Παγκόσμιος συναγερμός για την κλιματική αλλαγή

Συναγερμό σημαίνουν οι επιστήμονες για την υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία αναμένεται να είναι καταστροφική τα επόμενα χρόνια αν δεν ληφθούν επειγόντως μέτρα. Έκθεση-φωτιά των επιστημόνων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) απευθύνει έκκληση στην παγκόσμια κοινότητα για ριζικές αλλαγές στην καθημερινότητά μας.

SOS από τους επιστήμονες

Οι μελετητές δίνουν περιθώριο έως το τέλος του αιώνα για να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη, επισημαίνοντας ότι ο ανθρώπινος παράγοντας έχει ήδη αυξήσει την παγκόσμια θερμοκρασία κατά περίπου 1 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την εποχή πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Οι 91 επιστήμονες καλούν τους πολιτικούς ηγέτες που έχουν υπογράψει τη Συμφωνία του Παρισιού να περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας το πολύ στους 1,5 βαθμούς Κελσίου έως το 2100. Στην αντίθετη περίπτωση, θα δημιουργηθούν μεγαλύτερα προβλήματα, κυρίως «στους φτωχότερους κατοίκους του πλανήτη».
Συγκεκριμένα, οι καθαρές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να μειωθούν κατά 45% έως το 2030 και να μηδενιστούν γύρω στο 2050. Σύμφωνα με τον Νίκλας Χένε, καθηγητή της Αλλαγής του Κλίματος στο Πανεπιστήμιο Βαγκενίγκεν της Ολλανδίας, «για να κατανοήσουμε τι θα σημάνει ο τερματισμός των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα το 2050, πρέπει να αντιληφθούμε ότι σχεδόν όλοι οι τομείς της ζωής πρέπει να αλλάξουν. […] Λιγότερες πτήσεις. Να τρώμε λιγότερο κρέας. Να οδηγούμε λιγότερο».

Εφιαλτικά σενάρια

Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, μια άνοδος της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς θα εξαφανίσει τους κοραλλιογενείς υφάλους, θα επιταχύνει το λιώσιμο των πάγων και η παγκόσμια στάθμη των θαλασσών θα ανέβει κατά περίπου 10 εκατοστά, ενώ ο Αρκτικός Ωκεανός θα βιώνει τουλάχιστον ένα καλοκαίρι χωρίς παγωμένα νερά ανά δεκαετία. Αρνητικά θα επηρεαστεί και η αποδοτικότητα σημαντικών γεωργικών καλλιεργειών (ρυζιού, σταριού κ.ά.).
«Κάθε επιπλέον κομμάτι θέρμανσης έχει σημασία, ειδικά με δεδομένο ότι θέρμανση κατά 1,5 βαθμούς ή υψηλότερα αυξάνει τον κίνδυνο μακροπρόθεσμων και μη αναστρέψιμων αλλαγών, όπως απώλεια κάποιων οικοσυστημάτων» δήλωσε ο Χανς-Ότο Πόρτνερ, επικεφαλής μίας εκ των τριών ομάδων εργασίας που εκπόνησαν τη μελέτη.
Ο Νικ Μάμπεϊ, διευθύνων σύμβουλος της E3G (Third Generation Environmentalism), ανέφερε ότι «έχουμε πολλές τεχνολογίες που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε πολύ πιο γρήγορα τώρα για να προσπαθήσουμε να ανακόψουμε την αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς. Για να πιάσουμε το απόλυτο μηδέν θα πρέπει να καινοτομήσουμε. Αν κοιτάξετε το κόστος τού να μην κάνουμε τίποτα, θα διαπιστώσετε ότι ο κίνδυνος είναι τεράστιος για τον πλανήτη, αλλά και τη δική μας επιβίωση. Πρέπει, λοιπόν, να προσπαθήσουμε, ακόμα κι αν χρειαστεί μια τιτάνια προσπάθεια».

Τεράστια οικονομική καταστροφή

Παράλληλα, όπως ανακοίνωσε το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τη Μείωση του Ρίσκου από Καταστροφές (UNISDR), οι οικονομικές ζημιές που έχουν προκαλέσει οι καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα έχουν αυξηθεί κατά περίπου δυόμισι φορές τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1979-1997 οι συνολικές ζημιές ανήλθαν στα 1,3 τρισ. δολάρια, ενώ από το 1998 έως το 2017 το ποσό ανήλθε στα 2,9 τρισ. δολάρια. Οι ζημιές αφορούσαν κυρίως το κομμάτι που σχετίζεται με τις καιρικές συνθήκες, όπως καταιγίδες, πλημμύρες και ξηρασίες.
Οι ζημιές ήταν μεγαλύτερες στις ΗΠΑ, φτάνοντας στα 945 δισ. δολάρια, και ακολουθούν η Κίνα στα 492 δισ. δολάρια και η Ιαπωνία στα 376 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με το UNISDR, τα τελευταία 20 χρόνια «1,3 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν και 4,4 δισεκατομμύρια τραυματίστηκαν ή έμειναν άστεγοι».
Ο εκπρόσωπος του UNISDR Ρικάρντο Μένα επισήμανε στο Reuters ότι, αν και οι αναπτυγμένες χώρες έχουν τις υψηλότερες οικονομικές ζημιές σε απόλυτους αριθμούς, η έκθεση υπογράμμισε ότι στις πιο φτωχές χώρες οι πιθανότητες οι κάτοικοί τους να σκοτωθούν στη διάρκεια μιας φυσικής καταστροφής είναι επτά φορές μεγαλύτερες απ’ ό,τι σε πιο πλούσιες χώρες, προσθέτοντας μάλιστα ότι τα στοιχεία που αφορούν σε αναπτυσσόμενες χώρες σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες των φυσικών καταστροφών είναι ίσα-ίσα «η κορυφή του παγόβουνου». Είναι χαρακτηριστικό ότι στις δέκα χώρες με τις μεγαλύτερες ετήσιες απώλειες ως ποσοστό της ανάπτυξης, η μόνη χώρα με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν το Πουέρτο Ρίκο, ενώ οι υπόλοιπες ήταν κατά τεκμήριο φτωχές χώρες, όπως η Αϊτή, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα, η Νικαράγουα, η Γεωργία, η Βόρεια Κορέα και το Τατζικιστάν.

Επιστολή Greenpeace στον Αλέξη Τσίπρα

Να αναλάβει πρωτοβουλία για την προστασία της Μεσογείου και των λαών της από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής καλεί τον πρωθυπουργό ο γενικός διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace Νίκος Χαραλαμπίδης. Με επιστολή του ο κ. Χαραλαμπίδης σημειώνει ότι μεταξύ των δράσεων που μπορεί να αναλάβει ο κ. Τσίπρας είναι η «απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η βιώσιμη γεωργία, η προστασία δασικών και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, η προστασία υποδομών, έξυπνα δίκτυα και διασυνδέσεις, σύγχρονα συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας και προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας».
Στην επιστολή τονίζεται ακόμη ότι «ο πρωθυπουργός έχει στα χέρια του μία μοναδική ευκαιρία: να αναλάβει πρωτοβουλία, σε συνεργασία με τον Αιγύπτιο και τον Κύπριο συνάδελφό του, για την προστασία της Μεσογείου και των λαών της από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Οποιαδήποτε συζήτηση για περαιτέρω έρευνα με σκοπό την ανεύρεση και την αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη χώρα μας είναι εκτός τόπου και εξαιρετικά επικίνδυνη για την οικονομία και την κοινωνία, αφού η έκθεση της Διεπιστημονικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή για το 2018 προειδοποιεί ότι για να αποφύγουμε τις πλέον καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η οποία είναι ήδη εδώ, οφείλουμε να μειώσουμε κατά το ήμισυ τις παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2030 και να τις μηδενίσουμε μέχρι το 2050».