Εάν θέλει ο Σόιμπλε να του στήσουμε άγαλμα - Free Sunday
Εάν θέλει ο Σόιμπλε να του στήσουμε άγαλμα

Εάν θέλει ο Σόιμπλε να του στήσουμε άγαλμα

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ γερμανικής εφημερίδας ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε δήλωσε κατά τη διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας ότι στο μέλλον οι Έλληνες μπορεί να του στήσουν άγαλμα επειδή άσκησε πίεση, στα πλαίσια των προγραμμάτων-μνημονίων, για να προωθηθούν στην Ελλάδα οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές.

Ο κ. Σόιμπλε θεωρείται απόλυτα επιτυχημένος στη Γερμανία, η οικονομία της οποίας εμφανίζει εξαιρετικές επιδόσεις, γι’ αυτό και έχει ρεκόρ δημοτικότητας στην πατρίδα του. Θεωρείται επίσης ένας από τους αρχιτέκτονες του εντυπωσιακού success story της Ευρωζώνης, εφόσον οι πολιτικές που στηρίζονται στη δημοσιονομική πειθαρχία και στις διαρθρωτικές αλλαγές έχουν την υπογραφή του. Συμπληρώθηκαν από  την χαλαρή νομισματική πολιτική του Μάριο Ντράγκι και της ΕΚΤ, με αποτέλεσμα να έχει μπει η Ευρωζώνη στον πέμπτο χρόνο οικονομική ανάπτυξης και να έχει απορροφηθεί πλήρως η πρόσθετη ανεργία που δημιουργήθηκε εξαιτίας της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και των συνεπειών της.

Οι επιτυχίες του κ. Σόιμπλε στη Γερμανία και την Ευρωζώνη δεν επηρεάζουν την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις τον αξιολογεί αρνητικά. Θεωρώ ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει πολύ καλύτερες διαθέσεις έναντι της χώρας μας απ’ ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι συμπατριώτες μας αλλά οι πολυσυζητημένες μεταρρυθμίσεις δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα για μια σειρά λόγους. Υπήρξαν σοβαρά λάθη στον σχεδιασμό τους, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προώθησαν λύσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας, το κοινωνικό κόστος ορισμένων μεταρρυθμίσεων είναι υπερβολικό και η εφαρμογή τους επιλεκτική και αποσπασματική ανάλογα με τον πολιτικό σχεδιασμό της εξουσίας. Κατά την άποψή μου πάντως ο επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ή ο πιθανός αντικαταστάτης του μετά τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, μπορούν ακόμη να κερδίσουν την ελληνική κοινή γνώμη με το μέρος τους αρκεί να προχωρήσουν σε αλλαγές στην οικονομική πολιτική της Γερμανίας σε όφελος των καλώς εννοούμενων ελληνικών συμφερόντων.

Πρώτον, η Γερμανία πρέπει να ξεπεράσει τους δισταγμούς της και να ρίξει το μεγάλο ειδικό βάρος της υπέρ της μεγάλης αύξησης των ιδίων πόρων της Ε.Ε. Το Brexit και οι ολοένα αυξανόμενες κοινωνικές πολιτικές έχουν δημιουργήσει μια «τρύπα» 20 δισ. ευρώ στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, η οποία πρέπει να καλυφθεί με το παραπάνω για να λειτουργήσει καλύτερα η Ε.Ε.

Δεύτερον, η Γερμανία θα πρέπει να υποστηρίξει την αύξηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που παίρνει σε ετήσια βάση η Ελλάδα και μάλιστα σε τομείς όπως είναι η ενίσχυση της εξωστρέφειας, της βιομηχανίας, της ψηφιοποίησης, που εγγυώνται μακροπρόθεσμη και ποιοτική ανάπτυξη.

Τρίτον, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να συμβάλει, με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, στη μεγάλη αύξηση των γερμανικών παραγωγικών επενδύσεων στη χώρα μας παρά τα γνωστά διοικητικά, πολιτικά εμπόδια. Οι Γερμανοί επενδυτές μπορεί να ταλαιπωρηθούν τα πρώτα δύσκολα χρόνια, στη συνέχεια όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εξασφαλίσουν σημαντικά κέρδη. Οι Γερμανοί φίλοι μας δεν πρέπει να περιμένουν να εκδηλωθεί κάποιος αυτοματισμός της αγοράς, γιατί αυτό μπορεί να πάρει χρόνια, αλλά πρέπει να σπρώξουν τις εξελίξεις στη σωστή κατεύθυνση, δίνοντας το καλό παράδειγμα. Ήδη η αλληλεγγύη τους έχει εκδηλωθεί με τον καλύτερο τρόπο στον τομέα του τουρισμού, η απογείωση του οποίου στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στους Γερμανούς τουρίστες και στα γερμανικά ταξιδιωτικά πρακτορεία.

Τέταρτον, ο κ. Σόιμπλε και το οικονομικό επιτελείο της γερμανικής κυβέρνησης πρέπει να εγκαταλείψουν τον στείρο ανταγωνισμό με την ελληνική εμπορική ναυτιλία, η οποία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ανταγωνιστής γερμανικών συμφερόντων αλλά σαν μια μεγάλη ελπίδα για την ελληνική οικονομία και στρατηγικής σημασίας παράγοντας στήριξης της οικονομίας της Ε.Ε. Μετά το Brexit η ελληνική ναυτιλία πρέπει να παίξει ακόμη σημαντικότερο ευρωπαϊκό και εθνικό ρόλο και η γερμανική πολιτική πρέπει να συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση.

Πέμπτο, η κυβέρνηση της Γερμανίας και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα πρέπει να επιδιώξουν καλύτερη συνεννόηση με τον Μάριο Ντράγκι και την ΕΚΤ ώστε να επωφεληθεί, έστω καθυστερημένα, η Ελλάδα από την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης και να αποτραπεί η αύξηση των διεθνών επιτοκίων για όσο διάστημα οι πληθωριστικές πιέσεις δεν είναι πάνω από το όριο του ετήσιου πληθωρισμού 2%.

Με τέτοιου είδους πρωτοβουλίες ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας μπορεί να συμβάλει στην αναπτυξιακή απογείωση της Ελλάδας και να εξασφαλίσει τον πολυσυζητημένο αδριάντα μαζί με την εκπλήρωση των τοκοχρεολυτικών υποχρεώσεων του ελληνικού Δημοσίου προς τους Ευρωπαίους πιστωτές και ειδικά τη Γερμανία, σε βάθος δεκαετιών.