Είδαμε την παράσταση «Μαρίκα Νίνου - Σαν άστρο» στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - Free Sunday
Είδαμε την παράσταση «Μαρίκα Νίνου - Σαν άστρο» στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Είδαμε την παράσταση «Μαρίκα Νίνου - Σαν άστρο» στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Η σκηνοθετική σύμπραξη της Μαριάννας Κάλμπαρη με τον Γιάννο Περλέγκα για μια παράσταση ιστορική αναδρομή, τόσο στη ζωή της Μαρίκας Νίνου όσο και στο ίδιο το ρεμπέτικο, σε πρωτότυπα κείμενα της Μαριάννας Κάλμπαρη, μας οδήγησε στο ιστορικό Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Με ψίθυρους και χαμόγελα ξεκινά κάθε νέα εποχή, με ανυπομονησία και βοή προχωρά, με θλίψη και νοσταλγία σβήνει.

Μπουζούκι, κιθάρα, τζουράς, μπαγλαμάς είναι το κοντύλι με το οποίο ο Μάρκος Βαμβακάρης και η παρέα του ξεκίνησαν, μετά τη Σμυρναίικων εποχή, από το 1930 να γράφουν την ιστορία του κλασικού ρεμπέτικου, η οποία στη συγκεκριμένη αυτή του μορφή άλλαξε πρακτικά με τον θάνατο της Νίνου το 1957.

Σε μια αυστηρή και πειθαρχημένη μουσικά περίοδο, όπου μπροστά από τον καλλιτέχνη δέσποζε το ίδιο το μουσικό έργο, όπου η στιγμή ήταν ιεροτελεστία, η σιωπηλή παρακολούθηση θεσμός και η σεμνότητα δρόμος, εμφανίστηκε στα μουσικά πράγματα η Μαρίκα Νίνου, η αρμένικης καταγωγής Ευαγγελία Αταμιάν.

Μια γυναίκα που δεν τη χώραγε ο τόπος, βιασμένη απ’ το πάθος για ζωή, ποτισμένη θεατρικότητα, επικίνδυνη ισορροπίστρια ανάμεσα στους τύπους και την αλλαγή, ανέτρεψε το κατεστημένο της σιωπηλής πρακτικής του ρεμπέτικου.

Σηκώθηκε όρθια, ανασήκωσε τη φούστα, πάτησε γερά στα πόδια της και επικράτησε στο πάλκο τού μέχρι τότε καθαρά ανδροκρατούμενου είδους. Η ως λίγο πριν λάτρης της σπουδαίας Μαρίκας Κοτοπούλη, σύζυγος του ακροβάτη Νίνο

και μητέρα ενός παιδιού, μέρος κι αυτό του θιάσου «Ντούο Νίνο», «Ντούο Νίνο και μισό», εγκαταλείποντας το τσίρκο, υπό την καθοδήγηση του συζύγου της, για 6,5 χρόνια έγινε θεσμός στο λαϊκό τραγούδι.

Γεμίζοντας το μαγαζί του Τζίμι του Χονδρού και όχι μόνο, πάντα στο πλάι του σπουδαίου Τσιτσάνη, με μπρίο, ένταση, ορμή και πάθος, εκτόπισε κάθε στασιμότητα, εκτοξεύοντας το ρεμπέτικο σε νέα ύψη.

Φυσικά, κάθε αλλαγή συναντά στον δρόμο της λατρεία μα και αντίδραση, κάτι που ο γεμάτος ζωντάνια χαρακτήρας της δεν θα μπορούσε να αποφύγει.

Ένα μουσικό ταξίδι στον χρόνο, η παράσταση πλέκει την ανάμνηση με τον ήχο, την ακροβασία με την ιστορία και τον μύθο, δοξάζοντας ένα είδος μουσικό που ένα μέρος της νεολαίας αγνοεί ενώ η παλιότερη γενιά το αναπολεί με νοσταλγία.

Ταξίδι από τα νεανικά χρόνια της ερμηνεύτριας μέχρι το τραγικό της τέλος από καρκίνο το 1957, μόλις 35 ετών, γυρίζοντας από το ταξίδι της στην Αμερική, όπου έλαμψε και εκεί, ηχογραφώντας αρκετά τραγούδια.

Η διαδρομή δεν εστιάζει στην όποια ερωτική σχέση της με τον Τσιτσάνη, αλλά στο χτίσιμο της ίδιας της αντίληψης και κατανόησης της εποχής μέσα από το τραγούδι. Την αλλαγή.

Η σκηνή έγινε ιστορία, με αφετηρία την καιόμενη Σμύρνη του ’22, μέσα από τον καπνό της οποίας αναδύθηκαν παλαιά είδωλα και μείζονος σημασίας γεγονότα.

Έπειτα, το ρεμπέτικο αστικοποιήθηκε, ο μουσικός-τραγουδιστής μετατράπηκε σταδιακά σε performer και ο Μάρκος, απλώνοντας ένα τασάκι, προσδοκούσε, στηριζόμενος στις ευγενικές προθέσεις του πλήθους, ένα δίκαιο αντίτιμο επιβίωσης, απέναντι στον ήχο που γινόταν περισσότερο εντεχνο-λαϊκός.

Ωραία παράσταση που συνδέει τη δραματοποιημένη αφήγηση με τη μουσική, τη νοσταλγία με τον χορό-ακροβασία, όπου η Μαριάννα Κάλμπαρη, σε σκηνοθετική συνεργασία με τον Γιάννο Περλέγκα (τον Τσιτσάνη της παράστασης), άγγιξαν με ιδιαίτερη ευαισθησία τον χωροχρόνο και τον ξεδίπλωσαν εμπρός στα ανυπόμονα μάτια μας.

Η Νίνου (Βερόνικα Δαβάκη) με εκφραστικότητα, χάρη και φωνή γλυκιά μάς ενέταξε στο κλίμα της ζωής της με ευκολία, χαρίζοντάς μας αναμνήσεις, όχι μόνο με τον Γιάννο Περλέγκα, που ήταν πολύ καλός, αλλά και με το υπόλοιπο επιτελείο των ηθοποιών (Ευγενία Αποστόλου, Δημήτρη Μαγγίνα και Μάνο Στεφανάκη) που δεν υστέρησαν καθόλου ερμηνευτικά.

Οι μουσικοί επί σκηνής χάιδεψαν τα ώτα μας με τις γεμάτες αναπόληση μουσικές τους (Αυγερινή Γάτση, πιάνο ακορντεόν, Στράτος Γρίντζαλης, μπουζούκι, μπαγλαμάς, κιθάρα καζού, Μπάμπης Παπαδημητρίου, κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμάς και τέλος ο Γιάννος Περλέγκας με κιθάρα, πιάνο, μπουζούκι και μπαγλαμά).

Υπέροχη ως νότα ακροβάτισσα, που αιωρήθηκε για ώρα πολλή επάνω και γύρω απ’ τη σκηνή με ευαισθησία και χάρη, η Χριστίνα Σουγιουλτζή.

Το λιτό σκηνικό της Λουκίας Χουλιαρά, ξύλινα κουτιά διαφόρων μεγεθών που άλλαζαν θέση καθ’ όλη την παράσταση, κουτιά γεμάτα ήχους, μνήμες και ταξίδια, σε συνδυασμό με την επιλογή των κουστουμιών είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ο φωτισμός του Τάσου Παλαιορούτα ήταν καίριος και η ενορχήστρωση εξαιρετική.

Μέσα σε δύο περίπου ώρες ζήσαμε 35 χρόνια μουσικής μαγείας, όχι μόνο σε σχέση με τη σύντομη ζωή της Μαρίκας Νίνου, μα και με την κυριαρχία και τη σταδιακή πτώση του ίδιου του ρεμπέτικου.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Δραματουργία - σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Συνεργάτης στη δραματουργία - σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας

Πρωτότυπα κείμενα: Μαριάννα Κάλμπαρη

Μουσική επιμέλεια: Γιάννος Περλέγκας

Σκηνικά - κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα

Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας

Μουσική διδασκαλία: Αυγερινή Γάτση, Στράτος Γκρίντζαλης

Ενορχήστρωση: Αυγερινή Γάτση, Στράτος Γκρίντζαλης, Γιάννος Περλέγκας, Μπάμπης Παπαδημητρίου

Βοηθοί σκηνοθέτη: Πίνα Κούλογλου, Μαριλένα Μόσχου

Εκτέλεση παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου

Βοηθός σκηνογράφου - ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου

Κατασκευή κοστουμιών: Σάλι Αλάραμπι, Ευαγγελία Τσιούνη

Σχεδιασμός κομμώσεων: Θωμάς Γαλαζούλας

Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Δεντάκης

Φωτογραφίες: Alex Kat

Video-trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Με την υποστήριξη του Onassis Culture

 

Παίζουν (αλφαβητικά): Ευγενία Αποστόλου, Βερόνικα Δαβάκη, Δημήτρης Μαγγίνας, Γιάννος Περλέγκας, Μάνος Στεφανάκης

Μουσικοί επί σκηνής: Αυγερινή Γάτση (πιάνο, ακορντεόν),

Στράτος Γκρίντζαλης (μπουζούκι, μπαγλαμάς, κιθάρα, καζού),

Μπάμπης Παπαδημητρίου (κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμάς),

Γιάννος Περλέγκας (κιθάρα, πιάνο, μπουζούκι, μπαγλαμάς)

Χορός - ακροβασία: Χριστίνα Σουγιουλτζή