Στάθης Δρογώσης: «Δεν αρκεί το streaming για να φτιαχτεί μια μουσική κοινότητα» - Free Sunday
Στάθης Δρογώσης: «Δεν αρκεί το streaming για να φτιαχτεί μια μουσική κοινότητα»

Στάθης Δρογώσης: «Δεν αρκεί το streaming για να φτιαχτεί μια μουσική κοινότητα»

Ο Στάθης Δρογώσης μας καλεί στις 17 και 31 Μαρτίου να πάμε μαζί του μια «εκδρομή». Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Orfeas Live Bar στην Κυψέλη, μας εξηγεί γιατί επιλέγει την σιωπή για Τέμπη, γιατί δεν θα ασχοληθεί ξανά με την πολιτική, πως επιλέγει τον προσωπικό του χρόνο να τον αφιερώνει στο παιδί του και ποια η γνώμη του για την υποβάθμιση των καλλιτεχνικών πτυχιών.

 

Τι ακριβώς θα περιλαμβάνει αυτή η εκδρομή στο Orfeas Live Bar στην Κυψέλη, Στάθη;

Θα τραγουδήσουμε μαζί με τον Οδυσσέα Τσάκαλο. Θα επισκεφτούμε όλους σχεδόν τους δίσκους μας. Με όχημα το πιάνο μου και τα τύμπανα θα παίξουμε τα τραγούδια μας γυμνά αλλά ουσιαστικά. Κλείνω σχεδόν 23 χρόνια στη δισκογραφία και ξανακοίταξα όλα μου τα τραγούδια για να βγάλω το πρόγραμμα. Είναι συγκινητικό για μένα το ότι παίζω στον Ορφέα, στην παλιά μου γειτονιά. Εκεί έγραψα τα πρώτα μου τραγούδια. Και χαίρομαι που θα μοιραστώ τη σκηνή με τον Οδυσσέα. Τον σέβομαι και τον αγαπάω πολύ.

Πώς ήταν για εσένα αυτός ο χειμώνας σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;

Προσπαθώ να τελειώσω τον δίσκο μου και να περνάω πολύ χρόνο με το παιδί μου. Η κόρη μου είναι πια δέκα και κάνουμε ωραία παρέα.

 

Μετά τον COVID άλλαξαν αρκετά πράγματα. Τι ισχύει σήμερα στο χώρο των live και πώς επηρεάζει εσάς τους καλλιτέχνες;

Υπάρχει τρομερός ανταγωνισμός διότι από το απόλυτο κλείσιμο της δουλειάς μας διψούσαμε όλοι να ξαναπαίξουμε. Οι συναυλίες ευτυχώς άρχισαν ξανά αλλά πρέπει να αποφύγουμε όλοι οι καλλιτέχνες κάποιους ευκαιριακούς διοργανωτές που εντελώς πρόχειρα πάνε να βγάλουν χρήματα με άσχημο τρόπο. Κατά τα άλλα ο κόσμος ευτυχώς στηρίζει το ελληνικό τραγούδι!

Πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία τα επόμενα πέντε χρόνια κατά την άποψή σου;

Δεν μπορώ να το ξέρω. Πάντως βγαίνουν καινούργια ταλέντα. Φοβεροί δίσκοι. Και γουστάρω πολύ να βλέπω παράξενους ιδιαίτερους στίχους. Το χιπ χοπ στην Ελλάδα γιγαντώνεται και χαίρομαι πολύ να βλέπω και την γενιά αυτή των 20άρηδων να γεμίζει γήπεδα. Μου θυμίζει την εποχή των 90s που το ελληνικό ροκ ακουγόταν παντού.

Και επιστρέφει και το βινύλιο. Επιτέλους αγοράζεις κάτι υλικό και το έχεις στην βιβλιοθήκη σου. Δεν αρκεί το streaming για να φτιαχτεί μια μουσική κοινότητα.

Υπάρχουν ευκαιρίες για τους νέους καλλιτέχνες και τι θα έλεγες σε έναν νέο που θέλει επαγγελματικά να ασχοληθεί με τη μουσική;

Ό,τι και να του πω αυτός πρέπει να κάνει του κεφαλιού του. Η μουσική είναι μια ανάγκη. Δεν περιορίζεται σε συμβουλές και σε προσπάθειες για βιοπορισμό. Ή το ‘χεις ή δεν το ‘χεις. Φυσικά χρειάζεται δουλειά. Μελέτη. Πάθος. Αλλά η καρδούλα μας το ξέρει. Το ήξερε πάντα. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου. Όταν το νιώθεις αυτό βρίσκεις τον δρόμο σου. Το μόνο που έχω να πω λοιπόν σε κάποιον νέο είναι το εξής. Μην ακούς εμάς. Άκου την καρδιά σου. Κλισέ αλλά ισχύει.

 

Για αρκετό διάστημα σε βλέπαμε ενεργό πολιτικά με σημαντική δραστηριοποίηση και στα social media. Άλλαξες γνώμη γι’ αυτή σου την επιλογή να τοποθετείσαι πολιτικά;

Με βαριέμαι όταν γίνομαι διδακτικός. Είμαι ενεργός πολίτης αλλά δεν ταυτίζομαι με κάποιο κόμμα. Κρίνω κατά περίπτωση. Έχω περισσότερες απορίες παρά απαντήσεις για τα ζητήματα της πολιτικής. Και νιώθω πληγωμένος από τη στάση κάποιων αριστερών στην πανδημία αλλά και στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και με πληγώνουν κάποιοι αριστεροί διότι όλη μου τη ζωή τους θεωρούσα ανθρωπιστές και ευαίσθητους. Εννοείται ότι δεν αναφέρομαι συνολικά στην αριστερά. Απλά είμαι αυστηρός με τους δικούς μου. Έτσι πρέπει.

 

Ασχολείσαι το ίδιο με την πολιτική στις μέρες μας;

Δεν έχω χρόνο. Προσπαθώ όπως είπα παραπάνω να περνάω χρόνο με το παιδί μου και τους φίλους μου. Και με τη δουλειά μου. Δεν ξέρω αν ποτέ θα ασχοληθώ ξανά. Δε μετανιώνω που εκλέχτηκα δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα. Είναι η πόλη μου και την αγαπώ. Και ήταν τιμή μου. Αλλά έκανα το χρέος μου. Τώρα μουσική.

 

Ποια είναι η άποψή σου για την υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών;

Τριάντα χρόνια τουλάχιστον ζητάμε μια ανώτατη σχολή παραστατικών τεχνών. Χαίρομαι που μάλλον η κόρη μου θα έχει και αυτή την επιλογή αν τη θελήσει. Κατά τα άλλα, η καλλιτεχνική παιδεία στην Ελλάδα είναι υποβαθμισμένη και καμία κυβέρνηση δεν έδινε μεγάλη βάση. Η μεγάλη τομή των μουσικών σχολείων ήταν μια καλή κίνηση αλλά έμεινε μισή. Όλες οι χώρες των Βαλκανίων με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο έχουν εκπληκτικές μουσικές ακαδημίες.

Η μουσική, ο χορός, το θέατρο σπουδάζονται. Με δύσκολο τρόπο. Με πρόβες, αγωνίες και με πρωινές δουλειές γιατί είναι πανάκριβες οι σχολές. Σε συμβολικό επίπεδο υπάρχει μια προκατάληψη ακόμα στην Ελλάδα. «Έλα μωρέ, ηθοποιός θα γίνεις; Μουσικάντης;». Οι γονείς παλεύουν με τα παιδιά τους για να τα σπρώξουν σε σχολές που τα ίδια δεν θέλουν. Είναι λάθος αυτό. Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα. Συντάσσομαι με όσους παλεύουν για τη βελτίωση των καλλιτεχνικών σπουδών στην χώρα μας. Και πρέπει να βρεθεί τρόπος ο κόπος των σπουδαστών να αναγνωριστεί στα πτυχία τους.

Πρόσφατα συνέβη το δυστύχημα στα Τέμπη. Η τέχνη έχει πάντα τον τρόπο να εκφράζει τα συναισθήματά μας, ακόμα και στις πιο έντονες καταστάσεις. Ποιο τραγούδι σε εκφράζει για όσα ζούμε;

Με εκφράζει η σιωπή. Δεν έχω να πω τίποτα στους χαροκαμένους γονείς. Δεν ξεπερνιέται αυτό το πράγμα. Τους σκότωσαν τα παιδιά. Μια αρρωστημένη ευθυνοφοβική κάστα υπηρεσιακών και υπαλλήλων. Μια σειρά από ανεύθυνες κυβερνήσεις. Και φυσικά η καθυστέρηση της δικαιοσύνης. Η άρρωστη νοοτροπία του ελληνικού κράτους που έχει τις δικές του προτεραιότητες και φυσικά δεν το νοιάζει ο άνθρωπος.

Σιωπή λοιπόν.

 

Τελικά ο Στάθης Δρογώσης επανέρχεται ανανεωμένος;

Ναι! Θέλω να βγω ξανά στις συναυλίες. Να βρω ξανά σύνδεση με τη νεότητά μου και την αγάπη μου για τη μουσική. Η μουσική με έσωσε στο παρελθόν και πάλι θα το κάνει.