Πώς κατέρρευσε το ευρωπαϊκό προφίλ Μητσοτάκη - Free Sunday
Πώς κατέρρευσε το ευρωπαϊκό προφίλ Μητσοτάκη
Mέχρι πριν από μερικούς μήνες ήταν ένα από τα βασικά πολιτικά πλεονεκτήματά του.

Πώς κατέρρευσε το ευρωπαϊκό προφίλ Μητσοτάκη

Η «Le Monde» αναφέρεται σε «ελληνικό Watergate που κάνει εύθραυστη την κυβέρνηση Μητσοτάκη». Η ΤΑΖ («Τageszeitung») έχει τίτλο στο σχετικό ρεπορτάζ «Μητσοτάκης: Ο πρωθυπουργός που δεν πιστεύει κανείς».

Το «Politico», με μεγάλη επιρροή στις Βρυξέλλες, προβάλλει συστηματικά το σκάνδαλο των υποκλοπών και ασκεί κριτική στις αντιδράσεις του Μητσοτάκη.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα από την αυστηρή μεταχείριση του Έλληνα πρωθυπουργού από τα περισσότερα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Δεν έχει υπάρξει προηγούμενο τόσης αρνητικής δημοσιότητας για Έλληνα πρωθυπουργό. Ακόμη και στις χειρότερες ημέρες του 2015, η κριτική στον Τσίπρα ήταν για τις λαθεμένες οικονομικές επιλογές του και όχι για μια αντιδημοκρατική, αντιθεσμική συμπεριφορά, όπως είναι η κριτική στην περίπτωση του Μητσοτάκη.

Το ερώτημα είναι ποια λάθη οδήγησαν στην κατάρρευση του ευρωπαϊκού προφίλ του Μητσοτάκη, το οποίο μέχρι πριν από μερικούς μήνες ήταν ένα από τα βασικά πολιτικά πλεονεκτήματά του.

Η διαμάχη με τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα

Το πρώτο λάθος που έκανε ο Μητσοτάκης είναι ότι άνοιξε πόλεμο με τη ΜΚΟ Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, η οποία κατέταξε στην ετήσια έκθεσή της, για την ελευθερία των ΜΜΕ σε 180 χώρες του κόσμου, την Ελλάδα στη θέση 108.

Πρόκειται για τη χειρότερη επίδοση κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2021, πιο κάτω από τη δεύτερη χειρότερη Βουλγαρία και αρκετά πιο κάτω από την Ουγγαρία του Όρμπαν, που χρησιμοποιείται από πολλούς σαν παράδειγμα προς αποφυγή.

Στην αντίληψη του Μητσοτάκη και του Δημητριάδη, ο οποίος είχε την ευθύνη για τα ΜΜΕ στο Μαξίμου, οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα είναι άσχετοι με τη δημοσιογραφία, ανίκανοι να αξιολογήσουν σωστά την κατάσταση στα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ, επειδή φορούν ιδεολογικές παρωπίδες.

Το πρόβλημα για τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι ότι οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα έχουν θεσμοθετημένη συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι αξιολογήσεις τους λαμβάνονται υπ’ όψιν σε διάφορες εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μία από αυτές αφορά την κατάσταση στην Τουρκία, η οποία βρίσκεται στη θέση 140 σε ζητήματα ελευθερίας των ΜΜΕ και υπερψηφίστηκε κι από τους ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αντί, λοιπόν, να στείλει ένα μήνυμα ότι θα αντιμετωπίσει τα κακώς κείμενα στα ελληνικά ΜΜΕ, όπως είναι η ατιμωρησία των δολοφόνων του Καραϊβάζ και η κατανομή των κρατικών διαφημιστικών κονδυλίων σε όφελος των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, άρχισε να ασκεί κριτική στους επικριτές της.

Τεράστιο επικοινωνιακό και πολιτικό λάθος που πρέπει να έχει σχέση με την αλαζονεία που χαρακτηρίζει τον Μητσοτάκη στη διαχείριση των περισσότερων ελληνικών ΜΜΕ.

Ευρωπαϊκή… διαγραφή

Το δεύτερο λάθος που έκανε ο Μητσοτάκης ήταν ότι, μετά από την αυθαίρετη διαγραφή μου από τη Νέα Δημοκρατία, έθεσε θέμα και διαγραφής μου από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.

Δεν ακολούθησε τον κανόνα που θέλει πολιτικούς ή και κόμματα της κεντροδεξιάς με διαφορετικές απόψεις να συγκρούονται σε εθνικό επίπεδο αλλά να μη μεταφέρουν, στο μέτρο του δυνατού, αυτές τις συγκρούσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ιδιαίτερα στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Απαιτώντας από τον Βέμπερ τη διαγραφή μου και από το ΕΛΚ, ο Μητσοτάκης έδωσε δημοσιότητα στα προβλήματα που οδήγησαν στην αντιπαράθεσή μας και τη διαγραφή μου από τη Νέα Δημοκρατία. Στο κουκούλωμα του σκανδάλου της Novartis, στις διώξεις σε βάρος Τουλουπάκη, Βαξεβάνη, Παπαδάκου που κατέρρευσαν δικαστικά, στον περιορισμό της ελευθερίας των ελληνικών ΜΜΕ και στην αλλεργία που δείχνει για την κριτική και τον σοβαρό εσωκομματικό, ενδοκυβερνητικό διάλογο.

91 ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ψήφισαν να μου επιβληθεί κομματική τιμωρία στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων για έναν χρόνο, όχι όμως διαγραφή, όπως είχε ζητήσει ο Μητσοτάκης. 29 πήραν το μέρος μου θεωρώντας απόλυτα δικαιολογημένη την κριτική που άσκησα απέναντι στον Μητσοτάκη και στις ανελεύθερες μεθόδους του. 11 ευρωβουλευτές ψήφισαν λευκό, κρατώντας αποστάσεις. Ουσιαστικά, με την επιθετική κίνηση που έκανε ο Μητσοτάκης σε βάρος μου, το ΕΛΚ πληροφορήθηκε, με κάθε λεπτομέρεια, τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις του.

Φυσικά, δεν δέχτηκα τη «συμβιβαστική» τιμωρία του Βέμπερ και της πλειοψηφίας και αποχώρησα από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ενημερώνοντας και τους 705 ευρωβουλευτές όλων των πολιτικών ομάδων για το τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα με τον Μητσοτάκη και πώς τον καλύπτει ο Βέμπερ με την πλειοψηφία του ΕΛΚ.

Η αντιπαράθεσή μου με τον Βέμπερ σε θέματα ελευθερίας των ΜΜΕ, δημοκρατικής λειτουργίας της Νέας Δημοκρατίας και κράτους δικαίου προκάλεσε το ενδιαφέρον του Renew Europe, της πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην οποία συμμετέχουν τα φιλελεύθερα κόμματα και το κόμμα του προέδρου Μακρόν.

Το Renew Europe, το οποίο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην προάσπιση ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων, μου έκανε τιμητική πρόταση να ενταχθώ στις τάξεις του, σαν ο 103ος ευρωβουλευτής της πολιτικής ομάδας και μοναδικός από την Ελλάδα, την οποία δέχτηκα με χαρά.

Με την αλαζονεία που τον χαρακτηρίζει, ο Μητσοτάκης κατάφερε να διασπάσει, σε ό,τι αφορά την αντιπαράθεση μας, τη μεγαλύτερη πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που είναι το ΕΛΚ, και να με μετατρέψει σε ισχυρό στέλεχος του Renew Europe, το οποίο τίμησε τους πολιτικούς μου αγώνες.

 Το φιάσκο του Ιουλίου

Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να γίνεται προβληματική η ευρωπαϊκή εικόνα του Μητσοτάκη, εφόσον στους παραδοσιακούς επικριτές του, όπως είναι η πολιτική ομάδα της Αριστεράς, προστέθηκαν μεγαλύτερες δυνάμεις από άλλους ιδεολογικούς και πολιτικούς χώρους.

Ο Μητσοτάκης εμφανίστηκε πάντως στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, τον περασμένο Ιούλιο, με ύφος απόλυτα επιτυχημένου ηγέτη που πρωταγωνιστεί στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.

Του τέθηκαν από όλες τις πολιτικές ομάδες, με εξαίρεση το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, διάφορα ζητήματα, από τον περιορισμό της ελευθερίας των ΜΜΕ στην Ελλάδα μέχρι το σκάνδαλο της Novartis και την ταύτισή του με συμφέροντα και από τον τηλεοπτικό αποκλεισμό που μου επιβλήθηκε με εντολή Μαξίμου μέχρι τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών.

Αντί να δώσει πειστικές απαντήσεις, πέρασε στην αντεπίθεση για να διαπιστώσει την περίπου απόλυτη ευρωπαϊκή μοναξιά του. Δέχθηκε τα πυρά όλων των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με εξαίρεση το ΕΛΚ, ενώ και η εκπροσώπηση του ΕΛΚ στην αίθουσα της Ολομέλειας ήταν ισχνή, στέλνοντας το μήνυμα της αρνητικής αξιολόγησης ενός ηγέτη που αυτοπροβάλλεται σαν πρωταγωνιστής των ευρωπαϊκών εξελίξεων.

Τους τελευταίους μήνες, η ευρωπαϊκή εικόνα του Μητσοτάκη γνώρισε μεγάλη επιδείνωση εξαιτίας της εμφάνισης-φιάσκο στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά και της απαλλαγής από την ελληνική Δικαιοσύνη αυτών στους οποίους πήγε να φορτώσει τη λεγόμενη σκευωρία της Novartis, καλύπτοντας παράλληλα το σκάνδαλο της Novartis.

Το τελικό χτύπημα

Το τελικό χτύπημα, με το οποίο κατέρρευσε με πάταγο η ευρωπαϊκή βιτρίνα Μητσοτάκη, ήταν το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό ΜΜΕ που να έχει υιοθετήσει τις δικαιολογίες του πρωθυπουργού. Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη διαμορφώνεται στην κατεύθυνση ενός ελληνικού Watergate, με ευθύνη ενός πρωθυπουργού που ξεκίνησε σαν εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού για να εξελιχθεί σε ηγέτη ενός αυταρχικού καθεστώτος που κινείται σε πολλά ζητήματα εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου.

Και σε αυτή την περίπτωση, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση προσπάθησαν να πείσουν ότι η πολιτική τους είναι σωστή και πως το λάθος βρίσκεται στους λειτουργούς των ΜΜΕ και στα ίδια τα διεθνή ΜΜΕ που καλύπτουν το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Ο πρωθυπουργός, εκτός από τους «εσωτερικούς εχθρούς» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόσθεσε στο αφήγημά του τον Πούτιν και τον Ερντογάν, οι οποίοι υποτίθεται ότι είναι έτοιμοι να αξιοποιήσουν την κριτική που του ασκείται για να αποσταθεροποιήσουν την Ελλάδα.

Οι «κοριοί», οι οποίοι είχαν σαν βασικό στόχο τον ευρωβουλευτή και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη, κινητοποίησαν όπως ήταν φυσικό τις αρμόδιες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που είδαν στην όλη υπόθεση πρακτικές που δεν έχουν θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και προσπάθεια υπονόμευσης του κύρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των μελών του.

Τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους, ο Μητσοτάκης έχει μπροστά του σκληρό επικοινωνιακό και πολιτικό ροκ σε επίπεδο ευρωπαϊκών ΜΜΕ και ευρωπαϊκών θεσμών.

Η καλή ευρωπαϊκή του εικόνα ανήκει οριστικά στο παρελθόν και δεν φαίνεται σε θέση να διαχειριστεί την επικοινωνιακή και πολιτική κρίση που ο ίδιος προκάλεσε.