Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων: τρεις οργανώσεις απαντούν
Ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων συνηθίζεται να γιορτάζεται η 4η Οκτωβρίου, επέτειος που καθιερώθηκε το έτος 1931 σε ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία. Περίπου μισό αιώνα μετά, το 1978, συντάχτηκε η Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων. Κρίθηκε απαραίτητο, καθώς η βιομηχανία κρέατος, αλιείας, αλλά και τα πάρκα, οι κήποι και λοιπά θεάματα που «φιλοξενούσαν» ζώα, γιγαντώθηκαν, καταπατώντας βασικούς κανόνες ευσπλαχνίας. Με αφορμή την ημέρα, στο αφιέρωμα της «Free Sunday» φιλοξενούνται τρεις οργανώσεις που προστατεύουν και περιθάλπουν ζώα στην Ελλάδα. Εξηγούν πώς λειτουργούν, αξιολογούν την ελληνική νομοθεσία, περιγράφουν πώς μπορεί ο κάθε πολίτης να βοηθήσει και σχολιάζουν αν οι Έλληνες είμαστε φιλόζωοι.
ΑΝΙΜΑ: Στην υπηρεσία της άγριας ζωής
Μαρία Γανωτή, πρόεδρος του Σωματείου Περίθαλψης Άγριων Ζώων ΑΝΙΜΑ
Μιλήστε μας για τη δράση σας…
Τα τελευταία χρόνια η ΑΝΙΜΑ έχει αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για την περίθαλψη των άγριων ζώων στην Ελλάδα. Χιλιάδες άγρια ζώα καταφθάνουν κάθε χρόνο απ’ όλη την επικράτεια, σταλμένα από πολίτες και φορείς, και ανταποκρίνεται σε άλλες τόσες κλήσεις για διάσωση ζώων ή παροχή πληροφοριών, ιδίως σε περιπτώσεις έκτακτων αναγκών (πυρκαγιές, πετρελαιοκηλίδες, καύσωνες).
Η ΑΝΙΜΑ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ενδυνάμωση της σχέσης ανθρώπου-φύσης, εστιάζοντας κυρίως στα παιδιά. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 20.000 παιδιά έχουν παρακολουθήσει τις διάφορες εκδηλώσεις της ΑΝΙΜΑ κατά τα 14 χρόνια λειτουργίας της. Το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα έχει παρουσιαστεί σε δεκάδες δημοτικά και νηπιαγωγεία, καθώς και σε ειδικά σχολεία.
Πώς λειτουργεί το κέντρο περίθαλψης και επανένταξης;
Ένα κέντρο περίθαλψης πρέπει να διαθέτει σταθμό πρώτων βοηθειών και χώρο υποδοχής, χώρους νοσηλείας και χώρους φιλοξενίας των υπό επανένταξη ζώων. Η ΑΝΙΜΑ διαθέτει σταθμό πρώτων βοηθειών στην Καλλιθέα και χώρους φιλοξενίας εντός Αττικής. Συνεργάζεται επίσης με το κέντρο περίθαλψης ΑΛΚΥΟΝΗ στην Πάρο, όπου φιλοξενούνται πολλά από τα ζώα τα οποία νοσηλεύει η ΑΝΙΜΑ. Τα χειρουργεία και οι διαγνωστικές εξετάσεις διενεργούνται σε ιατρείο κτηνιάτρου μέλους της ΑΝΙΜΑ.
Υποστηρίζεται από δεκάδες εθελοντές και στην επιστημονική της επιτροπή συμμετέχουν κτηνίατροι, δασολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, βιολόγοι.
Τι ζώα φιλοξενείτε συνήθως και από τι κινδυνεύουν περισσότερο;
Η ανάλυση των δεδομένων δείχνει κύρια αιτία ανθρωπογενή ατυχήματα (τροχαία, ηλεκτροφόρα καλώδια, τζάμια, οικόσιτες γάτες) και ακολουθούν τα ορφανά της άνοιξης και του καλοκαιριού και τα πυροβολημένα, στα οποία συνήθως περιλαμβάνονται αυστηρά προστατευόμενα είδη.
Τι πρέπει να κάνουμε αν βρούμε τραυματισμένο άγριο ζώο;
Να το βγάλετε μια φωτογραφία και να μας τη στείλετε, να μας καλέσετε κατόπιν στο τηλέφωνο και θα δώσουμε οδηγίες. Οι οδηγίες είναι συνήθως να πιαστεί το ζώο με πανί ή πετσέτα και να τοποθετηθεί σε χαρτόκουτο το οποίο πρέπει να έχει υπόστρωμα από εφημερίδες και αρκετές μικρές τρύπες. Δεν ταΐζουμε και δεν κάνουμε τίποτε άλλο προτού επικοινωνήσουμε με ένα κέντρο περίθαλψης.
Πώς γίνεται η επανένταξη των ζώων στην άγρια φύση; Και τι γίνονται τα βαριά τραυματισμένα ζώα που δεν μπορούν να επανενταχθούν;
Η επανένταξη διαφέρει ανά είδος και ηλικία. Σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται εύκολα, σε άλλες όμως, όπως π.χ. στα νεαρά αρπακτικά, είναι μακρά διαδικασία, σε εξωτερικούς χώρους με επίβλεψη ειδικών, και γίνεται σταδιακά.
Τα μη επανεντάξιμα ζώα που μπορούν να είναι λειτουργικά σε συνθήκες «αιχμαλωσίας» φιλοξενούνται σε χώρους του κέντρου ΑΛΚΥΟΝΗ συνήθως, και αν πρόκειται για είδη που έχουν ειδικό ενδιαφέρον, μπορεί να χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή σε αιχμαλωσία. Κάποια αποτελούν μέρος της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης λόγω της μεγάλης εξοικείωσης με τον άνθρωπο.
Η ελληνική νομοθεσία προστατεύει επαρκώς τα άγρια ζώα;
Παρ’ όλα τα κενά της, αν εφαρμοζόταν όντως, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για την ελληνική πανίδα.
Πόσο σημαντικός για το έργο σας είναι ο εθελοντισμός και πώς μπορεί κάποιος να γίνει εθελοντής;
Χωρίς εθελοντές η ΑΝΙΜΑ δεν μπορεί να ολοκληρώσει το έργο της. Οι εθελοντές διεκπεραιώνουν σημαντικό κομμάτι της καθημερινής εργασίας και των ειδικών εργασιών. Μπορεί ο ενδιαφερόμενος να καλέσει στον σταθμό και να ζητήσει την υπεύθυνη εθελοντών.
Συνηθίζουμε να λέμε πως οι Έλληνες πολίτες δεν είναι φιλόζωοι. Ισχύει;
Ο μεγάλος αριθμός των συμπολιτών μας που απευθύνονται στην ΑΝΙΜΑ για να σώσουν τη ζωή κάποιου άγριου ζώου αποδεικνύει το αντίθετο.
Πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει;
Ενισχύοντας οικονομικά τον φορέα (στην ιστοσελίδα οι αριθμοί λογαριασμών), με συγκέντρωση δωρεών σε είδος και με παροχή εθελοντικής εργασίας.
INFO
https://www.facebook.com/anima.gr/
Τηλ.: 210 9510075, 6972 664675
ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ Προστάτες απειλούμενων ειδών
Πάνος Στεφάνου, υπεύθυνος επικοινωνίας της περιβαλλοντικής οργάνωσης ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ
Οι περισσότεροι γνωρίζουν πως ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ προστατεύει την καφέ αρκούδα Πίνδου. Όμως η δράση σας επεκτείνεται και σε άλλα άγρια ζώα. Μιλήστε μας γι’ αυτήν…
Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι ελληνική, μη κυβερνητική οργάνωση για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της αειφορίας στην ελληνική ύπαιθρο. Με στόχο την ολοκληρωμένη διαχείριση των προστατευόμενων ορεινών περιοχών και την παροχή ειδικής τεχνογνωσίας για τις επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ υλοποιεί διασυνοριακά προγράμματα για την προστασία των ορεινών οικοσυστημάτων με έμφαση στην αρκούδα και στα μεγάλα χερσαία θηλαστικά.
Η λειτουργία του Περιβαλλοντικού Κέντρου του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ στον νομό Φλώρινας έδωσε λύση στο πρόβλημα των αιχμάλωτων αρκούδων και λύκων, καθώς και στην ενημέρωση του κοινού για τα μεγάλα θηλαστικά. Επιπλέον, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ διαθέτει πλούσιο έργο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης μαθητών, καθώς και επιστημονικής έρευνας για την αρκούδα και τον λύκο στην Ελλάδα.
Ποια από τα χερσαία ζώα της ελληνικής επικράτειας κινδυνεύουν με εξαφάνιση;
Τα περισσότερα με τα οποία ασχολείται ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ. Σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας, στην κατηγορία «Κινδυνεύον» ή «Κρισίμως Κινδυνεύον» ανήκουν ο λύκος, η αρκούδα, το ελάφι, ο λύγκας, το τσακάλι, το αγριόγιδο, η βίδρα.
Τι πρέπει να κάνουμε αν βρούμε τραυματισμένο ή νεκρό άγριο ζώο;
Μπορείτε να επικοινωνήσετε είτε με την αστυνομία, είτε με το τοπικό δασαρχείο, είτε, βεβαίως, με τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ.
Η ελληνική νομοθεσία προστατεύει επαρκώς τα άγρια ζώα;
Ναι, και θα πρέπει να εφαρμόζεται. Θεωρούμε ότι η αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας μπορεί να προστατέψει τα άγρια ζώα σε μεγαλύτερο βαθμό και να τα προστατέψει από κινδύνους όπως η λαθροθηρία και τα δηλητηριασμένα δολώματα (φόλες).
Συνηθίζουμε να λέμε πως οι Έλληνες πολίτες δεν είναι φιλόζωοι. Ισχύει;
Όχι. Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ όλα αυτά τα χρόνια έχει υποστηριχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από ευαισθητοποιημένους πολίτες.
Πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει;
Μπορεί να γίνει εθελοντής, να κάνει μια δωρεά, να υιοθετήσει κάποια αρκούδα ή λύκο του καταφυγίου, να επισκεφθεί το Περιβαλλοντικό Κέντρο του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ.
INFO
https://www.arcturos.gr/
http://facebook.com/arcturosgr
https://instagram.com/arcturos/
Φροντίζοντας ιπποειδή
Ρόζα Ρούσσου, πρόεδρος του συλλόγου ΙΠΠΟΘΕΣΙΣ
Μιλήστε μας για τη δράση σας…
Όταν δημιουργήθηκε ο σύλλογος ΙΠΠΟΘΕΣΙΣ, βάλαμε έναν στόχο: να σταματήσουμε την κακοποίηση και εγκατάλειψη των ιπποειδών για πάντα. Και αυτό μόνο με νομοθεσία, ελεγκτικούς μηχανισμούς, ενημέρωση και εκπαίδευση μπορεί να γίνει.
Μέχρι σήμερα έχουμε κάνει έρευνες για δεκάδες καταγγελίες, καταθέτουμε γραπτώς αιτήματα στις αρμόδιες υπηρεσίες, αναλαμβάνουμε ιπποειδή που αφαιρούνται από τους κακοποιητές τους με εισαγγελική αφαίρεση, ασχολούμαστε με την περίθαλψή τους και προχωρούμε στην υιοθεσία από κατάλληλες οικογένειες. Πολλές φορές καλούμαστε από κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς να μιλήσουμε για την κακοποίηση των ιπποειδών σε ημερίδες παρουσιάζοντας στοιχεία. Όταν εκδικάζονται οι υποθέσεις κακοποίησης, βρισκόμαστε ως μάρτυρες στα δικαστήρια, και όλα αυτά ως εθελοντές και μόνο.
Κύριο μέλημά μας είναι η ενσωμάτωση της κοινοτικής νομοθεσίας και για τον λόγο αυτόν από την ημέρα της ίδρυσής μας δεν έχουμε σταματήσει να καταθέτουμε προτάσεις στις αρμόδιες αρχές. Καταθέτουμε γραπτώς τις θέσεις μας σε κάθε δημόσια διαβούλευση που αφορά ιπποειδή.
Ως οργανισμός-μέλος του Eurogroup for Animals, συμμετέχουμε σε ένα δίκτυο σημαντικών οργανώσεων προστασίας ιπποειδών που μας δίνει τη δυνατότητα να δυναμώσουμε τη φωνή μας σε διεθνή κέντρα αποφάσεων.
Τελευταία διαβάζουμε πολλές ειδήσεις που αφορούν κακοποιήσεις ιπποειδών. Έχει αφυπνιστεί ο κόσμος και γίνονται αυτά γνωστά; Είναι η δύναμη των social media ή πάντα έτσι γινόταν, απλώς στην προ internet εποχή δεν γνωρίζαμε τι συνέβαινε;
Η διάδοση της πληροφορίας σε ευρύτερο κοινό με φωτογραφίες και βίντεο σίγουρα βοηθά να γίνει γνωστή μια κατάσταση και έχει αφυπνίσει τους πολίτες. Τα ιπποειδή για τους περισσότερους ήταν ένας άγνωστος κόσμος. Τι σημαίνει κακοποίηση; Πότε θεωρούμε πως ένα ιπποειδές υποφέρει; Πώς το φροντίζουμε σωστά; Παλαιότερα δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε πόσο κακή ζωή έχουν, γιατί οι περισσότεροι θεωρούσαν πως αυτά τα ζώα αντέχουν τα πάντα.
Δυστυχώς, η νοοτροπία μας τα θεωρεί εργαλεία είτε επίδειξης είτε δύναμης, χωρίς τις περισσότερες φορές να τα σεβόμαστε και να τα φροντίζουμε σωστά. Αυτή τη νοοτροπία την είχαμε πάντα. Σε αγγελίες πώλησης ανταλλάσσονται με όπλα και air-conditions, φοράδες μάνες δένονται με αλυσίδα πίσω από καρότσες αυτοκινήτων για να τρέξουν τα πουλάρια να τις προφτάσουν και να δείξουν τα «αφεντικά» τους στο internet πόσο καλά εργαλεία διαθέτουν.
Όσοι τα εμπορεύονται τα θεωρούν κτήμα τους. Πολλές φορές από τζαμπάζηδες ακούς τη φράση «να μάθει να σέβεται το χέρι που το ταΐζει», δηλαδή αν δεν υποτάσσεται ένα ζώο, θα περάσει βασανιστήρια μέχρι να μην μπορεί να αντιδράσει καθόλου. Δέσιμο με κοντό σκοινί σε λαμαρίνα που τη χτυπά ο ήλιος, χωρίς νερό. Ύστερα από λίγες μέρες θα είναι τόσο αδύναμο να αντιδράσει και το «εμπόρευμα» θα είναι έτοιμο.
Η ελληνική νομοθεσία είναι επαρκής για την προστασία των ιπποειδών;
Μόνο επαρκής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι μόνοι νόμοι που τηρούνται, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, είναι αυτοί που αφορούν την ευζωία όλων των ζώων, οι νόμοι 1197/81 και 4039/2012. Σημαντικός ο ν. 1197/81, γιατί μιλά για όλα τα ζώα, οικόσιτα και εργασίας, για κατόχους και ιδιοκτήτες.
Στη χώρα μας δεν υφίσταται η κατηγοριοποίησή τους, δηλαδή το αρμόδιο υπουργείο τα θεωρεί στην πράξη όλα παραγωγικά ζώα. Όταν στην Ευρώπη υπάρχει ακόμα και η κατηγορία «ιπποειδή ως δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς», η Ελλάδα τούς φέρεται σαν να είναι σφάγια.
Καταγραφή και αναγνώρισή τους το ΥΠΑΑΤ ούτε να το σκεφτεί. Τον κανονισμό 504/2008 δεν τον διάβασαν καν, ενώ για τον κοινοτικό κανονισμό 2015/562 φροντίσαμε να ενημερωθούν. Καταθέσαμε καταγγελία κατά του αρμόδιου υπουργείου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 17 Απριλίου 2019. Ηλεκτρονική βάση δεδομένων καταγραφής δεν υπάρχει, ούτε αναγνώριση ιπποειδών – ποιο είναι, πώς ζει, ποιος το φροντίζει, πού πέθανε, πώς πέθανε. Δεν έχουν ούτε καν βιβλιάρια υγείας, παρά μόνο τα αθλητικά ή όσα οι ιδιοκτήτες τους ενδιαφέρονται να έχουν ένα διαβατήριο. Πολλές φορές αγοράζουμε βιβλιάρια σκύλου ή γάτας για να τα χρησιμοποιήσουμε για τα ιπποειδή.
Για όσα είναι καταγεγραμμένα σε επίσημες ενώσεις, όπως τα ιπποειδή του Ιπποδρόμου, δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή τους για το πού βρίσκονται, πώς ζουν μετά την απομάκρυνσή τους από την ενεργό δράση.
Για τα ιπποειδή που εργάζονται, οι νομοθεσίες που τα αφορούν ανήκουν στα μακρινά έτη 1917 και 1932. Για τη μεταφορά τους σχεδόν ποτέ δεν εφαρμόζεται ο ν. 1/2005, το αποδεικνύουν τα φορτηγά των εμπόρων που τα μεταφέρουν χωρίς έγγραφα, μπαίνουν στα καράβια, περνούν τα σύνορα, για να φτάσουν κάποια στιγμή στο τέλος τους.
Τι μπορεί να κάνει κάποιος αν διαπιστώσει κακοποίηση αλόγου ή γαϊδουριού; Και ποιες περιπτώσεις είναι κακοποίηση;
Πρέπει να ενημερώσει άμεσα την αστυνομία και να περιγράψει ακριβώς τις συνθήκες που αφορούν κακοποίηση, ενεργητική ή παθητική. Αν έχει φωτογραφίες και βίντεο, πάντα ενισχύουν την καταγγελία του, αφού τα ζώα δεν μπορούν να μιλήσουν. Να γίνει η φωνή τους και να τα προστατέψει. Κακοποίηση είναι να μην έχει νερό αλλά να σου λέει ο «ιδιοκτήτης» πως δεν πίνει μέσα στην ημέρα, όταν όλες οι οργανώσεις ιππίατρων εξηγούν πως χρειάζονται 40 λίτρα νερό ημερησίως, να μην του δίνεται η δυνατότητα να προφυλαχθεί από χαλάζι και καύσωνα, να ψάχνει ανάμεσα σε πέτρες για να φάει, να φαίνονται τα κόκαλά του από την αδυναμία, να είναι μόνιμα δεμένο χωρίς δυνατότητα κίνησης, να κουβαλάει φορτία που δεν αντέχει.
Τι γίνεται τελικά στη Σαντορίνη; Οι φωνές διαμαρτυρίας άλλαξαν την κατάσταση εκεί;
Δεν συμμετείχαμε στη συνάντηση με τον δήμαρχο πέρυσι κι έτσι δεν γνωρίζουμε τι υποσχέθηκε. Η επιστολή του ΥΠΑΑΤ τον Αύγουστο του 2018, σύμφωνα με την οποία μπήκε τέλος στην κακοποίηση των γαϊδουριών, ήταν μια απλή εγκύκλιος που δεν έβαλε τέλος σε τίποτα. Βασίστηκε σε δική μας επιστολή, όπου ζητούσαμε να υπάρξει νομοθεσία η οποία να ενσωματώνει τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας των Ζώων. Αντ’ αυτού, βγήκε μια εγκύκλιος copy paste των προτάσεών μας, χωρίς να είναι νομοθεσία. Μια τρύπα στο νερό.
Ο χειμώνας είναι ακόμα πιο σκληρός γι’ αυτά τα ζώα. Ποιοι νομίζετε πως κουβαλούν ατέλειωτες ώρες τα μπάζα, τα τούβλα και τα χώματα για τις οικοδομές; Σίγουρα όχι εκείνοι που υπογράφουν άχρηστες εγκυκλίους. Και μην εστιάζετε μόνο στη Σαντορίνη, υπάρχουν Αίγινα, Σπέτσες, Κατάκολο, Αμμουλιανή, Αγκίστρι και άλλες πολλές όμορφες τοποθεσίες…
Πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει τον οργανισμό σας;
Με πολλούς τρόπους, αλλά ο κυριότερος είναι ο οικονομικός. Δεν έχουμε καμία επιδότηση, κανέναν χορηγό, παρά μόνο όσους ευαισθητοποιούνται από το έργο και τις δράσεις μας. Δεν έχουμε καν τη δυνατότητα δικού μας χώρου, αφού αδυνατούμε να πληρώσουμε ενοίκιο στάβλων. Αν κάποιος έχει χώρο και μπορεί να μας τον διαθέσει, θα μας ενδιέφερε πολύ. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να μας βοηθούν εθελοντές απ’ όλη τη χώρα. Όταν έχουμε μια καταγγελία, πάντα χρειαζόμαστε εθελοντές να βρεθούν στον χώρο, να μας δώσουν οπτικοακουστικό υλικό. Κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη και μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
INFO
https://www.ippothesis.gr/?lang=el
https://el-gr.facebook.com/ippothesis/
https://www.youtube.com/channel/UCmPy727KAz7RdVMZmrDjQCQ
