Πάμε σινεμά;

THE DISASTER ARTIST

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέιμς Φράνκο ΣΕΝΑΡΙΟ: Σκοτ Νουστάντερ, Μάικλ Χ. Βέμπερ (βασισμένο στο βιβλίο των Γκρεγκ Σεστέρο και Τομ Μπίσελ «The Disaster Artist: My Life Inside The Room, the Greatest Bad Movie Ever Made») ΠΑΙΖΟΥΝ: Τζέιμς Φράνκο, Ντέιβ Φράνκο, Σεθ Ρόγκεν, Άλισον Μπρι, Ζακ Έφρον, Τζος Χάτσερσον, Τζάκι Γουίβερ, Άρι Γκρέινορ, Τζέισον Ματζούκας

Ο Τζέιμς Φράνκο («127 Ώρες») επιστρέφει στον διπλό ρόλο του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή σε μία ξεκαρδιστική αριστουργηματική βιογραφική κωμωδία με επίκεντρο τον ανεπανάληπτο και εξωγήινο, αλλά υπαρκτό, Τόμι Γουάιζο, τον χειρότερο δημιουργό που πέρασε ποτέ από το Χόλιγουντ. Το «The Disaster Artist» μπορεί να είναι μια ταινία για τη χειρότερη ταινία όλων των εποχών, το «The Room», «τον “Πολίτη Κέιν” των κακών ταινιών», αλλά ταυτόχρονα συνθέτει ένα απολαυστικό, ακραία αστείο, συγκινητικό πορτρέτο με επίκεντρο έναν γνήσια παθιασμένο, αν και τραγικά κακόγουστο, δημιουργό και την ιστορία μιας δυνατής φιλίας ανάμεσα σε αυτόν και τον μοναδικό συνεργάτη που πίστεψε σε αυτόν. Η ταινία έχει κλέψει τις καρδιές του κοινού και των κριτικών, ενώ έχει διαγράψει αξιόλογη φεστιβαλική πορεία, καθώς ήταν το μεγάλο hit του SXSW, αλλά και του Τορόντο, όπου κέρδισε τη 2η θέση στο Βραβείο Κοινού του Τμήματος Midnight Madness. Στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν απέσπασε το Χρυσό Κοχύλι Καλύτερης Ταινίας, ενώ ο Τζέιμς Φράνκο τιμήθηκε για την ερμηνεία του ως Τόμι Γουάιζο με τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α΄ Ανδρικού Ρόλου σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ.

1968

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΣΕΝΑΡΙΟ: Τάσος Μπουλμέτης ΜΟΥΣΙΚΗ: Ευανθία Ρεμπούτσικα ΠΑΙΖΟΥΝ: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Γιώργος Μητσικώστας, Στέλιος Μάινας, Μανώλης Μαυροματάκης, Βασιλική Τρουφάκου, Γιάννης Βούρος, Ορφέας Αυγουστίδης, Θέμης Πάνου, Ταξιάρχης Χάνος, Αντώνης Αντωνίου, Ερρίκος Λίτσης, Θοδωρής Κατσαφάδος, Γιώργος Σουξές, Αλέξανδρος Αμερικάνος, Αλέξανδρος Μούκανος, Μαρία Αντουλινάκη, Γιώργος Βουρδαμής

Ο Τάσος Μπουλμέτης, σκηνοθέτης της «Πολίτικης Κουζίνας» και του «Νοτιά», εμπνέεται από τον επικό αγώνα ΑΕΚ - Σλάβια Πράγας του 1968 και, πενήντα χρόνια μετά, επιστρατεύει ένα πλούσιο και ταλαντούχο καστ για να αποκαλύψει το συναρπαστικό παρασκήνιο πίσω από το άπιαστο όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Μέσα σε μία λαμπερή νύχτα ξετυλίγεται μια ιστορία εθνικής ανάτασης με επίκεντρο τον θρυλικό αγώνα στο Καλλιμάρμαρο που παρακολούθησε ολόκληρη η Ελλάδα από το ραδιόφωνο και πάνω από 80.000 άνθρωποι από κοντά («σπάζοντας» το ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη συνάθροιση σε αγώνα μπάσκετ). Οι συγκινητικές και αστείες ιστορίες της ταινίας συνθέτουν έναν πολύχρωμο μικρόκοσμο, αλλά και τον καμβά μιας συγκλονιστικής εποχής – και μιας ολόκληρης χώρας. Μία ερωτευμένη κοπέλα κάνει πρόβα νυφικού μπροστά στον καθρέφτη της, ενώ ο μελλοντικός γαμπρός βρίσκεται σε απόγνωση κάθε φορά που η ελληνική ομάδα σκοράρει. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων θυμάται την πατρίδα που άφησε πίσω. Ένας νεαρός κομμουνιστής κρατούμενος πανηγυρίζει με κάθε πόντο και ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ γίνεται εξομολογητήριο παλιών και πρόσφατων τραυμάτων. Χρόνια πριν από αυτή τη βραδιά, τρεις Πολίτες αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα αθλητικό σωματείο για να πουν την ιστορία τους. Μέχρι το τέλος της βραδιάς, η ιστορία της Ελλάδας θα αλλάξει για πάντα. Μέχρι το τέλος του 1968, η ιστορία του κόσμου θα αλλάξει για πάντα.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

THE DEATH OF STALIN

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αρμάντο Ιανούτσι ΣΕΝΑΡΙΟ: Αρμάντο Ιανούτσι, Ντέιβιντ Σνάιντερ, Ίαν Μάρτιν ΠΑΙΖΟΥΝ: Στιβ Μπουσέμι, Τζέφρι Τάμπορ, Πάντι Κόνσινταϊν, Σάιμον Ράσελ Μπιλ, Μάικλ Πάλιν, Τζέισον Άιζακς, Αντρέα Ράιζμποροου

Τη νύχτα της 2ας Μαρτίου του 1953 ένας άντρας πεθαίνει. Ένα τρομερό εγκεφαλικό επεισόδιο κάνει όλο του το σώμα να καταρρεύσει. Το όνομά του είναι Ιωσήφ Στάλιν, γενικός γραμματέας της ΕΣΣΔ. Ο «Θάνατος του Στάλιν» είναι μια σάτιρα που αφορά τις μέρες πριν από την κηδεία του Πατέρα ενός έθνους. Είναι οι μέρες που θα ρίξουν φως πάνω στην τρέλα και στην έλλειψη ηθικών αξιών του ολοκληρωτισμού. Είναι οι μέρες που θα βρουν τους άντρες που άλλοτε συνεργάζονταν με τον Στάλιν να παλεύουν προκειμένου να κληρονομήσουν την τεράστια δύναμη που είχε πάνω στον λαό. Τότε ξεκίνησε μια σκληρή μάχη για τη διαδοχή της θέσης του ανάμεσα στους αμέσως κατωτέρους του στην κλίμακα της ιεραρχίας. Καθένας τους ήταν αποφασισμένος να οδηγήσει εαυτόν πάση θυσία στη θέση απόλυτης εξουσίας που ο Στάλιν είχε. Ήταν ένας αγώνας που διήρκεσε δύο ατελείωτες μέρες, ένας αγώνας που έκανε μεγάλους και έμπειρους άντρες να αφήσουν την τρέλα να τους καταλάβει, όπως και τη φιλοδοξία, αλλά και την απανθρωπιά.