Το καλύτερο ψάρι είναι το φρέσκο

Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός με ιδιαίτερη  προτίμηση στην ψαροφαγία και την κατανάλωση θαλασσινών όπως τα μαλάκια, τα οστρακοειδή και τα καρκινοειδή.

 Είναι συχνό φαινόμενο, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, τα ψάρια να βρίσκονται στο τραπέζι μας μια και δυο φορές την εβδομάδα. Τα υπόλοιπα θαλασσινά έχουν την μέγιστη κατανάλωση τους κατά τις περιόδους της νηστείας καθώς συγκαταλέγονται μέσα στα νηστίσιμα τρόφιμα.

Η διατροφική αξία των ψαριών και των θαλασσινών είναι τεράστια. Τα άτομα που καταναλώνουν ψάρια σε τακτική βάση έχουν κατά 15%  χαμηλότερο κίνδυνο  για καρδιαγγειακά σε σχέση με τα άτομα που δεν καταναλώνουν.

Τα ψάρια και τα θαλασσινά είναι  άριστες πηγές πολλών θρεπτικών συστατικών όπως βιταμίνες και ανόργανα άλατα. Τα λιπαρά ψάρια έχουν σχετικά υψηλά επίπεδα της βιταμίνης D και αρκετή ποσότητα βιταμίνης Α. Είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και Ω3 λιπαρά οξέα. Τα θαλασσινά είναι πλούσια σε βιταμίνη B12, ιώδιο και σελήνιο και άλλα συστατικά που προάγουν την υγεία όπως ταυρίνη, φυτοστερόλες, αντιοξειδωτικά και φωσφολιποειδή. Το κύριο χαρακτηριστικό της ποιότητας των ψαριών και των θαλασσινών είναι η φρεσκότητα τους. Ο λαός μας λέει ότι το καλύτερο ψάρι είναι το φρέσκο και έχει δίκιο.

Τι σημαίνει όμως φρέσκο ψάρι και φρέσκα θαλασσινά και πως τα διακρίνουμε;

Το πρώτο κριτήριο φρεσκότητας είναι η μυρωδιά. Το ψάρι όταν  αλιεύεται είναι τελείως άοσμο. Λίγο αργότερα μυρίζει θάλασσα και σιγά σιγά αποκτά την χαρακτηριστική «ψαρίλα» που γίνεται από έντονη έως αφόρητη όταν έχει αλλοιωθεί. Τα φρέσκα ψάρια πρέπει να έχουν μια ωραία μυρωδιά που να θυμίζει αυτή των φυκιών. Πρέπει να είναι σκληρά και άκαμπτα και όταν τα βάλουμε στην παλάμη μας να σχηματίζουν ένα τόξο με το άνοιγμα προς τα πάνω . Όταν πιέζουμε την σάρκα τους πρέπει να μην μένει σημάδι και να επανέρχεται άμεσα στην αρχική της θέση. Τα μάτια τους πρέπει να είναι λαμπερά και διαυγή με την κόρη σκουρόχρωμη και την ίριδα χρυσαφιά ή ομοιόμορφα κόκκινη. Το φρέσκο ψάρι καθαρίζεται εύκολα και τα εντόσθια του αφαιρούνται ολόκληρα χωρίς να σπάσουν πουθενά. Τα βράγχια  πρέπει να έχουν ζωηρό κόκκινο ή ροζ χρώμα και να είναι υγρά. Τα σκούρα καφέ στεγνά βράγχια είναι σημάδι ότι είναι μπαγιάτικα. Τα κόκαλα του  φρέσκου ψαριού πρέπει να είναι ανοιχτόχρωμα προς το λευκό και όχι σκούρα. Για τα υπόλοιπα θαλασσινά όπως χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές, μοσχιοί, θράψαλα πρέπει να προσέχουμε να μυρίζουν θάλασσα και όχι αμμωνία ή οτιδήποτε άλλο. Η σάρκα τους να είναι πυκνή , συμπαγής και ελαστική και τα πλοκάμια να μην κόβονται με το παραμικρό τράβηγμα. Τα οστρακοειδή όπως όπως μύδια, κυδώνια, γυαλιστερές, στρείδια και συναφή πρέπει να είναι ζωντανά και κλειστά ή πολύ λίγο ανοιχτά και να κλείνουν μόνα τους με το παραμικρό άγγιγμα στο κέλυφός τους.

Οι γαρίδες, καραβίδες, αστακοί, καβούρια κ.λπ. όταν είναι νωπά, πρέπει έχουν την οσμή της θάλασσας και τα αρθρωτά τους μέρη να είναι σταθερά και κολλημένα στο σώμα. Η επιφάνειά τους  να είναι γυαλιστερή και το κεφάλι τους δεν πρέπει να έχει µαύρες κηλίδες ή μελανό χρώμα.

Μην διστάζετε να μπείτε στην κουζίνα της ταβέρνας και να διαλέξετε το ψάρι σας,! Το νου σας λοιπόν και καλή όρεξη!