Ο Εχθρός: Τα παιδιά «παίζουν» πόλεμο και μαθαίνουν την ειρήνη - Free Sunday
Ο Εχθρός: Τα παιδιά «παίζουν» πόλεμο και μαθαίνουν την ειρήνη

Ο Εχθρός: Τα παιδιά «παίζουν» πόλεμο και μαθαίνουν την ειρήνη

Η νέα παραγωγή της Ομάδας Αστροναύτες με τίτλο «Ο Εχθρός», που παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στις 12 το μεσημέρι στο θέατρο Rabbithole στο Μεταξουργείο, ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους με την πρωτοτυπία της, το χιούμορ και την ανθρωπιά της. «Τα παιδιά φεύγουν και θέλουν κι άλλο!» μας λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Johnny O και η αλήθεια είναι ότι «Ο Εχθρός» είναι μία παράσταση που δεν τη χορταίνεις.

Ετοιμαστείτε να μπείτε σε μία… εμπόλεμη ζώνη, να νιώσετε την αδρεναλίνη σας να εκτινάσσεται στα ύψη, να δείτε δύο στρατιώτες στα χαρακώματα να πολεμούν αδιάκοπα ο ένας τον άλλον μέχρι να ανακαλύψουν ότι και οι δύο είναι απλά άνθρωποι και η ειρήνη είναι ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει στον κόσμο.

«Ο Εχθρός», βασισμένος στο ομώνυμο παιδικό βιβλίο του Ντάβιντε Κάλι,  περνάει ένα σπουδαίο αντιπολεμικό μήνυμα στα παιδιά μέσα από μία παράσταση – παιχνίδι, γεμάτη σασπένς και γέλιο. Μία παράσταση… χωρίς λόγια, αφού οι δύο ηθοποιοί (Ντίνος Ποντικόπουλος και Θεμιστοκλής Καρποδίνης) παίζουν μόνο με την εκφραστικότητα του σώματός τους, με βάση την τεχνική του βωβού κινηματογράφου, πάνω στις νότες της μουσικής της Φωτεινής Τσακνάκη που τους συνοδεύει ζωντανά επί σκηνής.

Ο ΕΧΘΡΟΣ 1 min

Στο τέλος η αγάπη, η συμφιλίωση και η ειρήνη νικά. Ο ζόφος του πολέμου υποχωρεί. Και τα παιδιά φεύγουν ενθουσιασμένα από την μοναδική αυτή εμπειρία, αλλά και έχοντας συνειδητοποιήσει ότι ο πόλεμος, το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός μόνο δεινά φέρνουν.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Johnny O, μίλησε στη Free Sunday για την ξεχωριστή αυτή παράσταση, τα μηνύματα που περνάει, την ενθουσιώδη ανταπόκριση των παιδιών, αλλά και την ιδιαίτερη τεχνική του βωβού κινηματογράφου.

Πώς μπορεί να μιλήσει κανείς στα παιδιά για τον πόλεμο;

Στα παιδιά, είναι εύκολο να μιλήσεις για πόλεμο, γιατί κατ’ αρχήν τα παιδιά «παίζουν» πόλεμο. Τραβάς μια γραμμή, φτιάχνεις οχυρά κι αρχίζει η μάχη. Το θέμα όμως είναι πως περά από παιχνίδι, ο πόλεμος είναι παράλογος κι ως τέτοια κατάσταση, παρουσιάζεται στον «Εχθρό». Δυο ΑΝΘΡΩΠΟΙ γίνονται ΖΩΑ εξαφανίζοντας κάθε λογική. Τα παιδιά από ένα σημείο και μετά αναζητούν το σπάσιμο των συνόρων... Στη συμφιλίωση λοιπόν τα χαμογέλα είναι παντού!

Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτούς τους δύο στρατιώτες; Τι τους ενώνει και τι τους χωρίζει;

Οι δυο στρατιώτες είναι  άνθρωποι . Έχουν υποστεί πλύση εγκέφαλου πως ο απέναντι είναι ένα Τέρας που θέλει να τους καταστρέψει και να αφανίσει τα πάντα. Το παραμύθι αυτό το έχουν μάθει καλά, γι αυτό και πολεμούν. Όμως αυτό που καταλαβαίνουν στο τέλος είναι πως με τον απέναντι άνθρωπο δεν έχουν ΚΑΜΙΑ διάφορα. Αντιθέτως τους ενώνουν περισσότερα από όσα τους χωρίζουν: η μοναξιά, ο φόβος, η έλλειψη, αλλά κι η αγάπη για τους φίλους κι αγαπημένους, η δημιουργία, η τέχνη, η Λογικη... Όλα αυτά τους ενώνουν, ο παραλογισμός τους χωρίζει.

Ο ΕΧΘΡΟΣ 2 min

Τι ρόλο παίζει η μουσική και το ηχητικό της περιβάλλον;

Η μουσική σ αυτό το είδος θεάτρου παίζει σπουδαίο ρολό καθώς δεν υπάρχει λόγος. Η μουσική σαν άλλος αφηγητής μας ταξιδεύει στα συναισθήματα των Ηρώων, μας βομβαρδίζει με ήχους πολέμου και στρατιωτικά εμβατήρια αλλά κυρίως μας δίνει ρυθμό, για να πατήσει πάνω το βωβό θέατρο και να μας παρασύρει...

Θα λέγατε ότι «Ο Εχθρός» είναι μία διασκεδαστική παράσταση, πέρα από τα μηνύματα που περνάει;

Ο «Εχθρός» είναι μια παράσταση που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, χαρίζοντας τους το χαμόγελο, την αγωνιά, τη συγκίνηση. Τα παιδιά φεύγουν και θέλουν κι άλλο. Ναι, αυτό είναι διασκέδαση!

Ποια είναι η διαφορά της παντομίμας από την τεχνική του βωβού κινηματογράφου και πώς την προσλαμβάνουν τα παιδιά;

Ο ΕΧΘΡΟΣ 4 min

Η Παντομίμα είναι μια υπέροχη τέχνη που απαιτεί ακρίβεια κι εξαιρετική τεχνική για να δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο, που όμως δεν υπάρχει.. Ο βωβός Κινηματογράφος απαιτεί εκφραστικότητα και σωματική αρμονία για να συστηθεί και να συμπεριφερθεί ο κάθε ρόλος σ’ έναν κόσμο που περιγράφεται με εικόνες στο πανί της προβολής. Το δικό μας έργο βασίζεται στον κώδικα του Βωβού Κινηματογράφου, καθώς υπάρχει συγκριμένος χώρος κι αντικείμενα. Τα παιδιά ενθουσιάζονται, γιατί βλέπουν κάτι διαφορετικό στη θεατρική σκηνή κι επίσης είναι πλέον τόσο εξοικειωμένα με την εικόνα, που αντιλαμβάνονται με αυτό το είδος θεάτρου περισσότερες  λεπτομέρειες κι από τους μεγάλους!