάμε ότι κάνουμε πρόβα, πράγμα βοηθητικό μεν, παγίδα δε…

Εμμανουέλλα: Μόνο αναγνωρίσιμες είναι! Είναι τόσο κοντά στη ζωή που είχαμε πολλές δυσκολίες στο να τους δώσουμε θεατρική υπόσταση. Το πιο κοντινό χαρακτηριστικό που έχω και με συνδέει με την Άννα είναι οι φαντασιώσεις. Δεν αντέχω την πραγματικότητα, είναι τόσο λίγη σε σχέση μ’ αυτό που μπορούμε να φτιάξουμε με τη φαντασία μας. Ονειροπολώ πολύ, φτιάχνω άλλες εκδοχές σεναρίων για όσα μου συμβαίνουν, ιδανικές, απίθανες. Με ηρεμεί αλλά είναι και εις βάρος μου γιατί καταλήγω να μην ευχαριστιέμαι τα όσα έχω.

  1. Τι ρόλο παίζει η αγάπη και η μοναξιά στη ζωή τους;

Εμμανουέλλα: Η αγάπη είναι το ζητούμενο, μια αγάπη καθηλωτική, ολοκληρωτική, μοιραία. Αλλά η ζωή δεν είναι ποτέ έτσι. Γι’ αυτό και η Άννα καταλήγει συνεχώς σε μια μοναξιά από αυτές που ακόμη κι όταν είσαι με κάποιον είσαι μόνος, ακόμη περισσότερο από πριν. Συνειδητά επιλέγει τη μοναξιά μέσα στη σχέση κι αυτό την πνίγει.

Κασσάνδρα: Η αγάπη και η μοναξιά στη ζωή τους είναι όψεις του ίδιου νομίσματος, αφού ο τρόπος με τον οποίο αναζητούν το ένα οδηγεί τελικά στο άλλο…

  1. Τι είναι γι’ αυτές ο Ντέστινυ και ο κάθε… Ντέστινυ;

Εμμανουέλλα: Ο ιδανικός άντρας. Όλες αυτόν ψάχνουμε. Και συνήθως τον πλάθουμε στο μυαλό μας πριν τον γνωρίσουμε με αποτέλεσμα να μην τον γνωρίζουμε ποτέ! Το λέει και η λέξη. Πεπρωμένο: αυτό που έχει προδιαγραφεί, από τη μοίρα, να συμβεί. Αυτό το φάσμα του άντρα υπόσχεται πως μια ανώτερη δύναμη έχει προνοήσει για να συναντήσουν αυτές οι γυναίκες το πεπρωμένο τους. Και το συναντούν. Αλλά δεν είναι αυτό που περιμένουν.

Κασσάνδρα:  Ο Ντέστινυ είναι το καρυδάκι γλυκό που ξεπικρίζει τα ρουτινιασμένα χείλη τους. Το ταξίδι που δε θα αναβληθεί πάλι, τα αηδόνια στον ακάλυπτο που χαρίζουν μελωδία στη άμουση ζωή τους…

  1. Το χιούμορ τι ρόλο παίζει στο έργο;

Κασσάνδρα: Καταλυτικό αλλά και αινιγματικό…  Το χιούμορ έχει το ρόλο του μαέστρου στην παρτιτούρα αυτού του έργου.

Εμμανουέλλα: Είναι ένα ασυνήθιστο χιούμορ, γλυκόπικρο θα λέγαμε. Κυρίως είναι άμυνα και για τις δύο. Γελούν η μια με την άλλη και με τον ίδιο τους τον εαυτό για να ξορκίσουν τα αδιέξοδα τους. Την πραγματική ζωή που ήρθε και τις πλάκωσε ενώ αυτές ψάχνουν τον απόλυτο, ονειρικό έρωτα. Ναι αυτόν που υπάρχει μόνο στο σινεμά! Εμείς τον κάναμε να υπάρχει μόνο εκεί.

  1. Ποια ατάκα από το έργο θα αφιερώνατε στον εαυτό σας;

Κασσάνδρα: «Τι να το κάνω το δαχτυλίδι ρε; Εγώ για το χάδι πήγαινα».

Εμμανουέλλα: «Κόβεις την τράπουλα, κρατάς την ανάσα σου και τραβάς. Φτάνει να τραβήξεις το σωστό φύλλο, να ‘χεις τύχη στα δάχτυλα».  Έτσι ξεκινά και τελειώνει το έργο για την Άννα. Ψάχνει το πεπρωμένο σε μια τράπουλα. Την καταλαβαίνω απόλυτα. Τα καλύτερα πράγματα μου έχουν συμβεί όταν είχα τύχη στα δάχτυλα.