Οι 9 ταινίες του «Πλανήτη των πιθήκων»

Η νέα ταινία από την σειρά του πλανήτη των πιθήκων με τίτλο «Ο πλανήτης των πιθήκων: σύγκρουση» βγαίνει στις αίθουσες, θυμίζοντας στους θεατές την ιστορία μεταξύ των εξελιγμένων πιθήκων και των ανθρώπων, όπως τους γνωρίζουμε σήμερα.

Το γνωστό franchise μετρά σχεδόν 5 δεκαετίες ύπαρξης και 9 ταινίες, τις 5 αρχικές (1968-1973), το remake του Τιμ Μπάρτον το 2001 και το reboot που ξεκίνησε το 2011 και ήδη μετρά 3 ταινίες (ενώ έχει ανακοινωθεί και τέταρτη, που αποτελεί ένα είδος prequel και μία εισαγωγή στο σύμπαν της ταινίας).

Η ιστορία έχει να κάνει με την εξέλιξη των πιθήκων, που αποκτούν πλήρως τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς και σκέψης, καταλαμβάνουν τον πλανήτη και οι άνθρωποι βρίσκονται στο έλεος τους. Το θέμα της ταινίας έχει ουσιαστικά και βαθιά σχόλια πάνω στην εξέλιξη των ειδών, στην αντιμετώπιση των αφροαμερικανών, στην καταδίωξη των κοινωνικών και φυλετικών μειονοτήτων, στον πολιτισμό, στην βία και στην εξουσία.

Εμείς τις βάλαμε σε σειρά από τη χειρότερη στην καλύτερη

9. Ο πλανήτης των πιθήκων, του Τιμ Μπάρτον (2001)

Μπορεί ο Τιμ Μπάρτον να έχει καταφέρει να δημιουργήσει το δικό του κινηματογραφικό κόσμο, με το remake του Πλανήτη των πιθήκων, όμως, δεν τα κατάφερε. Η ταινία δεν είναι άσχημη και βλέπεται ευχάριστα, το πρόβλημα είναι πως δεν εμπλουτίστηκε από εκείνα τα κινηματογραφικά στοιχεία, που κάνουν τις ταινίες του Μπάρτον μοναδικές. Ήταν απλά ένα σύγχρονο remake, χωρίς ένα νέο στοιχείο που να δίνει διαφορετική οπτική.

8. Απόδραση από τον πλανήτη των πιθήκων, του Ντον Τέιλορ (1971)

Το τρίτο μέρος της παλιάς σειράς αποτελεί και την πιο λάιτ ταινία από όλες. H ιστορία σχετίζεται με τον ταξίδι στο χρόνο των πιθήκων, από το μακρύ μέλλον στο σήμερα (στη δεκαετία του ’70). Η ταινία βασικά περιγράφει την περιήγηση και την επαφή των πιθήκων με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Mπορεί σε πολλά σημεία της να είναι αργή και κουραστική αποζημιώνει όμως με το φινάλε, αφού αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις πέντες παλιές ταινίες.

7. Η κατάκτηση του πλανήτη των πιθήκων, του Τ.Λι Τόμσον (1972)

Το τέταρτο μέρος της σειράς γυρίστηκε το 1972 αλλά διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον, το 1991. Το κεντρικό θέμα του φιλμ είναι πως ο επιζών Σίζαρ κρύβεται ανάμεσα στους ανθρώπους και οργανώνει την εξέγερση των πιθήκων, που θα οδηγήσει μελλοντικά στην δημιουργία του πλανήτη των πιθήκων. Το μειονέκτημα της ταινίας είναι ότι δεν κρατά το ενδιαφέρον του θεατή σταθερό και η πλοκή είναι αδύναμη σε κάποια σημεία της. Είναι όμως μία ταινία prequel που φωτίζει κάποια στοιχεία της ιστορίας δίνοντας χρήσιμες πληροφορίες.

6. Μάχη για τον πλανήτη των πιθήκων, του Τ. Λι Τόμσον (1973)

Το τελευταίο μέρος της παλαιάς σειράς διαδραματίζεται στον 21^ο αιώνα. Oι πίθηκοι βρίσκονται σε θέση ισχύος και αναπτύσσουν τον πολιτισμό τους, συνυπάρχοντας με τους ανθρώπους. Μόνο που δεν όλοι υπέρ αυτής της συνύπαρξης. Το φινάλε της ιστορίας έχει ενδιαφέρον γιατί τονίζει στοιχεία που οι άλλες ταινίες προσπερνάνε, όπως αυτό της συνύπαρξης. Επίσης το τέλος που δίνεται στην ιστορία έχει σημάδια αισιοδοξίας, καθώς υπονοείται ότι έχει δοθεί μία εναλλακτική τροπή και τα αιματηρά γεγονότα του μέλλοντος ίσως αποφευχθούν.

5. Επιστροφή στον πλανήτη των πιθήκων, του Τεντ Ποστ (1970)

Το sequel της πρωτότυπης ταινίας ακολουθεί το ίδιο μοτίβο περίπου με την πρώτη ταινία. Η πλοκή κρατά τον θεατή άγρυπνο να δει τι θα ακολουθήσει, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εμφάνιση των τηλεπαθητικών ανθρώπων του μέλλοντος που δίνουν μία άλλη διάσταση στην ιστορία.

4. Ο πλανήτης των πιθήκων: Η αυγή, του Ματ Ριβς (2014)

Το δεύτερο μέρος του reboot αποτελεί μία εξαίσια ταινίας δράσης που δείχνει το πως ο πόλεμος μεταξύ ανθρώπων και πιθήκων ξεκίνησε. Μία περιπέτεια, η οποία είναι άρτια σκηνοθετημένη που αποδεικνύει ότι τα sequels μπορεί να είναι εξίσου καλές ταινίες. Οι λεπτομέρειες που δίνονται στην ταινία, επεξηγούν τα γεγονότα και την εξέλιξη του σύμπαντος των ταινιών.

3. Ο πλανήτης των πιθήκων: Η σύγκρουση, του Ματ Ριβς (2017)

Η τελευταία ταινία της σειράς αποτελεί μία καλοκουρδισμένη περιπέτεια. Οι σκηνές δράσεις είναι πολλές, με αρκετό ενδιαφέρον και χωρίς να μειώνουν το ενδιαφέρον της πλοκής. Η ταινία κινεί τα νήματα αριστοτεχνικά, από το σημείο που τελειώνει η προηγούμενη, και δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την συνέχιση της.

2. Ο πλανήτης των πιθήκων: Η εξέγερση, του Ρούπερτ Γουάιτ (2011)

Η ταινία επανέφερε το σύμπαν του πλανήτη των πιθήκων κινηματογραφικά το 2011, επιχείρησε να εισάγει την ιστορία και να δείξει το πως όλα ξεκίνησαν. Επεξηγεί το πως ο ιός εξέλιξε τους πιθήκους μέσα από την συγκινητική σχέση του επιστήμονα (Τζεήμς Φράνκο) και του πιθήκου Σίζαρ (Άντι Σέρκις). Η ταινία δικαίως αποτελεί μία εξαιρετική εισαγωγή στη ιστορία εκ νέου, και αυτό αποδεικνύεται ότι αποτέλεσε μία ισχυρή βάση για τις ταινίες που ακολούθησαν.

1. Ο πλανήτης των πιθήκων του Φράνκλιν Σάφνερ (1968)

Η ιστορική ταινία του 1968, όπου όλα ξεκίνησαν αποτελεί αναμφισβήτητα το καλύτερο μέρος της σειράς. Ο Τσάρλτον Ίστον ερμηνεύει τον αστροναύτη που προσγειώνεται σ΄έναν πλανήτη γεμάτο εξελιγμένους πιθήκους, για να μπλεχθεί σε περιπέτειες σ’έναν «άγνωστο» κόσμο. Μία από τις εικονικές αναφορές της επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’60, η ταινία μπορεί να υστερεί σε εφέ, αποτελεί όμως μία ταινία που κάθε κινηματογραφόφιλος πρέπει να έχει δει. Η επιτυχία της ταινίας οδήγησε στις 8 προαναφερθείσες συνέχειες αλλά επιρέασε την επιστημονική φαντασία γενικότερα. Κορυφαία σκηνή της ταινίας είναι όταν στην κάμερα παρουσιάζεται το διαλυμένο κεφάλι του αγάλματος της ελευθερίας σε μία παραλία, υπονοώντας ότι η όλη η ταίνια έχει διαδραματιστεί στη γη, απλά στο μακρίνο μέλλον.