Γυναικείες υπογραφές - Free Sunday
Γυναικείες υπογραφές

Γυναικείες υπογραφές

Κική Δημουλά, «Εκλήθην ομιλήτρια», εκδόσεις Ίκαρος

1 min

Είκοσι οκτώ «ποιητικά χρονογραφήματα», ομιλίες της Κικής Δημουλά σε συνέδρια και εκδηλώσεις, χαιρετισμοί και αποχαιρετισμοί από το 1992 έως το 2017. Κείμενα και στοχασμοί για διαφορετικά θέματα, με τον δικό της ελεύθερο τρόπο και τη μεταφορική αντίληψη του κόσμου που διέθετε.

«Δεν πήρα μόνη την απόφαση να συγκεντρωθούν σε έναν τόμο λόγοι που εκφώνησε η μητέρα μου σε συνέδρια, εκδηλώσεις, χαιρετισμούς και αποχαιρετισμούς. Την πήραμε μαζί, λίγο πριν ανέβει στη βάρκα του ανέκκλητου. Καταθέτω, ως αποδεικτικό της εξουσιοδότησής της να κινούμαι ελεύθερα και να στεγάζω όπως νομίζω τα λόγια της, ένα αδιάσειστο τεκμήριο: τον πρότερο, ενωμένο διά βίου, βίο μας. Ξεχώρισα, έτσι, είκοσι οκτώ από τα ποιητικά χρονογραφήματα, αυτά που θεώρησα πως παρουσιάζουν ατμοσφαιρικά τις εσωτερικές διαθέσεις της, τους μετασυμβολισμούς των επίκαιρων τότε θεμάτων και φωτογραφίζουν τον χρόνο. Τα διάλεξα για να δώσω ένα μέλλον στο υποσχετικό παρελθόν και μια ευκαιρία να ανιχνεύεται η απουσία της», γράφει η κόρη της ποιήτριας στο οπισθόφυλλο.

Ελένη Τσαμαδού, «Μυστικές ιστορίες», εκδόσεις Ψυχογιός

2 min

Τι κοινό έχουν η Μόνα Λίζα, η Κλεοπάτρα, ο Κολοκοτρώνης, η Κασσιανή και η Αυγούστα Θεοδώρα; Μια Γαλλίδα Σουλτάνα και η Μπουμπουλίνα; Η Άννα Κομνηνή και ο Μωυσής; Η βασίλισσα Αμαλία και ένα ορφανό φτωχόπαιδο στην Αγγλία; Ο ποιητής Πετράρχης και η Μύρτις; Η ωραία Ελένη και ένας τραπεζίτης, και αυτός με τον Καποδίστρια; Η Ρωξάνη και ένας συνταξιούχος φύλακας μουσείου; Μια χήρα στη Μάνη και γυναίκες της καθημερινότητας; Τι τους συνδέει;

Διαβάστε το βιβλίο για να μάθετε τις μυστικές τους ιστορίες. Αλήθειες καλά κρυμμένες στα βάθη της ιστορίας ή δημιουργήματα της φαντασίας.

Λίτσα Φραγκούλη, «Έτσι άρχισαν όλα», εκδόσεις Λιβάνη

3 min

Μια αγάπη απαγορευμένη, που η γυναίκα φορτώνεται όλο το βάρος της ευθύνης και το µεγαλύτερο µερίδιο στις ενοχές, που της υψώνουν ένα αβάσταχτο τείχος. Το κενό της απόγνωσης φωλιάζει µέσα της και σαν αφρισµένο ποτάµι την παρασύρει στην εσχατιά της θλίψης. Σε εκείνο το ατελείωτο κάλεσµα χωρίς όρια, η ψυχή της, διάφανη και αθώα, καίγεται από τις φλόγες του πάθους. Η µεγάλη γεύση της µοναξιάς θα τη συνοδεύσει. Οι βεβαιότητες που έχουν φωλιάσει στην ψυχή της θα τη φέρουν αντιµέτωπη µε τον εαυτό της, που θα βουλιάζει καθηµερινά στη σιωπή, αφού θα εξασθενεί η σηµασία της ζωής. Προχωράει στους ανοιχτούς ορίζοντες ενός βαθύτερου συνειδητού, που τη συντρίβει. Σε αυτό το δεδοµένο σηµείο της απόγνωσης...

Κέλι Ρίμερ, «Αλήθειες που δεν σου είπα», μετάφραση: Φωτεινή Πίπη, εκδόσεις Μίνωας

4 min

Όταν ο πατέρας της μεταφέρεται σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, η Μπεθ προσφέρεται να αδειάσει το πατρικό σπίτι και τότε διαπιστώνει έκπληκτη ότι η πόρτα της σοφίτας, όπου κάποτε έπαιζε με τα αδέρφια της, είναι ασφαλισμένη με λουκέτο.

Ξεκαθαρίζοντας την ακαταστασία, βρίσκει μια σελίδα ημερολογίου, γραμμένη με τον γραφικό χαρακτήρα της μητέρας της. Όλοι γνωρίζουν ότι η Γκρέις είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητικό δυστύχημα, αλλά αυτό το χειρόγραφο φέρνει στο φως μια πολύ πιο ζοφερή εκδοχή. Η μητέρα της έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη και ο σύζυγός της έμοιαζε ελάχιστα με τον στοργικό πατέρα που γνώρισαν η ίδια και τα αδέρφια της…

Τρεις γυναίκες, τρεις ηρωίδες με τις οποίες ο αναγνώστης θα κάνει το πιο δύσκολο και συνάμα λυτρωτικό ταξίδι. Από το 1957 στο σήμερα, παρουσιάζονται οι ιστορίες μιας οικογένειας που παλεύει με τους δαίμονές της, αλλά και οι κοινωνικές αντιλήψεις για την επιλόχειο κατάθλιψη, την έκτρωση και την άνοια. Μια συγκλονιστική ιστορία για τα ψέματα και τις αναμνήσεις που μπορούν να ενισχύσουν τα δεσμά μιας οικογένειας ή να τα κόψουν εντελώς.

Κορνηλία Τσεβίκ-Μπαϊβερτιάν, «Τα σπίτια της γιαγιάς μου», εκδόσεις Τσουκάτου

5 min

Κάθε σπίτι της γιαγιάς έχει τη δική του ιστορία. Και κάθε πρόσωπο της αφήγησης, υπαρκτό ή φανταστικό –συμπεριλαμβανομένου και εκείνου της γιαγιάς– δημιουργεί ως διά μαγείας την ατμόσφαιρα του βιβλίου, όπου κάθε ήρωας εμφανίζεται ως φορέας μιας χαρμολύπης.

Στην ουσία, κάθε σπίτι της γιαγιάς αντικατοπτρίζει φαντασιακά τους περιπετειώδεις αγώνες των Ρωμιών της Πόλης στα πρόθυρα της τρίτης χιλιετίας.

Κάθε σπίτι της γιαγιάς είναι σαν ένα βαγόνι τρένου, το οποίο μεταφέρει πολλούς επιβάτες που, ως κοινωνοί μιας εποχής της Πόλης, ταξιδεύουν μέσα σ’ έναν άστατο κόσμο ο οποίος δημιουργήθηκε μέσα από την πλάνη, τα όνειρα και τις αναζητήσεις των ανθρώπων της.

Εύη Λαμπροπούλου, «Από την αρχαία Μεσσήνη στην Ανδανία», πρόλογος: Σταύρος Μπένος, εκδόσεις Παπαζήση

6 min

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την προβολή και την ανάδειξη της μνήμης μιας περιοχής που αποτέλεσε το λίκνο της διαμόρφωσης της συνείδησης και της ταυτότητας των Μεσσηνίων στον ρου της ιστορίας τους, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, με ενδεικτικές νύξεις και αναφορές στα νεότερα χρόνια αλλά και στο σήμερα. Γύρω από μία σημαντική θρησκευτική γιορτή, τα Μυστήρια της Ανδανίας, στήνεται μία πολιτιστική διαδρομή που συνδέει τα δύο άλλοτε σημαντικότερα μυθολογικά, ιστορικά, πολιτικά και πολιτιστικά κέντρα της μεσσηνιακής επικράτειας, τη Μεσσήνη και την Ανδανία. Στο πλαίσιο αυτής της διαδρομής, που ακολουθεί τα βήματα του Παυσανία αλλά και τα ίχνη της ιεράς πομπής των Μεσσηνίων, από την ιστορική πρωτεύουσα Μεσσήνη στο λατρευτικό κέντρο της παλαιάς πρωτεύουσας Ανδανίας, σε μία προσπάθεια επανασύνδεσης με τα παρελθόν τους αλλά και επικαιροποίησης της σχέσης τους με τις παλαιές λατρείες και τα ιερά τους, περιηγούμαστε την περιοχή και τους ενδιάμεσους σταθμούς της. Μέσα από τα μνημεία της εν λόγω διαδρομής και της ευρύτερης περιοχής, παρακολουθούμε τα εξελικτικά στάδια της πολιτισμικής και ιστορικής μνήμης, καθώς και τους μηχανισμούς διαμόρφωσης της «εθνικής» συνείδησης και ταυτότητας του μεσσηνιακού λαού.