Ε.Ε. - κτηνοτροφία: Το τέλος μιας όμορφης φιλίας;

Του Νίκου Ράπτη*

Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε την Ε.Ε. «καυτή έδρα» της κτηνοτροφίας

Όσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, η Ε.Ε. υπήρξε εκ κατασκευής – παραμένει έως σήμερα– αγροτική υπόθεση. Στις σημαντικές χώρες του κλαμπ, αγροτική οικονομία σημαίνει πρωτίστως κτηνοτροφία. Ακόμα και σήμερα, αυτή απορροφά το 20% του κοινοτικού προϋπολογισμού. Στους εθνικούς προϋπολογισμούς των κρατών-μελών, το αντίστοιχο ποσοστό είναι δέκα με είκοσι φορές μικρότερο.

Το χρήμα μιλάει. Οι κτηνοτρόφοι και τα λόμπι τους νιώθουν στα κοινοτικά μέγαρα σαν το ψάρι στο νερό. Στην τροπαιοθήκη τους έχουν αμέτρητες επιτυχίες. Το 2017, παραδείγματος χάριν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε πως οι καταναλωτές θα… μπερδεύονταν εάν τα φυτικά υποκατάστατα των γαλακτοκομικών υιοθετούσαν ονομασίες που παραπέμπουν στα «αυθεντικά» ζωικά προϊόντα και απαγόρευσε σε φυτικά προϊόντα να αποκαλούνται «γάλα», «βούτυρο», «τυρί» κ.λπ.

Από εκεί και πέρα όμως, οι υπερασπιστές του διατροφικού status quo μετράνε ήττες. Το 2020, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε αντίστοιχη απαγόρευση για το κρέας. Έτσι, «νομιμοποιήθηκαν» τα φυτικά μπέργκερ, ο γύρος από μανιτάρι κ.ο.κ.

Πριν από λίγες εβδομάδες, η Κομισιόν απέσυρε άρον-άρον ψήφισμα που προέβλεπε πως τα φυτικά υποκατάστατα των γαλακτοκομικών δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούν συσκευασίες που θυμίζουν ζωικά προϊόντα, ούτε να χρησιμοποιούν όρους και σλόγκαν που παραπέμπουν σε αυτά (π.χ. «κρεμώδες»). Αυτή η υποχώρηση εξουδετέρωσε σε σημαντικό βαθμό τις νομικές συνέπειες της δικαστικής απόφασης του 2017.

Το χειρότερο όμως για τους κτηνοτρόφους είναι πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανταποκρίθηκε θετικά στην πρώτη καμπάνια Ευρωπαίων πολιτών με θέμα την ευημερία των ζώων στα κτηνοτροφικά εργοστάσια. Με συντριπτική πλειοψηφία (558 υπέρ, 37 κατά), αποφάσισε πως έως το 2027 θα πρέπει να έχει καταργηθεί στην Ευρώπη η εκτροφή ζώων σε κλουβιά. Όλοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ (της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και δύο ανεξάρτητοι) ή λευκό (του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης). Ήταν η πρώτη φορά που στη διελκυστίνδα μεταξύ της κερδοφορίας της κτηνοτροφίας και της ευημερίας των ζώων επικράτησε κατά κράτος η δεύτερη!

Τρεις συνεχόμενες ήττες σε μια άλλοτε άπαρτη έδρα είναι πολλές – και δεν προμηνύουν τίποτα καλό, για καμία ομάδα.

Η κτηνοτροφία πιέζεται από τις κλιματικές, οικολογικές και υγειονομικές της επιπτώσεις, από την απογοητευτική της συνεισφορά στη διατροφική ασφάλεια, από τη βαναυσότητα που συνεπάγεται η σφαγή δισεκατομμυρίων ζώων όσο πιο μαζικά, γρήγορα και φτηνά γίνεται. Ακόμα και οι πιο πιστοί της φίλοι, όπως η Ε.Ε., αρχίζουν να την αποφεύγουν. Η συνταξιοδότησή της έχει ήδη ξεκινήσει και κανείς δεν μπορεί να τη σταματήσει.

Ο Νίκος Ράπτης είναι εκπαιδευτικός, μέλος του Συντονιστικού του Κόμματος για τα Ζώα και συγγραφέας του βιβλίου «Πολιτική Φιλοζωία» (Μεταίχμιο, 2020)