Η Πόρτα: Ένα μυθιστόρημα ανάμεσα στη λογική και το παράλογο - Free Sunday
Η Πόρτα: Ένα μυθιστόρημα ανάμεσα στη λογική και το παράλογο

Η Πόρτα: Ένα μυθιστόρημα ανάμεσα στη λογική και το παράλογο

 «Η Πόρτα», το νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Τσεκούρα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Έρμα, μας συστήνει τον Κλεό Κελλάρη, έναν διανοούμενο, γύρω στα πενήντα, που ζει μόνος του, αποφεύγοντας τις συναναστροφές με τους άλλους ανθρώπους. Μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιεί πως αν πεθάνει δεν θα ανακαλύψει κανείς το πτώμα του. Τι κάνει λοιπόν; Πηγαίνει και βγάζει την πόρτα του σπιτιού του και την πετάει στα σκουπίδια, μήπως τον βρουν μια ώρα νωρίτερα. Τα πράγματα όμως –μάλλον- δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς τα φανταζόταν.

Αυτό το «μάλλον» μοιάζει να είναι το κλειδί σε αυτό το ξεχωριστό μυθιστόρημα, που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, τη λογική και το παράλογο. Για να είμαστε ειλικρινείς, καμία απολύτως σημασία δεν έχει αν όλα όσα συμβαίνουν μετά από την αφαίρεση της πόρτας είναι εντός ή εκτός πραγματικότητας. Σημασία έχει ότι έχουν μια τρομακτική σημασία…

«Κάθε Πόρτα εξ ορισμού είναι ένα εντελώς προσωπικό όριο. Μια μεθόριος γραμμή» παρατηρεί ο Δημήτρης Τσεκούρας. «Τι γίνεται όμως όταν μόνος σου αποφασίζεις να καταργήσεις αυτό το όριο; Είσαι τρελός; Είσαι μήπως χαζός; Είσαι ανοιχτός; Ή μήπως πλέον δεν σε νοιάζει απολύτως τίποτα; Πώς θα ήταν ένας κόσμος χωρίς το στοιχείο της ιδιωτικότητας; Μάλλον ένας ανέφικτος κόσμος. Στο βιβλίο πάντως, ο ήρωας αντιμετωπίζεται είτε ως ούφο είτε ως παράφρων από τους ανθρώπους που μένουν στην ίδια πολυκατοικία με αυτόν».

porta min

Χρησιμοποιώντας ποικίλες λογοτεχνικές αναφορές – από τον Σοφοκλή μέχρι την Emily Dickinson – ο Δημήτρης Τσεκούρας μας χαρίζει ένα δαιδαλώδες μυθιστόρημα που φλερτάρει με το σύμπαν του Ντοστογιέφσκι και του Κάφκα, τους δύο αγαπημένους του συγγραφείς. «Σε αυτούς τους δύο νομίζω πλέον ότι υπάρχουν τα πάντα. Και αυτά τα πάντα είναι πάντα καινούργια. Ανέγγιχτα από τον Χρόνο» επισημαίνει.

«Η Πόρτα» ολοκληρώνει μία άτυπη τριλογία που ξεκίνησε με τα μυθιστορήματά  «Η φθορά» (2013) και «Η κοιλιά» (2016). Μια τριλογία που σχετίζεται –στον πυρήνα της- με την πολύ αργή εξέλιξη μιας ολιστικής ψυχικής κατάστασης και όχι με τη διαδοχή της αφήγησης γεγονότων. Παραμένει ωστόσο ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί ανεξάρτητα από τα άλλα δύο.

«Ζούμε σε έναν τόσο παράλογο Κόσμο πλέον που πολύ φοβάμαι ότι η μόνη πιθανή λύση είναι ο απόλυτος εγκλεισμός στον Εαυτό» καταλήγει ο Δημήτρης Τσεκούρας αποκαλύπτοντας ότι «Η Πόρτα» γράφτηκε σε κατάσταση ενός απόλυτου σχεδόν εγκλεισμού του στο σπίτι –κυριολεκτικά και μεταφορικά- που διήρκησε δύο ολόκληρα χρόνια.