"Το χαμένο Νόμπελ" του Κώστα Αρκουδέα

Την άνοιξη του 1947, ενώ η Ελλάδα σπαράσσεται από τον Εμφύλιο, ο Νίκος Καζαντζάκης θέτει από κοινού υποψηφιότητα με τον Άγγελο Σικελιανό για το Νόμπελ λογοτεχνίας. Η υποψηφιότητά του συσπειρώνει το συντηρητικό κατεστημένο της εποχής, που στο πρόσωπο του Κρητικού συγγραφέα βλέπει έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς του. Εναντίον του επιστρατεύονται όλα τα μέσα, προκειμένου να αποφευχθεί η βράβευσή του. Το βιβλίο του Κώστα Αρκουδέα «Το χαμένο Νόμπελ» (εκδόσεις Καστανιώτη) περιλαμβάνει προσωπικές μαρτυρίες, επιστολές, άρθρα, αποσπάσματα από βιβλία και έγγραφα-ντοκουμέντα και προσωπικότητες όπως ο Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης και ο Ρίτσος, διάσημους νομπελίστες, όπως ο Έσσε, ο Ζιντ, ο Έλιοτ, ο Χέμινγουεϊ και ο Καμί. Πάνω απ’ όλα, όμως, γινόμαστε μάρτυρες της οδύσσειας του πνευματικού και πολιτικού κόσμου της Ελλάδας τον 20ό αιώνα.