#Φονιάδες των μαλλιών, Αμερικάνοι - Free Sunday
#Φονιάδες των μαλλιών, Αμερικάνοι

#Φονιάδες των μαλλιών, Αμερικάνοι


Το σενάριο της εκλογής του Τραμπ και των όσων ακολούθησαν μοιάζει με ευθεία επανάληψη του σεναρίου του Brexit: οι δημοσκοπήσεις διαψεύστηκαν…


…ο λαϊκισμός επικράτησε απόλυτα της κοινής λογικής, μέχρι και οι αντιδράσεις των ηττημένων ήταν ίδιες: Κλάματα, διαδηλώσεις για νέο… διορθωτικό δημοψήφισμα και (άσφαιρη) απειλή της Σκοτίας να ανεξαρτητοποιηθεί από τη μια, έπεσε το site της Υπηρεσίας Μετανάστευσης του Καναδά μόλις βγήκε ο Τραμπ και μεταξύ σοβαρού και αστείου πρόθεση της Καλιφόρνιας να ανεξαρτητοποιηθεί από την άλλη.

Όρεξη να υπάρχει και λύσεις βρίσκονται.


Καλά, ας φύγουν πρώτα οι Βρετανοί και βλέπουμε αν θα πάρει η Καλιφόρνια τη θέση τους.

Το σίγουρο είναι πάντως πως τα ταμπού που δημιουργήθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν σπάσει και ο κόσμος όπως τον ξέραμε αλλάζει πλέον δραματικά.


Ακροδεξιοί μπαίνουν σχεδόν παντού στα εθνικά Κοινοβούλια στον δυτικό κόσμο και κάποιοι εξ αυτών είναι ήδη κυβέρνηση ή ετοιμάζονται να κυβερνήσουν. Εκεί που μέχρι τώρα όλοι ήθελαν να μπουν στην Ε.Ε., η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., το Ηνωμένο Βασίλειο, αποφάσισε να φύγει. Και το αποκορύφωμα ήρθε με την ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ σε Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Κοινή συνισταμένη, η απόλυτη επικράτηση του λαϊκισμού και της επίκλησης στα πιο πρωτόγονα ένστικτα του ανθρώπου…


…σε συνδυασμό με την αποστροφή της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων προς τις αποθρασυμένες ελίτ της εποχής της παγκοσμιοποίησης (στη συγκεκριμένη περίπτωση τη Γουόλ Στριτ, τη Σίλικον Βάλεϊ, το Χόλιγουντ), τις οποίες προσπαθούν να τιμωρήσουν με το μοναδικό όπλο που τους έχει απομείνει: την ψήφο τους.

Ασχέτως αν (ή παρ’ ότι γνωρίζουν πως) τελικά μπορεί να αποδειχθεί ότι τιμώρησαν τους εαυτούς τους. Οι εν λόγω ελίτ, άλλωστε, το πιθανότερο είναι πως αργά ή γρήγορα θα τα βρουν και με τη νέα, δήθεν αντισυστημική, εξουσία.

Εδώ βλέπουμε πώς είναι το σπίτι ενός πραγματικού αντισυστημικού.


Από την άλλη πλευρά, ο Τραμπ κάλλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί αντισυστημικός, εφόσον όλο το σύστημα στήριξε την αντίπαλό του – ακόμη και ο κόσμος των επιχειρήσεων, από τον οποίο προέρχεται.

Όπως επίσης μπορεί να χαρακτηριστεί σεξιστής, ρατσιστής, εγωπαθής και αμαθής. Και ένας άνθρωπος με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά έχει πλέον στον έλεγχό του το Κουμπί.


Η προφανής διαφορά είναι ότι ο Κιμ και που το πατάει τίποτα δεν γίνεται, σε αντίθεση με το αν το πατήσει ο Τραμπ. Υπό αυτό το πρίσμα θα μπορούσε να δικαιώσει κανείς την πινακίδα έξω από μαγαζί στη Βρετανία. 


Στην πραγματικότητα, όμως, το «όλοι οι Αμερικανοί πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικα» δεν είναι αντιπροσωπευτικό του τι έγινε. Οι Αμερικανοί φαίνεται πως επέλεξαν αυτό που θεώρησαν το μικρότερο από δύο κακά. Και κατέληξαν πως το μεγαλύτερο κακό ήταν η Χίλαρι Κλίντον, μία πολιτικός που είναι ταυτισμένη με τη διαπλοκή, άρα αποκλείεται να λύσει τα προβλήματα της ως επί το πλείστον αποτελούμενη από λευκούς (το 58% των οποίων ψήφισε Τραμπ) μεσαίας τάξης των ΗΠΑ, και επιπλέον συγκεντρώνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να χαρακτηριστεί «γεράκι». Από την Κλίντον ήξεραν τι να περιμένουν και το απέρριψαν.


Ελπίζοντας αυτοί να ξέρουν καλύτερα, εκείνο που έγινε ήταν πως η Χίλαρι Κλίντον αποδείχθηκε η ιδανική αντίπαλος για τον Τραμπ. Γι’ αυτό και παρ’ ότι ο Τραμπ είναι σεξιστής και η Κλίντον είχε την προοπτική να γίνει η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος, το 42% των γυναικών ψήφισε Τραμπ. Όπως επίσης ψήφισε Τραμπ το 29% των λατινικής καταγωγής στις ΗΠΑ, το 29% των ασιατικής και το 37% απ’ όλες τις υπόλοιπες εθνικότητες.

Και μέσα σε όλα περιμένουμε και την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα, η οποία βέβαια μετά την εκλογή Τραμπ δεν έχει τίποτα το καθοριστικό να προσφέρει, την ώρα που η κυβέρνηση περίμενε παρέμβασή του υπέρ της ρύθμισης του ελληνικού χρέους.


Εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, μια μικρή τροποποίηση στο βασικό σύνθημα και όλα καλά.


Σε μια εντελώς παράδοξη σύμπνοια για τον ελληνικό πολιτικό κόσμο, η εκλογή Τραμπ έφερε κατήφεια και στη ΝΔ.


Κι αφού έγινε η αρχή, λίγο μετά τα βρήκανε και για τη συγκρότηση του ΕΣΡ.

Βάσει, πάντως, μιας άλλης ανάλυσης για το τι σημαίνει η νίκη του Τραμπ, όλα καλά θα πάνε και το ελληνικό χρέος θα το πάρει ο διάολος και θα ησυχάσουμε επιτέλους. Στην πορεία προς τον μεγάλο στόχο θα διαλυθούν η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο και το μιντιακό σύστημα των ΗΠΑ, αλλά μικρό το κακό, αφού θα τη γλιτώσουμε εμείς. 


Και επειδή η γραφικότητα δεν είχε πιάσει ταβάνι ακόμη, ο Δήμος Καισαριανής είπε να κάνει ό,τι μπορεί για να τα καταφέρουμε.


Μη σου τύχει…


Τι να κάνει κι ο Μπαράκ, τον έπιασε το παράπονο.