Τα «μπλοκάκια» και το «μπλοκάρισμα» της δεύτερης αξιολόγησης - Free Sunday
Τα «μπλοκάκια» και το «μπλοκάρισμα» της δεύτερης αξιολόγησης

Τα «μπλοκάκια» και το «μπλοκάρισμα» της δεύτερης αξιολόγησης

Για τους εργαζόμενους σε πολλούς κλάδους, ανάμεσα στους οποίους και στα μέσα ενημέρωσης, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 το μπλοκάκι υπήρξε συνώνυμο της ανασφάλιστης εργασίας. Ανασφάλιστης για διάφορους λόγους, που βόλευαν και τον εργοδότη και τον εργαζόμενο, ο οποίος εν γνώσει του παραδεχόταν ότι δεν ήταν εργαζόμενος.

Συνήθως είχε ασφάλιση ως πλήρως απασχολούμενος σε άλλον εργοδότη και το μπλοκάκι του εξασφάλιζε προκαταβεβλημένη εφορία και επιστροφή φόρου.

Επειδή, όμως, η απασχόληση με μπλοκάκι είναι πιο φτηνή σιγά – σιγά  επεβλήθη ως βασικός τρόπος απασχόλησης, ακόμη κι όταν δεν επιβαλλόταν από εξωτερικούς λόγους, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Το είδαμε σε πρόσφατες καταγγελίες για μεγάλα μέσα ενημέρωσης, που απασχολούν με 8ωρο, μπλοκάκι και 300 ευρώ σύνολο. Όχι τώρα. Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια -και πριν την κρίση δηλαδή- υπήρξε ο αποκλειστικός τρόπος απασχόλησης. Με ασφάλιση στο τότε ΤΕΒΕ, αποκλειστικώς καταβαλλόμενη από τον εργαζόμενο.

Εάν ο εργοδότης ήταν το δημόσιο, στην καλή διάθεση του εργαζομένου ήταν να προσφύγει στα δικαστήρια και να αποδείξει ότι δεν ήταν έργο αυτό που παρείχε, αλλά εργασία, που υποκρυπτόταν κάτω από το πρόσχημα της ανάθεσης έργου. Και να επανέλθει ως κανονικός εργαζόμενος.

Σε αυτό το πλαίσιο αδυνατώ να καταλάβω τι σημαίνει ασφάλιση γι’ αυτούς που δουλεύουν με μπλοκάκια. Το ζήτημα είναι ότι γινόταν καταστρατήγηση της ανάθεσης έργου, που  ουσιαστικά υπέκρυπτε σχέση εξαρτημένης εργασίας.

Τώρα αυτό έχει απλώς νομιμοποιηθεί και ουσιαστικά δημιουργεί εργαζόμενους δυο ταχυτήτων, διότι με κόστος ασφάλισης 20% εξασφαλίζει έναν πιο φτηνό, αλλά όχι εντελώς τζάμπα εργαζόμενο.

Απλώς ποιος εργοδότης θα κάνει μία «κανονική», παλαιού χαρακτήρα πρόσληψη, με συνολικές ασφαλιστικές εισφορές σχεδόν 30%, ενώ θα μπορεί να έχει με "μπλοκάκι" έναν ευέλικτο εργαζόμενο, με κόστος ασφάλισης 20% και χωρίς να έχει κανένα παραδοσιακό εργατικό δικαίωμα;

Ποιες συλλογικές διαπραγματεύσεις, για την υπεράσπιση των οποίων υποτίθεται ότι έχει μπλοκάρει δεύτερη αξιολόγηση, θα μπορεί να κάνει ο εργαζόμενος με το μπλοκάκι;

Εργαζόμενους με ευέλικτες σχέσεις εργασίας, δηλαδή με μπλοκάκια, προσλαμβάνει και το δημόσιο. Αν στον ιδιωτικό τομέα, νομιμοποιείται η εκμετάλλευση, στον δημόσιο εγκαθίσταται η ανηθικότητα.

Από πού και ως πού το δημόσιο μπορεί να λειτουργεί ως ένας σύγχρονος Σκρουτζ, που προσπαθεί να μειώσει το εργασιακό του κόστος δημιουργώντας εργαζόμενους σε ομηρία;