Ταξιδεύοντας στο τέλος του κόσμου με παιδιά
Ο Θοδωρής Αναγνωστόπουλος, κοινωνικός επιχειρηματίας, και η Μαρία Βρανοπούλου, εκπαιδευτικός, δημιούργησαν στο YouTube το κανάλι Τraveling with Kids, καταγράφοντας τα εξωτικά και απομακρυσμένα ταξίδια τους με συνοδοιπόρους τα δυο μικρά παιδιά τους.
Ένα από τα ταξίδια τους, αυτό στην Αρμενία και τη Γεωργία το Πάσχα του 2019. Τότε που ο κορονοϊός δεν υπήρχε, ο συνωστισμός επιτρεπόταν και οι αγκαλιές επιβάλλονταν. Το ίδιο και τα ταξίδια. Ιδιαίτερα για ανθρώπους για τους οποίους τα οδοιπορικά είναι τρόπος ζωής, όπως συμβαίνει με τους δημιουργούς του Traveling with Kids, τη μαμά Μαρία Βρανοπούλου (@mariavran) και τον μπαμπά Θοδωρή Αναγνωστόπουλο (@theoanagno).
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Θοδωρής και η Μαρία, οι γονείς, ταξίδευαν από μικρή ηλικία. Όταν γνωρίστηκαν, συνέχισαν μαζί τα ταξίδια σε όλο και πιο απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη, από τα Νησιά Γκαλαπάγκος μέχρι την Παπούα Νέα Γουινέα και από την Αλάσκα μέχρι την Αυστραλία.
Τι συνέβη όμως όταν γεννήθηκαν τα παιδιά τους; Η απόφαση του ζευγαριού ήταν ξεκάθαρη: Το πάθος τους για εξερεύνηση και ταξίδια δεν θα σταματούσε μετά τα παιδιά. Γνωρίζοντας, μάλιστα, πως τα ταξίδια είναι ύψιστη μορφή εκπαίδευσης, πως γεμίζουν τα παιδιά με δυνατές εμπειρίες που χαράσσονται μέσα τους και διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους, τα μακρινά οδοιπορικά έγιναν τρόπος ζωής αυτής της οικογένειας. Έτσι, σε ηλικία 9 ετών, ο Αλέξανδρος έχει ταξιδέψει σε 32 χώρες και η μικρή Μαριάννα, σε ηλικία 3 ετών, σε 16 χώρες.
Με μοναδικά μέσα τα δύο κινητά τους, οι γονείς καταγράφουν (όσο αντέχουν) τις διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις που προκύπτουν όταν κάποιος ταξιδεύει με δυο μικρά παιδιά. Τις περιπέτειές τους τις ανεβάζουν στο ταξιδιωτικό τους κανάλι Traveling with Kids.
Ποια είναι η ιδέα πίσω από το Traveling with Kids;
Εμείς ταξιδεύαμε πολύ και πριν γίνουμε γονείς. Όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μας, αποφασίσαμε να μην αλλάξουμε τρόπο ζωής αλλά να προσπαθήσουμε να τα εντάξουμε στον δικό μας. Έτσι, συνεχίσαμε να ταξιδεύουμε σε μακρινούς και δύσκολους προορισμούς, έχοντας μαζί μας και τα παιδιά. Επειδή η κλασική ερώτηση από φίλους και γνωστούς πάντα ήταν «καλέ, πού θα πάτε εκεί με τα παιδιά;» ή «πώς μπορείτε να πάτε εκεί με τα παιδιά;» ή ακόμα «είστε τρελοί που θα πάτε εκεί με τα παιδιά;», αποφασίσαμε να καταγράψουμε τις εμπειρίες μας και να τις μοιραστούμε με τον κόσμο, ώστε να δείξουμε ακριβώς πώς είναι να ταξιδεύει κανείς με παιδιά, τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές, με στόχο να δείξουμε πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, να παρακινήσουμε και να εμπνεύσουμε. Αλλά ακόμα κι αν κάποιος δεν θέλει να ταξιδέψει τόσο μακριά με μικρά παιδιά, μπορεί να «ταξιδέψει νοερά» μέσα από αυτά τα βίντεο. Νομίζουμε πως θα τα βρουν διασκεδαστικά αλλά και ψυχαγωγικά μικροί και μεγάλοι.
Πόσο εύκολο είναι να ταξιδεύεις με μικρά παιδιά, ειδικά σε προορισμούς όπως το Βόρνεο και η Αρμενία; Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζετε;
Θα ήταν ψέματα αν λέγαμε ότι είναι εύκολο. Εννοείται πως τα παιδιά και θα κουραστούν και θα βαρεθούν και θα τσακωθούν, ειδικά κατά τη διάρκεια πολύωρων διαδρομών μέσα στο αεροπλάνο, στο αυτοκίνητο, στο λεωφορείο. Στη δική μας την περίπτωση, τα παιδιά μας έχουν εξοικειωθεί αρκετά με τις πολύωρες διαδρομές και έχουν αποκτήσει κάποια αντοχή και υπομονή. Για τις πολύωρες διαδρομές φροντίζουμε να έχουμε μαζί μας πάντα βιβλία, παιχνίδια, μουσική, τάμπλετ για ταινία, για να κρατιούνται απασχολημένα. Για μας, το πιο δύσκολο μέρος του ταξιδιού είναι το δωμάτιο του ξενοδοχείου. Δηλαδή η μεγαλύτερη δυσκολία είναι ο λεγόμενος «κενός χρόνος», αυτός που θέλεις να ξεκουραστείς για λίγο, αλλά δεν σε αφήνουν τα παιδιά.
Το συμπέρασμά μας βάσει των εμπειριών μας είναι ότι τα παιδιά έλκονται περισσότερο από τους μακρινούς εξωτικούς προορισμούς, καθώς οι προορισμοί αυτοί συνήθως περιλαμβάνουν πιο περιπετειώδεις δραστηριότητες, που τους αρέσουν. Οι εκδρομές σε πόλεις, τα λεγόμενα city breaks, για μας είναι τα πιο δύσκολα.
Ενώ προ παιδιών ταξιδεύαμε πιο «χύμα», δηλαδή φτάναμε κάπου και αποφασίζαμε επιτόπου πού θα πάμε και τι θα κάνουμε, αυτό άλλαξε μετά τα παιδιά, καθώς συνειδητοποιήσαμε πως όταν έχουμε τα παιδιά μαζί, δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος ούτε η ηρεμία να διαβάζουμε και να συζητάμε την τελευταία στιγμή για το τι θα κάνουμε. Μάθαμε, λοιπόν, πως για να είναι πιο «αποτελεσματικό» το ταξίδι, χρειάζεται καλή μελέτη και κλείσιμο των δραστηριοτήτων από πριν. Διαβάζουμε, μελετάμε τον προορισμό μας και ερχόμαστε σε επικοινωνία με ένα τοπικό πρακτορείο ή τις κλείνουμε εμείς. Έτσι, κάθε μέρα είναι οργανωμένη και αξιοποιούμε καλύτερα τον χρόνο μας.
Τι πιστεύετε πως κερδίζουν τα παιδιά σας ταξιδεύοντας;
Ο πλούτος των γνώσεων που δυνητικά μπορούν να λάβουν τα παιδιά ταξιδεύοντας είναι ανεκτίμητος. Κατ’ αρχάς, αντιλαμβάνονται πως δεν είναι το κέντρο του κόσμου, πως δεν ζουν όλοι οι άνθρωποι κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Έτσι, μαθαίνουν να εκτιμούν τα καλά στη ζωή τους και να νιώθουν ευγνωμοσύνη. Μαθαίνουν, επίσης, να είναι υπομονετικά, να παρατηρούν, να αγαπούν τη φύση και τα ζώα. Τώρα, ανάλογα με την ηλικία τους, μπορούν να μάθουν για την Ιστορία και την κουλτούρα άλλων λαών, να δέχονται το διαφορετικό, να αντέχουν και να υπομένουν τις δυσκολίες, να αγαπούν την περιπέτεια, να εξερευνούν και να κάνουν φίλους με ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο. Τέλος, εμείς θα θέλαμε να μάθουν πως στη ζωή μεγαλύτερη αξία έχουν οι εμπειρίες και όχι τα υλικά πράγματα.
Μαρία, εσύ ξεκίνησες να ταξιδεύεις από μικρή, ακολουθώντας τον πατέρα σου. Πες μας γι’ αυτό (ποιος ήταν, τις εμπειρίες και τα συναισθήματά σου).
Ξεκίνησα να ταξιδεύω από μικρή ηλικία χάρη στους γονείς μου. Το πρώτο μου ταξίδι ήταν σε ηλικία 6 ετών, το 1983, στην Τυνησία. Ο πατέρας μου, ο Επαμεινώδας Βρανόπουλος, ήταν ιστορικός και είχε αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στο να ερευνά και να ταξιδεύει στα χνάρια του Μ. Αλεξάνδρου. Οργάνωνε, ταξίδευε και στη συνέχεια έγραφε τα «Οδοιπορικά στον άγνωστο, εκτός Ελλάδος ελληνισμό», όπως τα αποκαλούσε. Μάλιστα, ήταν ο πρώτος Έλληνας που είχε επισκεφθεί τη φυλή των Καλάς στο Πακιστάν, μια φυλή της οποίας τα μέλη καυχώνται να λένε πως κατάγονται από τον Μέγα Αλέξανδρο. Είχα την τύχη να ταξιδέψω κι εγώ μαζί του εκεί, το 1992, ζώντας εμπειρίες μοναδικές, γιατί αυτή η φυλή ζούσε τότε απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, στον Ινδικό Καύκασο, κρατώντας παραδόσεις και έθιμα που θύμιζαν κατά πολύ τα αρχαία ελληνικά και το πιο συγκινητικό ήταν πως όταν τους είπαμε πως είμαστε Έλληνες, μας αποκαλούσαν «αδέρφια» τους. Παρόμοιες εμπειρίες, συγκινητικές και περιπετειώδεις, έζησα και στα υπόλοιπα οδοιπορικά, π.χ. στη Συρία, στην Ιορδανία, στη Λιβύη κ.λπ. και νιώθω πολύ τυχερή που είχα έναν πατέρα που με έμαθε να αγαπώ τα ταξίδια και την εξερεύνηση.
Πάσχα του 2019. Αποφασίσατε να διασχίσετε οδικώς την Αρμενία και τη Γεωργία. Όχι οι πιο δημοφιλείς προορισμοί στην Ευρώπη. Τι ήταν αυτό που σας συγκίνησε ώστε να ακολουθήσετε αυτή τη διαδρομή; Κοινώς, με ποια κριτήρια διαλέγετε τους προορισμούς σας;
Μετά από ταξίδια σε 92 χώρες ο Θοδωρής, 75 χώρες η Μαρία και 32 ο 9χρονος Αλέξανδρος, είναι λογικό οι επιλογές μας να φαίνονται κάπως «περίεργες». Κατ’ αρχάς, επιλέγουμε μέρη όπου δεν έχουμε ξαναπάει και που έχουμε ακούσει ότι παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Στη συνέχεια ελέγχουμε κατά πόσο θεωρούνται ασφαλή, δηλαδή δεν πάμε ποτέ σε χώρες με ελονοσία ή άλλη επικίνδυνη νόσο, ούτε, προφανώς, σε εμπόλεμες ή ασταθείς πολιτικά περιοχές. Μετά εξετάζουμε αν είναι οικονομικά εφικτό το ταξίδι. Τέλος, αναζητούμε πληροφορίες για δραστηριότητες φιλικές και ενδιαφέρουσες για τα παιδιά.
Ποιο ταξίδι σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε ένα μόνο ταξίδι. Στις κορυφαίες μας ταξιδιωτικές αναμνήσεις συγκαταλέγουμε τη Ναμίμπια. Είναι μια πανέμορφη χώρα που βρίσκεται στη ΝΔ Αφρική, προσφέρει μια αντιπροσωπευτική εικόνα του τι εστί Αφρική, είναι πολύ ασφαλής και έχει πολύ καλές τουριστικές υποδομές. Άρα, είναι ιδανικός προορισμός για γονείς με παιδιά που θέλουν να επισκεφθούν την Αφρική. Οι εναλλαγές στο τοπίο και το πλήθος των αξιοθέατων είναι μοναδικά: Ενδεικτικά αναφέρουμε το σαφάρι στο Etosha National Park, την εξερεύνηση της ερήμου και της αποξηραμένης λίμνης μέσα στην έρημο στο Sossusvlei και στο Deadvlei, τη δυνατότητα για sand boarding σε αμμόλοφους, την ατελείωτη ακτογραμμή με τα ναυάγια, το γνωστό Skeleton Coast, τη βουτιά στο παρελθόν με τις φυλές των Himba και τη μοναδική εμπειρία του να γνωρίσει κάποιος τους τελευταίους εναπομείναντες κυνηγούς τροφοσυλλέκτες, στη φυλή των San.
Και από ελληνικούς προορισμούς; Είναι η Ελλάδα το ομορφότερο μέρος, όπως συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι Έλληνες;
Όσο πιο πολύ ταξιδεύω στο εξωτερικό, τόσο πιο πολύ αναγνωρίζω την ανεκτίμητη αξία και ομορφιά της χώρας μου. Πραγματικά, η Ελλάδα είναι το μέρος που «διάλεξαν οι θεοί». Έχει πανέμορφα τοπία, πλουσιότατη χλωρίδα και πανίδα, χωριά γραφικά, θάλασσες καθαρές με κρυστάλλινα νερά, βαθιά Ιστορία και μνημεία εντυπωσιακά. Άπειροι μικροί θησαυροί κρυμμένοι σε κάθε γωνιά της χώρας. Δεν είναι τυχαίο που θεωρείται κορυφαίος τουριστικός προορισμός παγκοσμίως. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο μέρος, γιατί θα αδικούσα τους υπόλοιπους. Κάθε χρόνο κοιτάζουμε τον χάρτη και επιλέγουμε ένα νέο μέρος, όπου δεν έχουμε ξαναπάει. Και κάθε φορά εντυπωσιαζόμαστε με την ανεξάντλητη ομορφιά του τόπου μας.
INFO
Link καναλίου: https://www.youtube.com/travelingwithkids
Instragram: https://www.instagram.com/travelingwithkidzz/
