Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων: Υιοθεσίες στο εξωτερικό

Σε μία χώρα με τρία εκατομμύρια (μετριοπαθείς υπολογισμοί) αδέσποτα ζώα στα αζήτητα,  οι υιοθεσίες ελληνικών αδέσποτων στο εξωτερικό είναι μια μικρή ανάσα ελπίδας, όμως κάποιοι πολεμούν τις υιοθεσίες εκτός Ελλάδος, σκορπώντας φήμες για σκοτεινά κίνητρα και κέρδη. Η Πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας (ΠΦΟ), Ειρήνη Μολφέση, βάζει τα πράγματα στη θέση τους. 

Πως προέκυψε η ανάγκη να υιοθετούνται αδέσποτα ζώα από την Ελλάδα στο εξωτερικό;

Από την αδυναμία να απορροφηθούν στην Ελλάδα. Για μένα το αληθινό ερώτημα είναι το ανάποδο: γιατί εισάγονται τόσα ζώα όταν έχουμε υπερπληθυσμό κατοικίδιων;   

Εξηγείστε μας τί είναι το TRACES και τι σχέση έχει με τις υιοθεσίες.

TRACES σημαίνει Trade Control and Expert System. Είναι η Ευρωπαϊκή πλατφόρμα  ιχνηλάτησης των μεταφορών παραγωγικών ζώων και ζωικών προϊόντων. Από το 2015 είναι υποχρεωτική η χρήση της και για τα ζώα συντροφιάς αν, για οποιοδήποτε λόγο, ταξιδεύουν χωριστά από τον ιδιοκτήτη τους. Τα ζώα που μεταφέρονται σε οικογένειες εκτός Ελλάδος εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.  Στο σύστημα εγγράφονται τα στοιχεία του ζώου (μικροτσίπ/εμβόλια, κλπ), του αποστολέα, του αποδέκτη και κάθε λεπτομέρεια της μετακίνησης, ενώ ενημερώνονται οι κτηνιατρικές υπηρεσίες της χώρας άφιξης. 

Το πρόβλημα δημιουργείται επειδή οι Ελληνικές Κτηνιατρικές Υπηρεσίες δεν εκδίδουν κωδικούς TRACES για τις μεταφορές ζώων συντροφιάς, ενώ ταυτόχρονα κατηγορούν τις φιλοζωικές οργανώσεις για παράνομη μετακίνηση ζώων επειδή ταξιδεύουν χωρίς τον κωδικό.  

Εξηγήστε μας τις αγγελίες που κατά καιρούς συμπληρώνουν δικογραφίες με πωλήσεις αδέσποτων ζώων από την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Πιστεύω ότι πρόκειται για το «αντίτιμο υιοθεσίας» (adoption fee), του οποίου η καταβολή είναι υποχρεωτική στο εξωτερικό και σκοπό έχει να εξασφαλίσει ότι ο ενδιαφερόμενος έχει την οικονομική δυνατότητα να φροντίσει το ζώο. Μια συμβολή στα έξοδα της οργάνωσης η οποία έχει εμβολιάσει, στειρώσει, φιλοξενήσει και γενικά φροντίσει το ζώο μέχρι τη στιγμή της υιοθεσίας του. Εάν η προώθηση ενός ζώου γίνεται μέσω σελίδας μικρών αγγελιών, προφανώς η αναφορά στο χρηματικό αντίτιμο είναι απαραίτητη, αλλά δεν πρόκειται για πώληση.

Και τι συμβαίνει με τις κατά καιρούς συλλήψεις φορτίων ζώων σε λιμάνια με προορισμό το εξωτερικό;

Είμαστε ξεκάθαρα, ως ΠΦΟ, υπέρμαχοι των αυστηρών ελέγχων σε οτιδήποτε αφορά στην ευζωία των ζώων και θεωρούμε ότι πρέπει να τηρούνται όλες οι προδιαγραφές προκειμένου να μεταφέρονται τα ζώα με ασφάλεια.  Όμως, θέλω να διευκρινίσω το εξής: Οι συλλήψεις φορτίων στις οποίες αναφέρεστε, γίνονται συνήθως κατόπιν κάποιας κακόβουλης καταγγελίας για δήθεν παράνομο εμπόριο. Κατά τον έλεγχο του οχήματος, διαπιστώνεται ότι η αποστολή δεν συνοδεύεται από κωδικό TRACES και ακολουθεί αναγκαστική κατάσχεση των ζώων. Όταν, μετά από ταλαιπωρία μηνών, ξεμπερδεύεται η υπόθεση, η είδηση δεν ενδιαφέρει πια τα ΜΜΕ.

Πόσες υιοθεσίες ζώων στο εξωτερικό πραγματοποιούνται κάθε χρόνο;

Υπολογίζουμε μερικές χιλιάδες χωρίς να έχουμε ακριβή στοιχεία διότι, για την προστασία τους και αυτή των ζώων που μεταφέρουν, οι φιλοζωικές έχουν πάψει να τα ανακοινώνουν. Οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες θεωρούν μεγάλη επιτυχία τους τη μείωση των υιοθεσιών ελληνικών αδέσποτων στην Ευρώπη. Μιλάμε για θλιβερούς ανθρώπους.  

Τι κατά τη γνώμη σας ωθεί έναν άνθρωπο, μια οικογένεια να υιοθετήσει ένα ζωάκι από ξένη χώρα; Το ίδιο που ωθεί έναν ζευγάρι να υιοθετήσει ένα παιδί από την Αφρική, το Βιετνάμ ή από εμπόλεμη χώρα. Η γνώση ότι αυτή η επιλογή βοηθάει μια κατάσταση. Πολλές φορές πρόκειται για οικογένειες που έχουν επισκεφτεί τη χώρα για διακοπές και τους στοιχειώνει ακόμα η εικόνα των εγκαταλελειμμένων ζώων.

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που προωθεί ζώα προς υιοθεσία στο εξωτερικό;

Όχι βέβαια. Ανά τον κόσμο, φιλοζωικοί οργανισμοί διασώζουν ζώα, μεταφέροντας τα  από εκεί που δεν έχουν πιθανότητες για υιοθετηθούν, σε χώρες όπου υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση γι αυτά.

Σε γενικές γραμμές, η βόρειο-δυτική Ευρώπη (Αγγλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ελβετία, Δανία, κλπ) υιοθετεί αδέσποτα από τη νότια Ευρώπη και τα Βαλκάνια (Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, κλπ), ενώ ΗΠΑ και Καναδάς υιοθετούν σκύλους σωσμένους από τα αποτεφρωτήρια της Ουκρανίας και τις εφιαλτικές φάρμες παραγωγής σκυλίσιου κρέατος της Ασίας.

Το ότι σώζονται έτσι μερικές χιλιάδες ζώα μπορεί να μην ακούγεται πολύ εντυπωσιακό αν κανείς σκεφτεί πόσα ζώα πεθαίνουν στο δρόμο.  Όμως κάθε ζωή είναι σημαντική και μοναδική. Κάθε διάσωση τροφοδοτεί την ιδία την έννοια της φιλοζωίας, αυξάνοντας τον αριθμό των πολιτών που νοιάζονται.

Κάθε σωσμένο ζώο γίνεται, στην χώρα όπου υιοθετείται, πρεσβευτής. Η ιστορία του διαδίδεται σε έναν κύκλο ανθρώπων, μαθαίνοντας τους τι συμβαίνει σε άλλα μέρη και ευαισθητοποιώντας τους στην μοίρα των ζώων.